Beste Beatrijs,
Voor ons 25-jarig huwelijksfeest hebben we van een vriendin, die aan de andere kant van het land woont, een hotelbon gekregen. Leuk zal je zeggen. Maar we hebben gehoord dat het een gewonnen cadeau is. Onze vriendin doet aan iedere puzzel mee en wint dan wel eens wat.
Het idee achter dit cadeau was dat we eens wat langer bij haar op bezoek konden komen, wijn konden drinken en dan overnachten in een hotel bij haar in de buurt. Het probleem is dat mijn man niet van hotels houdt. Hij slaapt het liefst thuis. Ja, op vakantie moet het soms. Hoe lossen we dit netjes op zonder haar voor het hoofd te stoten? Ze denkt nog steeds dat wij denken dat ze die bon heeft gekocht.
Gratis hotelbon
Beste Gratis hotelbon,
Als uw man liever niet in hotels verblijft, dan hoeft u natuurlijk geen gebruik te maken van dit cadeau. Dan zegt u tegen uw vriendin dat het u spijt, maar dat uw man nu eenmaal het liefst in z’n eigen bed slaapt en dat een weekendje weg in eigen land voor hem geen vreugde is. U kunt de bon bij gelegenheid aan iemand anders cadeau geven, die er wel z’n voordeel mee kan doen. Dat uw vriendin deze bon gewonnen heeft en niet met eigen geld gekocht doet niet ter zake. Mensen mogen een gewonnen prijs weggeven als cadeau – daar is niets op tegen. Dat het cadeau in dit geval niet in goede aarde viel is pech (zowel voor gever als ontvanger), maar dat was ook gebeurd als uw vriendin de bon met haar eigen geld had aangeschaft.
Wat een knieperds zijn jullie, gratis hotelbon.
Eerst zaniken dat de hotelbon niet gekocht is maar gewonnen en dus, volgens jullie benepen levensvisie geen echt cadeau en dan nog niet eens op bezoek gaan!
Jullie vriendin had een leuk idee en ik gun haar vriendelijker en ruimdenkender vrienden dan jullie.
Betreffende vriendin heeft bij het schenken van die bon overduidelijk vooral aan zichzelf gedacht. Dan pretendeert ze ook nog dat die gratis gekregen en doorgeschoven bon gekocht is. En dan moet je je als ontvanger heel dankbaar en in de watten gelegd voelen ofzo? De ‘gulle gever’ komt nogal gierig over en ik kan me voorstellen dat je je als ontvanger een beetje in de maling genomen voelt.
Ik kreeg als jarige ooit een oude blauwe kaars als kado aangeboden, werd in mijn bijzijn haastig uit een la gehaald. Ik heb er honend om gelachen en gezegd dat ze die zelf mochten houden. Een met moeite/liefde uitgezocht kado(otje) kan twee of twintig euri kosten, mij een biet, maar afgedankte troep van een ander hoef ik niet als (eventueel zogenaamd gekocht) kado.
Ik vind dat als je een cadeau krijgt je zelf mag weten wat je ermee mag doen. Het is tenslotte van jullie. Dus als jullie die hotelbon niet willen gebruiken of liever voor iets anders dan een bezoek aan deze vriendin dan is jullie dat goed recht.
Sommige mensen hebben het nu eenmaal niet zo breed, en kunnen met iets wat ze hebben gewonnnen of gekregen. nog wel een ander cadeau geven. Het gaat er toch om, dat er aan je gedacht is, en wat je krijgt is niet belangrijk. Toch ?
-wie het kleine niet eert is het grote niet weert-
Ik zou gezegd hebben: “Ik heb die bon gekregen maar ik doe er niets mee, kan ik er jullie een plezier mee doen?” In plaats van te doen alsof hij gekocht was.