Beste Beatrijs,
Het valt mij op dat mensen vaak zeggen dat ‘ze even gaan plassen’. Dit komt zowel privé als in de werksfeer regelmatig voor. Ik vind dit een ongepaste uitspraak. Zelf zeg ik liever: ‘Ik ga even naar het toilet’. Soms zeg ik hier iets van, maar veel medestanders heb ik niet – de meeste mensen vinden mijn bezwaar maar gezeur. Wat denkt u? Ben ik inderdaad aan het zeuren of heb ik een punt?
Even naar achteren
Beste Even naar achteren,
Wc-bezoek vereist volgens de etiquette überhaupt geen toelichting. Andere aanwezigen kunnen best zelf uitvogelen waarom iemand zich even verwijdert. Het is overbodig om dit aan te kondigen of achteraf te verklaren. Wie met alle geweld er toch iets over wil zeggen kan volstaan met ‘Ik ben zo terug.’ Afgezien daarvan is in deze door en door geïnformaliseerde tijden de rem weggevallen op het benoemen van lichaamsfuncties die op het punt staan om te worden gebruikt. Niets aan te doen. Wees blij dat mensen niet aankondigen ‘dat ze gaan poepen’, hoewel dat misschien ook nog in het verschiet ligt.
Op een stageplek (op een Kinderdagverblijf) ben ik er anders hard op afgerekend dat ik onaangekondigd naar de WC ging. Het werd zelfs als een van redenen genoemd dat de stage is stopgezet, na drie dagen al. (Er werd gesteld dat de leidsters me ‘kwijt’ waren). Hier werd ik ook niet tijdig op aangesproken, maar pas achteraf, dus tijdens het ontslaggesprek.
Goed, dit is een extreem voorbeeld. Ik werd belachelijk gemaakt om triviale dingen.
Ik denk dat het van de situatie afhangt, of je een toiletbezoek zou moeten aankondigen. Tijdens een samenwerking kan het raar staan als je onaangekondigd de ruimte verlaat. (En als de nood hoog is, is wachten soms geen optie) Als ieder voor zich bezig is, kun je weer wel gewoon je ding doen.
Ik zou niet te zwaar tillen aan het woord ‘plassen’. Dat is op zich een normaal woord.
Dat zeggen ze anders hoor. De bruine boot te water laten en zo.
Bij een gewone avond thuis, is het een volstrekt overbodige mededeling, die juist daarom gedaan wordt. In gezelschap moet je soms je vertrek verklaren, dat doe je dan zonder in details te treden en niet pas achteraf als men nog verbaasd is (en dus goed zat te luisteren wat er aan de andere kant van de kamerdeur gebeurt). Het is niet altijd plassen of poepen waarvoor je even naar de wc gaat om iets te doen waarbij je geen publiek wil hebben en waar het gezelschop ook niet naar wil kijken, zoals neuspeuteren, bloed prikken, niet goed zittende kleren verbeteren.
Ik hoorde het decennia geleden voor het eerst: iemand ging even een plasje plegen. Die iemand was natuurlijk van het mannelijke geslacht en hij was erg tevreden over de reacties die het opriep.
Eens met Beatrijs. Ik hoef het niet te weten. Iedereen moet op een gegeven moment wel eens van het toilet gebruik maken, maar ik hoef niet geïnformeerd te worden dat je dat gaat doen. Op een feestje las ik het toiletbezoek meestal in op het moment dat ik uitgepraat ben met iemand. Tegen die persoon zeg ik dan: “Leuk je weer eens gezien te hebben, maar ik zie X aan de andere kant van de kamer, daar ga ik ook nog even hallo tegen zeggen”. Tussen de twee gesprekken door, ga ik dan even naar het toilet, zonder dat verder aan te kondigen.
Als het echt nodig is om te verklaren waarom ik even weg ben, zeg ik dat ik mijn neus ga poederen. Een leuke ouderwetse uitdrukking waar niemand aanstoot aan neemt.
In gezelschap tik ik met rechterhand twee keer op mijn buik, tijdens het opstaan.