Beste Beatrijs,
In deze tijd van het jaar krijg ik vaak van collega’s te horen dat ik er slecht uitzie. Ik ken vele varianten, van oprecht bezorgde tot ontzettend lompe (‘Jéétje, wat zie jíj eruit!’). Voor mij is het vervelend dat ik er blijkbaar uitzie als een spook. Onlangs heb ik dan ook make-up gekocht om zo mijn winterbleekheid en wallen te maskeren. Niet dat ik zo van optutten houd – ik wil gewoon dat de opmerkingen ophouden. Dit heeft wel een beetje geholpen. Toch kreeg ik vanochtend weer een ongelukkige opmerking over mijn gezicht. Inmiddels weet ik niet meer hoe ik moet reageren. Wat nu?
De waarheid doet pijn
Beste De waarheid doet pijn,
De etiquette is echt heel eenvoudig: óf je zegt iets aardigs over hoe een ander eruit ziet, óf je houdt je mond. Als iemand het waagt om zich misprijzend over uw uiterlijk uit te laten, dan hebt u de keus uit drie mogelijke antwoorden al naar gelang uw stemming: 1. ‘Ach, het is de tijd van het jaar.’ 2. ‘Ik heb nergens last van – sorry dat ik niet aan je esthetische standaard voldoe.’ 3. ‘Nou, bedankt, hoor! Je ziet er zelf trouwens ook niet bepaald patent uit!’ Dat zal ze leren. En die make-up moet u ook maar laten zitten als u daar eigenlijk geen zin in hebt.
Dit fenomeen ken ik ook. Ik houd het luchtig en vrolijk:
4. “O ja? ik voel me anders hartstikke goed!”
Kaats de bal terug: 5. Nou volgens mij zie ik er beter uit dan jij!
Niet mee eens. Ik ben een paar jaar geleden ernstig ziek geworden (lever) en in een paar maanden heel erg afgevallen. Denk: kampslachtoffer. Hoezeer beladen die term ook is, en hoe politiek correct ik meestal ben, ik was botten en schedel. Anders is het niet te omschrijven. Het is zo snel gegaan dat ik zelf eerst in de ontkenning zat: dit kan niet.
Maar geen enkele collega heeft ook maar een keer de bek opengetrokken. Was dat wel zo geweest dan had mij dat heel veel ellende bespaard.
Wanneer je iemand elke dag ziet, zie je soms niet dat iemand afvalt, of een andere fysieke verandering doormaakt. Ouders die kinderen hebben die anorexia ontwikkelen, merken dat vaak niet op.