Beste Beatrijs,
Ik ben een vrouw van 35 en heb problemen met een vriendin. Het is een opeenstapeling van ergernis over een langere tijd (paar jaar). Ik heb geprobeerd de vriendschap te laten doodbloeden, maar dit lukt niet, want ze blijft contact zoeken. Ik heb genoeg van haar en van de vriendschap. Hoe moet ik dit aanpakken? Zal ik een e-mail schrijven? Hoe confronterend kan ik zijn?
Ik wil van haar af!
Beste Ik wil van haar af,
In het algemeen is het geleidelijk uiteendrijven, de langzame verkoeling, het zachtjes laten doodbloeden de aangewezen methode om op te houden met een vriendschap. Maar soms, als een vriend(in) te weinig empathisch vermogen heeft om de signalen te verstaan, zijn er krassere maatregelen nodig. Net als voor het beëindigen van een liefdesrelatie biedt dan de guillotine uitkomst.
Zeg dat u moe en depressief wordt van de omgang met haar.
Stuur uw vriendin geen e-mail om het uit te maken. Schrijven/ mailen is een lafhartige manier om iemand de wacht aan te zeggen. Dit wekt onnodige woede aan ontvangerszijde of, erger nog, bezorgt zelfrechtvaardigende, huilerige e-mails terug aan de zender. Doe het op een persoonlijke, directe manier: per telefoon. Bel haar op en zeg dat u voorlopig niet meer met haar wil afspreken, omdat de vriendschap u te veel energie kost. Zeg dat u moe en depressief wordt van de omgang met haar, en dat u dit niet langer kunt opbrengen in deze toch al lastige periode in uw leven [ook al gaat met u alles botertje aan de boom, er is altijd wel iets van een oneffenheid waardoor u kunt spreken van een ‘lastige periode in uw leven’ – al was het maar de irritante aanwezigheid van deze vriendin]. Zeg dat u geen contact meer wil met haar, omdat u tijd nodig hebt om alles op een rijtje te krijgen [hoewel dit een volstrekt nietszeggend cliché is, vinden veel mensen het overtuigend klinken, dus misschien uw vriendin ook wel].
Wees duidelijk, direct en bondig. Ga niet in op het verleden. Maak geen concrete verwijten. Laat u niet verleiden tot nadere toelichting op wat u precies dwars zit, maar breng alleen de boodschap over dat u het niet meer kunt opbrengen. Herhaal de mededeling bij tegenwerpingen van uw vriendin (‘Ja, ik vind het ook heel spijtig, maar deze vriendschap is voorbij’). Langer dan drie minuten hoeft zo’n telefoongesprek niet te duren.
Als doodbloeden niet gaat en er een verklaring moet gegeven worden, zou ik wel zeggen wat mij dwarszit op een zo net mogelijke manier, zodat de ander er misschien nog wat van kan leren. Waarom zeggen dat het slecht gaat met jezelf (wie weet wat dat weer voor praatjes geeft in je sociale omgeving), als de ander wellicht te veel neemt, te weinig geeft, of niet attent is, of de interesses komen niet meer overeen. Beschuldigen hoeft niet, maar je kunt dan toch wel aangeven wat jou stoort? Als dat discussies oplevert, kun je altijd nog zeggen ‘let’s agree that we disagree’ en het afsluiten.
Het lijkt mij wel netjes om globaal aan te geven wat de reden is dat je de vriendschap beëindigt, vanuit jezelf gesproken. Dat vermindert ook de kans op contact van de ex-vriendin, die wellicht blijft aandringen op een reden.
Het lijkt mij juist niet nodig (en zelfs onnodig kwetsend) om iemand te wijzen op allerlei punten die jij vindt dat hij/zij fout doet. Dat zou ik als natrappen zien. Een vriendschap verbreken is al vrij kwetsend. Daar hoef je niet ook nog een schepje bovenop te doen – de ander kan toch niks meer doen om het te veranderen richting jou.
Ook is het waarschijnlijk niet 100% de fout van de ander, maar gaat het over hoe je met elkaar omgaat, hoe de relatie over de jaren is ontstaan/gegroeid. Dat jij je aan iets ergert, wil niet zeggen dat de hele wereld dat doet.
