Beste Beatrijs,
Mijn moeder is na een ziekenhuisverblijf in een verpleeghuis opgenomen en mijn zus en ik delen de zorg voor haar. Mijn zus woont op loopafstand van het verpleeghuis en ik op drie kwartier rijden met de auto. Gedurende de ziekenhuisperiode van vier weken hebben mijn zus en ik elkaar zoveel mogelijk afgewisseld, zodat mijn moeder bijna elke dag van een van ons bezoek had. Nu verwacht mijn zus van mij nog steeds dezelfde inzet. Ik hou dit niet vol, ik heb een baan van vier dagen per week. Zij werkt daarentegen twee dagen.
Als ik een keer afbel, en dat doe ik echt niet zomaar, word ik min of meer op het matje geroepen omdat ik het in haar ogen laat afweten. Mijn zus cijfert zichzelf helemaal weg voor onze moeder. Daar kiest ze zelf voor, zegt ze. Mijn zus doet verder de was en houdt het huis van mijn moeder bij, dus ze doet ook heel veel. Ik wil geen ruzie, want de situatie is al moeilijk genoeg. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Het delen van de zorg
Beste Het delen van de zorg,
Uw zus woont vlakbij uw beider moeder en u een stuk verder weg. U hebt meer werkverplichtingen dan zij. Bij zodanig verschillende uitgangsposities kan de zorginspanning niet precies gelijk worden verdeeld. Bespreek dit in alle openheid met uw zus. Probeer tot een algemene taakverdeling te komen en vertel uw zus wat u wel en niet kunt bijdragen aan de zorg voor uw moeder. Denk na over hoe vaak u haar kunt bezoeken en neem een beslissing over wat een redelijke frequentie zou zijn. Ongetwijfeld is dit minder dan wat uw zus zou willen, maar u bepaalt uw eigen prioriteiten.
Erken en benadruk dat uw zus een zwaardere taak heeft dan u. Zij zal degene zijn die als aanspreekpunt voor het verpleeghuis dient. Zij loopt daar voortdurend binnen, doet de was en houdt het huis bij. Plus waarschijnlijk de financiën en de administratie van uw moeder. Zij is kortom de belangrijkste mantelzorger. Spreek uw dankbaarheid daarvoor uit. Om uw dankbaarheid wat concreter te maken kunt u voorstellen dat uw zus een financiële compensatie krijgt uit de reserves van uw moeder (als uw moeder daar tenminste over beschikt en daarmee instemt). Met een mantelzorgloon wordt de grotere inzet van uw zus beloond en hoeft zij niet meer op u te vitten dat u minder doet dan zij.
Ja, hoor. Daar gaan we weer. Iemand die dichtbij woont is automatisch de klos en moet alle verantwoordelijkheid op zich nemen. De zus heeft meer tijd omdat zij maar 2 dagen per week (betaald) werk doet. Daar zal zij zo haar redenen voor hebben. De broer moet ook zijn verantwoordelijkheid nemen. Hij hoeft misschien niet zo vaak te komen als de zus, maar wel veel vaker dan hem lief is. Dit kun je niet afkopen met een financiële compensatie.
Vaak is het zo dat als de moeder dichterbij woont, dat zij voorheen ook meer voor het gezin van dat kind heeft gedaan, zoals oppassen en dergelijke. Er is dan een eerlijke verdeling tussen lusten en lasten als het dichterbij wonende kind wat meer doet. Plus dat de reistijd en andere verplichtingen op het gebied van werk, thuiswonende kinderen ook meewegen. Ook ik ben ‘op het matje geroepen’ om dezelfde reden, maar kan gezien een meer dan fulltime werkweek, twee thuiswonende kinderen en twee uur reistijd niet meer doen dan ik doe. Onbegrip daarvoor heb ik als zeer vervelend ervaren!
Volgens mij kíest de zus er zelf voor om veel te doen. Beatrijs zegt alleen dat de verwegwonende zus daar wel haar dankbaarheid voor moet/kan uitspreken.