Beste Beatrijs,
Ik heb een vriendin die ik best aardig vind, maar die niet tot mijn echt intieme vrienden hoort. Bij haar is dat blijkbaar anders: ze belt me bijvoorbeeld altijd eerder op dan ik haar kan bellen. Ik word er een beetje kriegelig van, want ik voel me acuut schuldig als ik haar stem hoor. Tegelijkertijd vind ik haar te leuk om uit mijn adressenbestand te schrappen. Wat te doen?
Altijd tekortschietend
Beste Altijd,
De beller wil iets; de gebelde laat het zich aanleunen. Als u niet wilt bellen, belt u niet. Als zij wel wil bellen, belt ze wel. Uw vriendin heeft kennelijk geen klachten. Waarom zou u zich dan schuldig voelen? Het gegroeide patroon blijft bestaan, tot het vanzelf verandert. Misschien denkt ze ineens: ik zal eens wat minder bellen. Waarna u denkt: hé, laat ík haar eens bellen. Maar het kan ook gewoon blijven zoals het is. Zij belt u, want ze wil iets, gezelligheid, kletsverhalen. U belt haar niet, omdat het er telkens niet van komt. De ene boom groeit recht, de andere scheef. Ook zonder een correcte verdeling van initiatieven kan een vriendschap wederzijds genoegen verschaffen.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.