Wat geven voor bruiloft kind?

Beste Beatrijs,

Mijn man en ik zijn beiden midden vijftig. Wij komen allebei uit niet-gefortuneerde families. Om het gebrek aan geld te compenseren hebben zowel de ouders van mijn man als de mijne hun kinderen veel liefde en aandacht gegeven. Wij hebben dat als fantastisch ervaren en daarom besloten onze drie kinderen precies zo op te voeden. Hoewel wij door onze carrières een riant inkomen genieten, hebben wij onze kinderen absoluut niet verwend, integendeel. De kinderen hebben daar, voor zover ik weet, nooit problemen mee gehad. Totdat onze oudste trouwde. Wij hebben, zeer schappelijk, de peperdure bruidstaart betaald en het bruidspaar een bestekset cadeau gedaan. Zij reageerden nogal lauwtjes op dit cadeau. De ouders van de bruidegom gaven het paar een drieweekse reis naar Brazilië. Is het tegen de etiquette om je dochter bij haar trouwen een goedkoop maar degelijk cadeau te geven?

Schoten wij tekort?

Beste Schoten wij,

Vooropgesteld dit: het opvoeden van kinderen moet in alle omstandigheden met liefde en warmte gebeuren. Dit staat los van de hoeveelheid geld die er aan die kinderen kan worden gespendeerd. Zowel in arme als in rijke gezinnen kan een warme, geborgen sfeer heersen waarin kinderen gedijen. Het omgekeerde komt net zo goed voor: zowel in arme als in rijke gezinnen kan een koude, deprimerende sfeer heersen, waar kinderen geen fijne jeugdherinneringen aan overhouden.

In arme gezinnen leren kinderen vanzelf de waarde van geld kennen, daar hoeven ouders niet speciaal moeite voor te doen. Rijke ouders moeten die moeite wel nemen en daarom is het verstandig, zoals u ook gedaan hebt, om de kinderen niet met weelde te overladen. Het besef dat je voor geld moet werken is de beste voorbereiding op financiële zelfredzaamheid.

Nu het huwelijkscadeau. Natuurlijk moeten kinderen altijd blij zijn met de cadeaus die ze krijgen, goedkoop of duur. Toch denk ik in dit geval dat u als ouders er iets meer van had kunnen maken. Het gaat niet om concurrentie met de ouders van de bruidegom. Belangrijker is de vraag: moet er van een huwelijkscadeau nog steeds een opvoedende werking uitgaan? U hebt uw kinderen hun hele jeugd getraind in de deugden ‘arbeid adelt, matigheid en discipline’. Hoewel u tot de rijken behoort, was de boodschap steeds: ‘het geld groeit echt niet aan de bomen.’ Missie geslaagd, lijkt mij. Toch blijft er een klein probleempje over: wat bent u van plan met al het geld dat u níet spendeert aan overbodige luxe en dat dus zichzelf ligt te accumuleren? Allemaal weggeven aan filantropische doelen? Lijkt me sterk. Het kapitaal zal zich vermeerderen en uiteindelijk toch bij uw kinderen terecht komen – in de vorm van een erfenis. U kunt kortom niet blijven ontkennen dat u er warmpjes bij zit. Soms zijn er speciale momenten in het leven van rijke ouders dat zij het leuk vinden om eens materieel uit te pakken. Het huwelijk van een kind zou zo’n aanleiding kunnen zijn. U had kunnen bedenken: altijd beknibbeld en nu doet u eens lekker gek met een mooi en kostbaar geschenk dat indruk maakt en waar óók liefde uit spreekt, juist omdat het zo’n uitzondering is op uw normale stijl van omgaan met het slijk der aarde. Een taart en een degelijke bestekset is in arme kringen een royaal cadeau. In rijke kringen is het, tja, misschien een tikje karig.