Speelkameraadjes met slechte tafelmanieren

Beste Beatrijs,

Het gebeurt wel eens dat er vriendjes van onze kinderen (acht en tien jaar) bij ons blijven eten en dat ik getroffen word door hun gebrek aan tafelmanieren. Het zijn aardige kinderen daar niet van, maar ze doen niet aan het samenspel van mes en vork. De een gebruikt alleen een vork of liever nog een lepel en zit met z’n ellebogen op tafel. Een ander pakt het vlees met de hand en hapt er een stuk af. Ik kan dat niet goed aanzien en ga dan die kinderen uitleggen hoe ze hun bestek moeten gebruiken. Ik hoop hen op die manier iets waardevols mee te geven, waar ze later hun voordeel mee kunnen doen. Of ga ik te ver?

Gehecht aan tafelmanieren

Beste Gehecht,

Het corrigeren van andermans kinderen op stijl is meestal niet zo’n goed idee, omdat u eigenlijk hun ouders aan het bekritiseren bent. Ook al heeft u gelijk – het hanteren van mes en vork hoort bij de minimumbagage in een opvoeding – ouders zullen u uw poging tot bijschaving van de kleine slobberaars niet in dank afnemen, als het hun ter ore komt. De enige manier om uw opvoedlust te botvieren is door uw wenken subtiel te brengen als ‘de regel hier in huis’. Kinderen weten dat ze bij het ene vriendje hun schoenen moeten uittrekken, bij het andere vriendinnetje niet zomaar de tv mogen aanzetten en bij weer een ander geen frisdrank krijgen. Een eigenaardigheid als met mes en vork moeten eten kan daar ook nog wel bij. Maar dan nog loopt u de kans dat ouders achter uw rug gaan schamperen over uw fijne manieren en dat hun kind zeker niet goed genoeg is. Brand uw vingers er niet aan en stel uzelf gerust: als een kind later uit eigen beweging z’n tafelmanieren op peil wil brengen, krijgt hij dat snel genoeg voor elkaar.