Beste Beatrijs,
Mijn kleinzoon van vijf is nogal driftig. Als hij boos is, schreeuwt en schopt hij mij. Ook tegen zijn zusje doet hij agressief met slaan en vechten. Misschien heeft hij dit van andere jongens op school geleerd. Ik pas regelmatig op, maar word er moe van om steeds de confrontatie aan te gaan en regels op te stellen. Ik vind het lastig om rustig te blijven en snap het gedrag niet helemaal. Ik heb hem nu duidelijk gemaakt dat hij niet meer mag komen als hij zo boos doet tegen mij. Hoe kan ik zijn gedrag beter begrijpen en hanteren?
Driftige kleinzoon
Beste Driftige kleinzoon,
Bespreek dit met met uw (schoon)dochter of zoon. De ouders zullen ook wel met driftaanvallen van hun spruit te maken hebben. Vraag wat zij doen om rust in de tent te krijgen. Schoppen en slaan is onaanvaardbaar. Als een kind dat doet, werkt het meestal om hem even af te zonderen. Zet hem een paar minuten op zijn kamer of op de gang of in de keuken, totdat hij tot bedaren komt. Of klem hem tegen u aan en spreek troostende woorden. Blijf in ieder geval kalm en ga niet zelf ook tegen hem tekeer.
Als hij weer aanspreekbaar is, kunt u tegen hem zeggen dat hij niet mag slaan en schoppen. Verdere uitleg is niet nodig. Het mag gewoon niet, punt. U kunt beter niet tegen hem zeggen dat hij niet meer bij u mag komen als hij zo boos doet. Zo’n dreigement betekent niets voor een klein kind. Bovendien bent u in uw functie van kinderoppas de vervanger van de ouders. Ouders kunnen niet tegen een kind dat zich misdraagt zeggen dat hij niet meer thuis mag wonen en dat ze hem op straat zetten. Dus een oppas mag dat ook niet doen. U hoeft het gedrag van uw kleinzoon niet te begrijpen. Kleine kinderen gaan wel vaker door een fase van plotseling opvlammende agressie en schreeuwpartijen. Ze moeten leren hun emoties te beheersen. Het doet er niet toe waar die boosheid vandaan komt. De taak van de opvoeder is om zelf rustig te blijven en hem duidelijk te maken dat dit gedrag niet oké is.
Ik heb als toevoeging op Beatrijs haar advies, nog het idee dat je voorzichtig kunt peilen of het op school aangeleerd is, of dat hij misschien gepest wordt en daarom zichzelf zo ruw verdedigd.
Als Pedagogisch Werker heb ik ooit een tak in mijn gezicht gehad van een jong kind, dat normaal heel vriendelijk en kalm was. Ik heb hem apart genomen en gevraagd waarom hij het nodig vond om mij zo hard te slaan en hij barstte in tranen uit en zei dat de jongens op school hem altijd sloegen en dat ook hij niet wilde dat ik hem oppakte of apart nam, want dat deden die jongens ook, voordat ze begonnen met slaan.
Hij had dat niet allemaal thuis durven vertellen, maar zijn moeder had het gedrag ook zien veranderen.
Vijfjarigen kunnen min of meer na enkele subtiele vragen iets vertellen over hun gedrag en dat van andere vriendjes, het is sowieso interessant om te weten waar het vandaan komt, dan kan het beter aangepakt worden. Als er gepest wordt, moet de school hiervan op de hoogte gesteld worden. Er zijn altijd boekjes over het onderwerp in de bieb beschikbaar met uitleg over elkaars gevoelens en even hard rennen als hij kwaad is, wil ook nog wel eens helpen.