Beste Beatrijs,
Ik ben een vrouw van midden 30 uit de Randstad. De meeste mensen om mij heen hebben hun huis vol baby’s en peuters. Ik zelf heb niet echt een kinderwens, mijn man ook niet, maar dat kan nog veranderen. Door bepaalde dingen die vroeger zijn gebeurd is het in ieder geval een gevoelig onderwerp. Het probleem is dat vooral de vrienden van mijn mans kant het niet kunnen laten om te vragen wanneer wij nu eens aan kinderen beginnen. We kunnen geen feestje bezoeken of er wordt veelbetekenend (vooral naar mij) gekeken met de woorden: ‘Nu jullie nog, hè?’ Of: ‘Nou, het zal wel niet lang meer duren, zeker!’
Als ik een alcoholvrije avond heb (omdat ik moet rijden) raakt iedereen om mij heen helemaal opgewonden: ‘Ooooh, je drinkt niet, is het zo ver?!’ Als ik (mijn zoveelste poging) niet rook, word ik enthousiast ondervraagd: ‘Zooo, gestopt met roken? Zijn jullie bezig?’ De brutaliteit! Ik kan er eigenlijk niet meer zo goed tegen. Volgende week is er weer een vriend van mijn man jarig en ik heb besloten niet mee te gaan vanwege het vragenvuur waar de kinderen toch blijven. Wat moeten we doen om die mensen af te leren opdringerige vragen te stellen?
Hengelende vrienden
Beste Hengelende vrienden,
Het is buitengewoon ongepast om te informeren naar voortplantingsplannen van vrienden en bekenden, alsof dit net zo’n keuvelonderwerpje is als: ‘Waar gaan jullie heen met vakantie?’ Wel of geen gezinsuitbreiding is een privé-aangelegenheid en kan alleen met derden worden besproken wanneer de betrokkene er zelf over begint. Normaal gesproken nemen mensen die tegen de conventie in toch zo’n privacygevoelige vraag stellen schielijk afstand, wanneer ze merken dat iemand niet happig reageert en niet scheutig is met informatie. Uw vrienden bezitten die fijngevoeligheid blijkbaar niet, gezien het feit dat ze onverstoorbaar doorgaan met u te ondervragen en zogenaamd grappige hints te geven, terwijl voor de goede verstaander duidelijk moet zijn dat u geen zin hebt in dit gespreksonderwerp.
Als deze vrienden zo bot zijn dat ze niet in de gaten hebben dat u er niet over wil praten, dan zit er maar één ding op: u zult op een of andere manier de boodschap ‘bemoei je er niet mee!’ moeten zien over te brengen. Dit kan in opklimmende gradaties van duidelijkheid. Op veelbetekenende opmerkingen in de trant van ‘Nou jullie nog,’ en ‘Komt het er nog van?’ antwoordt u in eerste instantie met een zwak glimlachje: ‘Misschien wel, misschien niet.’ Daar zegt u precies helemaal niets mee en dat sein valt nauwelijks mis te verstaan. Als de grapjassen zich vervolgens niet terugtrekken maar blijven aandringen, zegt u koeltjes: ‘Ik heb er geen behoefte aan mijn privéleven uit de doeken te doen.’ Desnoods gevolgd door: ‘Kun je er alsjeblieft over ophouden?!’
Bij zulke precaire vragen stel ik meestal een wedervraag…
Nou, dat hoor je dan wel, als het ooit zover mocht komen, maar vertel eens hoe is het met jouw gezondheid/financiën/liefdesleven? Daar kies ik dan iets van toepassing uit.
Zelfde probleem hier. Mijn vrouw en ik hebben het opgelost door keihard te reageren dat we niet de beproevingen van het ouderschap willen ondergaan, eigenlijk een hekel aan kinderen hebben en te egoistisch zijn om ons zorgeloos huwelijkse bestaan door kinderen in de war te brengen. Een pijnlijke stilte en daarna is het onderwerp nooit meer aan de orde gekomen. Grof? Ik dacht het niet, dat opdringerige bijna hysterische gedrag dat als we geen kinderen hebben we al dat moois moeten missen is veel onbeleefder.
Als mensen maar blijven doorzeuren pak ik het op ongeveer op dezelfde manier aan als Jack, dan zeg ik gewoon dat ik kinderen over het algemeen niet echt leuk vind en ze dus niet wil.
Ik vind het niet te grof, ik vind het eerder te gek voor woorden dat ik me moet verantwoorden dat ik er in dit toch al overbevolkte en zwaar vervuilde land er niet nog een paar milieuvervuilers bij heb gemaakt.
Vreselijk is dat.
Als ik weer eens zo’n vraag kreeg nadat ik net de 1e gekregen had,antwoordde ik steevast,op mijn horloge kijkend ;Nou,vandaag niet meer. Of
Deze week in elk geval niet.
Verder niet er bij lachen en gelijk over op het volgende onderwerp,zodat ze merkten dat het geen geintje was,ik het serieus bedoelde en onderhand zat was.
Het heeft goed geholpen moet ik zeggen!
Moet ik toch zeker zelf uitmaken..en dan zit er zelfs nog 5 jaar tussen ook ;-)
Herkenbaar!! Bij terughoudend en netjes reageren zijn er velen die doorwalsen,of we ze niet kunnen krijgen,of ik al aan ivf heb gedacht en anders is er altijd nog adoptie..jaja.
Mensen zijn ongelofelijk bot op dit gebied.
Soms heb ik onze hele situatie uit de doeken gedaan,alleen om iemand te doen beseffen wat je terug kan verwachten met zulke vragen.
“Die bevalling van jou,was je erg uitgescheurd?héb je nu nog een seksleven na de kleine en zo ja welk standje?!” Heb ik wel eens terug gebitst toen het me teveel werd.
Wel gevolgd door: “Sommige zaken gaan andere mensen niets aan en kun je doorvragen als te intiem en kwetsend ervaren.”
Niet netjes misschien,maar het komt wel aan.