Beste Beatrijs,
Ik woon al tien jaar in een prachtige omgeving in een maisonnette die aan een galerij ligt. Mijn probleem is dat buren en hun gasten de onhebbelijke gewoonte hebben om in het voorbij lopen naar binnen te kijken. Vaak een snelle blik zijdelings, maar sommige mensen echt nadrukkelijk. Dan sta ik iets in mijn keuken te doen en kijken ze ongegeneerd lang naar binnen en naar mij. Ik heb al folie op ooghoogte geplakt op de ramen, maar sommige mensen zijn lang of gaan op hun tenen staan om toch naar binnen te kunnen loeren. Uit frustratie heb ik al jaren het rolgordijn dicht, maar daardoor mis ik uitzicht en licht en krijg ik opmerkingen waarom ik me opsluit in mijn huis. Ik zou graag mijn rolgordijn weer open willen hebben zonder constant bekeken (en beoordeeld) te worden. Wat zegt de etiquette hierover? En kan ik dit aanstippen op een VvE vergadering zonder aangemerkt te worden als zeur?
Glurende buren
Beste Glurende buren,
Ik denk niet dat u dit onderwerp bij de VvE kunt inbrengen, omdat deze instantie weinig aan uw klacht zal kunnen verhelpen. De VvE kan moeilijk aan iedereen die daar woont vragen of ze (dan wel hun bezoekers) voortaan niet meer bij u naar binnen willen kijken. Mensen zouden dat uit zichzelf al niet moeten doen: een kwestie van elementaire beleefdheid. Ik raad u aan om uw rolgordijn maar weer op te trekken en niet te veel te letten op de kijkrichting van passanten. Tegen mensen die gewoon doorlopen en een steelse blik in uw keuken werpen valt toch niets te doen. Als er iemand voor uw raam pas op de plaats maakt en op z’n tenen gaat staan om ondanks het folie naar binnen te kijken, raad ik u aan om de persoon aan te spreken en vriendelijk te vragen of meneer/ mevrouw misschien even binnen wil komen om het beter te kunnen zien? Dan zullen ze zich wel beschaamd uit de voeten maken. U kunt trouwens altijd vitrage ophangen in plaats van een rolgordijn. Met vitrage kunt u wel naar buiten kijken, maar passanten niet naar binnen.
In Twente hebben ze daar een oplossing voor: Een goed leesbaar bordje met de tekst:
“ kiek veur oe”
Wat u ook kunt doen: als er iemand echt stilstaat om te kijken, zelf voor het raam gaan staan en diegene diep in de ogen kijken. Wedden dat de gluurder afdruipt?
Spiegelfolie, zoals mijn buren hebben gedaan: buiten ziet men slechts zichzelf weerspie-geld en binnen kijkt men gewoon ongehinderd naar buiten.
Het gegeven advies om met de gluurders in contact te treden is tijdrovend en contraproductief. Hoe vervelend de kwestie is, weet ik beslist: in mijn studententijd woonde ik in een hofje in Leiden waar op de gekste tijden busladingen toeristen op onze huizen en ramen afstormden voor foto’s. Ongegeneerd en brutaal, je zou bijna een hekel aan de mensensoort krijgen. Het gaf de verhuizing naar elders enorm veel vaart!
Ik heb een soortgelijk probleem. Ik woon op 2 hoog, maar heb meerdere oudere mannen tegenover me wonen.
Eentje zat iedere avond bij mij naar binnen te loeren en ging dan zitten gebaren of knikken, tijdens zijn naakte privé-activiteiten.
Ik heb sindsdien rolgordijnen, maar ik had altijd een prachtig uitzicht. Ik zat (een beetje luguber) eigenlijk te wachten tot die man weg was, dan kon mijn rolgordijn weer open.
Maar laatst sprak een ándere bewoner van de flat mij aan, dat hij mij altijd zat te bekijken als ik tomaten oogste van mijn balkon. Hij mistte dat uitzicht en zei; ‘Je ramen zitten nu dicht met die gordijnen, doe ze eens open!’
Het idee van verveelde oudjes die mijn tomaten-oogsten leuk vinden, is vertederend, maar de dwingende manier van deze mensen maakte me angstig en ik hou de rolgordijnen nu gewoon dicht aan de rechterkant. Helaas.
Mevrouw zou op internet eens kunnen zoeken naar “spiegelfolie”. Dit is een privacy folie, omdat er dat er van buitenaf geen inkijk mogelijk is terwijl er van binnen wel gewoon naar buiten gekeken kan worden.
Daarmee kan mevrouw ongestoord genieten van haar uitzicht terwijl de nieuwsgierige passanten alleen hun eigen spiegelbeeld zien.
Zelfs al zouden ze met hun neus tegen de het raam gaan staan, dan zien ze nog niks.
Het is wel tekenend voor de toenemende onbeschoftheid in den lande dat je jezelf moet beschermen tegen gluurders.
In plaats van gewone folie, kunt u lichtdoorlatend spiegelfolie op uw ramen doen. Overdag zien mensen hun spiegelbeeld, kunnen niet meer bij u naar binnen kijken en heeft u wel gewoon daglicht. Wanneer het buiten donker wordt, wordt het van buitenaf makkelijker om naar binnen te kijken. Maar dan kunt u het rolgordijn gewoon dichtdoen.
Eenzelfde probleem als bij spreekkamers op een kantoor, men moet vanaf de gang niet naar binnen kunnen kijken vanwege de privacy, maar ook wel om te kunnen zien of de kamer bezet is of niet. Sommige kantoren hebben naast de deur een smalle strook glas. Vaak is die strook beplakt met matte folie. Dan is er weer een kijkgat in de folie uitgesneden … enzovoort. Wel grappig als u straks door zo’n kijkstrook in matte folie naar buiten kijkt juist terwijl iemand op de galerij naar binnen kijkt. Er is weinig aan te doen, ook al hoort het niet, naar binnen kijken.
Frappant dat u mensen naar binnen ziet kijken. U loert dus zelf naar buiten, waarschijnlijk zodra u wat hoort. Gewoon uw hoofd wegdraaien zodra u wat ziet of hoort. U leert dan vanzelf wat de loopsnelheid is van degene die passeert. Daarna kunt u weer opkijken. Vermijd oogcontact.
Ik heb ook zoiets: ik woon sinds 3 jaar in een dorp en blijkbaar is het hier de gewoonte dat als mensen je nodig hebben dat ze voor het raam gaan staan, hard kloppen (ik schrik me altijd lam) en dan blijven staan kijken tot ik naar de voordeur kom. Alsof er haast bij is! Ik vraag dan standaard: Doet m’n bel het niet? Het duurt dan heel lang voordat mensen het snappen. Sommigen willen het niet snappen. Ik vind het onbeleefd. In vorige woonplaatsen deden mensen dat niet.
Waarschijnlijk krijg ik deze gewoonte er niet meer uit, maar ik blijf het zeggen!
@Rie, het werkt waarschijnlijk beter om gewoon te zeggen dat je het niet prettig vindt als mensen op je raam kloppen en dat je daarvan schrikt. Semicryptische, passief-agressieve hints komen meestal niet aan, of men denkt dat je een grap maakt, dat is dus niet effectief. Met gewoon zeggen wat je bedoelt, op een vriendelijke manier, kom je meestal het verst.
@ Rie. Ik zou willen dat ze dat hier doen. Iedereen loopt hier meteen achterom en komt gewoon binnen. En wij wonen niet eens in een dorp: een stadje van 25.000 inwoners.
Wel in de provincie Groningen, misschien scheelt dat.