Beste Beatrijs,
Vorige week waren mijn man en ik uitgenodigd door een vriendin om te komen eten. Ze had een heerlijke maaltijd voor ons klaargemaakt. Op een zeker moment zei ze dat ze die avond graag de finale van de WK-voetbal wilde zien. Haar woordkeuze en toon maakten duidelijk dat dit echt belangrijk voor haar was. Hoewel het me moeite kostte, zei ik dat ik niet bepaald een voetballiefhebber ben. Als compromis werd afgesproken dat de gastvrouw, een andere aanwezige gast en mijn man de tweede helft van de wedstrijd zouden bekijken. Ik had daar geen zin in en ben ergens anders gaan zitten. Vervolgens kwam er een verlenging en daarna penalty’s. Ik maakte verder maar geen bezwaar meer, want ik wilde uiteraard niet als spelbreker optreden.
Voor de duidelijkheid: onze vriendin wist van tevoren dat ik niet van voetbal houd. Zij had zelf de datum voor het etentje vastgesteld, de datum van de finale wist ze ook ongetwijfeld. Haar huis ligt op tien kilometer afstand van het onze, mijn partner rijdt auto, ik niet. Kortom: ik kon niet naar huis gaan, iets wat ik anders wel gedaan zou hebben.
Ik had het netjes gevonden als de gastvrouw van tevoren had gebeld om te overleggen. We hadden dan kunnen besluiten de afspraak op een ander moment te laten doorgaan, of ik had een krant of boek mee kunnen nemen. Nu werd ik naar mijn idee voor het blok gezet.
Geen gevoel voor de bal
Beste Geen gevoel voor,
Dit is natuurlijk een onaangename gang van zaken. Het is altijd onbeleefd om de televisie te verkiezen boven het levende gezelschap dat uitgenodigd en wel voor je neus zit, tenzij van tevoren is afgesproken dat de gezelligheid in het teken van voetbal kijken of een ander programma zal staan. Als de gastvrouw wist dat u een hekel had aan voetbal, dan had zij het etentje niet tijdens de finale moeten plannen. Desnoods had ze op de dag zelf de afspraak nog kunnen verzetten. Ook niet heel elegant, maar nog altijd beter dan dat een gast zich anderhalf uur elders in het huis moet vermaken. Op zo’n moment rest de gast alleen de techniek van het gloeiende kolen stapelen. In afwachting van het einde van de wedstrijd had u de tafel kunnen afruimen, afwassen en de keuken aan kant brengen. Misschien dat er dan een belletje was gaan rinkelen bij de gastvrouw dat dit toch niet helemaal het idee van een etentje met vrienden is. Waarbij mij overigens van het hart moet dat uw man zich ook niet erg solidair heeft betoond. Toen duidelijk werd dat er ondanks uw tegenspartelen voetbal zou worden gekeken, had hij voor u in de bres moeten springen en aankondigen dat u samen naar huis ging. Dat besluit kan even resoluut als vriendelijk worden medegedeeld onder dankzegging voor het heerlijke eten. U rijdt in een kwartier naar huis, iedereen kan z’n voetballiefde uitleven en u kunt de avond naar eigen inzicht besteden.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.