Beste Beatrijs,
Ik heb al jaren een goede vriendin die mij op een punt wel eens wil irriteren. Vaak als ik haar uitnodig voor koffie of een speelafspraak met de kinderen gaat zij hier direct overheen met: ‘Je kunt ook naar mij toe komen’ of ‘We kunnen dat ook hier (haar woonplaats) doen’. Ik vind dit onbeleefd, want ik heb het idee dat zij eerst mijn uitnodiging in overweging zou moeten nemen, voordat ze zelf met een nieuw voorstel eroverheen walst. Ik krijg het gevoel dat gemakzucht een rol speelt. Ik vind het vervelend om haar erop te wijzen dat ik haar eerst uitnodigde, maar omdat ze nuances niet oppakt moet ik wel. Volgens haar doe ik moeilijk. Is dat zo?
Alleen op haar manier
Beste Alleen op haar manier,
Nee hoor, u doet niet moeilijk. Als u geen zin hebt om altijd de reis naar uw vriendin te moeten ondernemen, omdat zij kennelijk te lui is om die moeite voor u te doen, kunt u dat natuurlijk aan de orde stellen. U hoeft uw vriendin er alleen maar op te attenderen dat u de vorige keer (twee, drie, vier keren?) naar haar toe bent gereisd en dat het u deze keer beter uitkomt, als zij naar u toe komt. Als zij de uitnodiging alsnog probeert om te draaien, zegt u: ‘Nee, ik kom niet naar jou. Mijn vraag was of je bij mij langs wil komen. Als je geen tijd hebt, prima, dan maken we later wel een andere afspraak. Bij mij.’
Ja, ik ken ook zo iemand. Die wil altijd dat ik bij haar langskom, want zij heeft kinderen, en ik niet, dus dat is handiger voor haar. Maar voor mij is het niet handiger, want de afspraken moeten dan op tijden zijn die voornamelijk haar schikken, op plaatsen die voornamelijk haar schikken. Ik moet dan meedraaien in haar gezinsroutine, langskomen op etenstijd, altijd naar haar huis toe komen (zij is nog nooit bij mij geweest), als we ergens heengaan brengt ze onverwacht 1 of meerdere kinderen mee enz.
Na een tijdje kreeg ik wel genoeg van deze gang van zaken.
Ik houd het contact met deze vrouw nu af, want ik heb het idee dat het eenrichtingsverkeer is op deze manier, of het werkt gewoon niet.