Overigens heb ik 1 keer een vriendschap verbroken – lafhartig via de sms. Maar wel zoals Beatrijs hierboven beschreef, het gewoon bij mezelf gehouden, daar kan de ander namelijk nooit iets op afdingen en ik de kous daarmee gewoon af.
Ik heb in de loop der jaren drie vriendschappen verbroken. Door een nette maar beslissende brief te schrijven, met mijn argumenten (de mijne en de reacties erop van de betreffende persoon). Ik ben geëindigd met dank aan de plaats in mijn leven, de beleefde goede ervaringen en de beste wensen voor de toekomst. Natuurlijk is de betreffende persoon gekwetst. Maar een vriendschap is een tweezijdige gebeurtenis. En als de ene kant het niet meer ziet zitten dan vind ik het veel laffer om die vriendschap dood te laten bloeden of allerlei onzinnige argumenten door een telefoon te roepen dan het schriftelijk te doen.Het gaat in dat geval namelijk wel om mijn leven, mijn aan allerlei kniezingen en negatieve gevoelens verspilde energie. Natrappen doe je pas als je jouw argumeten niet in verband brengt met die van de ander.
Poeh, wat onaardig. Dat vind ik overigens vaak bij Beatrijs, het gaat weliswaar over etiquette en keurige manieren maar het is spijkerhard. Want zoiets doe je toch niet? Iemand zo maar even afdanken en dan ook nog zonder uitleg en in drie minuten en met het verhaal dat je andere dingen aan je hoofd hebt.
Verstand van etikette is kennelijk iets anders dan verstand van menselijkheid. Ik krijg er vaak de rillingen van hoe kil Beatrijs is onder alle nette manieren over intermenselijke verhoudingen.
Beatrijs is op deze de stem van de rede te midden van allerlei verhitte emoties. Dat kan misschien soms wat koeltjes overkomen.
@ CH: is het in lijn van de rede om de woorden van een ander te verdraaien en van kil koeltjes te maken? De stem van de rede is een belangrijke stem, maar de rede begrijpt niet wat niet volgens de rede is. Zodra een ander deze rede even niet volgt en zich niet rationeel gedraagt concludeert de rede al heel snel dat dit wel boze opzet zal zijn, of onvergeeflijke zwakte. Verhitte emoties moeten getemperd worden, maar vaak gaat het om mensen die (over)gevoelig, kwetsbaar, in de war, nog niet droog achter de oren, anders (slecht) opgevoed, getraumatiseerd enz zijn. Deze mensen worden bij Beatrijs nogal eens snel opzij gezet en afgedankt, terwijl wat meer aandacht en inlevingsvermogen het probleem zou kunnen oplossen.
Beste Vincent. Opzij gezet en afgedankt? Slechts een heel enkele keer heb ik gezien dat Beatrijs zich er wat advies betreft met een jantje-van-leiden afmaakte. Plaatst u die brief dan gewoon niet, dacht ik toen. Doorgaans neemt Beatrijs de inzenders serieus met aandacht en inlevingsvermogen in de vorm van goed doordachte en goed onderbouwde antwoorden, waarbij zij zaken veelal van meerdere kanten bekijkt. Dat haar antwoorden niet bij iedereen in goede aarde vallen, dat het misschien niet is wat de inzender (en anderen) exact wilden horen valt Beatrijs niet aan te rekenen. Het is onmogelijk om het ieder naar de zin te maken en dat is ook niet het doel van deze site.
Ik ben het totaal niet eens dat het beindigen van een vriendschap of contact per mail lafhartig is.
Ik heb het gedaan bij een vrouw die ik nog maar kort kende en een zeer manipulerend mens is. Zij kan geen enkele kritiek verdragen en aangezien ik daardoor in een zinloze discussie zou belanden heb ik het per email gedaan. Zij respecteert geen enkele grens en als ik het per telefoon had gedaan dan had ik nog veel harder een eind eraan moeten maken.
Het hangt dus ook van de persoon af hoe je het contact verbreekt. Overigens is deze vrouw geen vriendin van me (geworden) vanwege haar nare rot karakter.