Wie bepaalt de aanspreekvorm?

Beste Beatrijs,

Mijn man en ik verwachten ons eerste kind. Mijn ouders, die heel blij zijn, willen geen ‘oma en opa’ genoemd worden, maar ‘grootvader en grootmoeder’. Die afspraak hebben ze ook voor hun andere kleinkind. Ik vind die naamgeving een hele mond vol (het lukte mijn neefje pas om ‘grootmoeder’ te zeggen toen hij drie was) en hopeloos ouderwets. De enige reden die mijn moeder aanvoert is: ‘Dat vind ik gewoon leuk’. Ik vraag me af wie er eigenlijk bepaalt hoe mijn kind straks zijn grootouders noemt. Mijn kind? Ik? Mijn ouders? Of ik en mijn ouders samen? Kunt u hier uw licht over laten schijnen?

Omslachtige aanspreekvorm

Beste Omslachtige aanspreekvorm,

In principe bepalen mensen zelf hoe ze aangesproken willen worden. Binnen de grenzen van het redelijke althans. Ze kunnen geen absurde titels als ‘uw edele’ of ‘achtbare vrouwe’ voor zichzelf afkondigen. ‘Grootmoeder/ grootvader’ valt binnen redelijke grenzen, ook al worden die aanspreekvormen nauwelijks meer gebruikt. Het klinkt een beetje ouderwets, maar zo erg is dat ook weer niet natuurlijk. Bespreek het nog eens met uw moeder. Er zijn ook kortere woorden als ‘bomma, bompa’ die gebruikt worden als alternatief voor ‘oma en opa’. Misschien vindt uw moeder dat wel een leuke suggestie. Maar als ze vasthoudt aan ‘grootmoeder’, dan wordt het ‘grootmoeder’. Voor uw kind maakt het niet uit, want hij of zij went aan alles, ook aan drielettergrepige woorden.