Beste Beatrijs,
Ik heb een vriend die het niet kan laten om van alles aan te raken en vast te pakken als hij bij mij op bezoek is. Dit kan in principe alles zijn: magneetjes aan een koelkast (die hij dan verschuift), maar ook papieren op tafel, kaarten, fotolijstjes, kandelaars, de afstandsbediening – er is niets wat hij als off limits beschouwt. Hij vraagt ook niet ‘Mag ik dit even bekijken?’ hij doet het gewoon de hele tijd. Als ik zeg dat ik niet wil dat hij zomaar aan bepaalde dingen zit, reageert hij dat ik hem dan maar niet uit moet nodigen. Mijn aanmaningen hebben geen effect, hij gaat er ijskoud mee door, alsof het zijn prioriteit is om alles te betasten en het niet uitmaakt of ik dat wel of niet fijn vind. Hoe kan ik hier het beste op reageren?
Tactiele vriend
Beste Tactiele vriend,
U hebt al met uw vriend besproken dat u het vervelend vindt dat hij overal aanzit in uw huis. Hierop reageerde hij dat u hem dan maar niet meer moest uitnodigen. Dat is nogal een botte reactie. Meestal doen mensen hun best om hun vrienden ter wille te zijn, als die een simpel verzoek doen. Maar hij ging bij het volgende bezoek gewoon door met zijn voor u irritante gedrag: alles oppakken en aanraken. Ik vrees dat u uitgepraat bent. Als uw vriend botweg weigert om het u naar de zin te maken en doorgaat met u tegen de haren in te strijken, waarom zou u hem dan inderdaad nog uitnodigen? Neem hem op zijn woord en spreek in het vervolg alleen nog maar bij hem thuis of buiten de deur af.
Dat ligt voor de hand: niet meer binnenlaten en elders afspreken. Het verschijnsel komt mij zeer bekend voor: een buurman die bijv. wil zien hoe mijn verwarmingsketel werkt, de zijne dus niet en direct en vooral ongevraagd aan de knoppen van de onze gaat draaien… Een buurjongetje met een fixatie op elektr. apparaten, die ongevraagd de televisie aan zet, de radio verschuift, de droger opent en sluit en ook het een en ander oppakt van tafels en bureau…
Ik ga ervan uit dat er wel een naam voor is…Verder dan de voordeur komen ze niet meer!
Je vriend heeft een dwangstoornis; hij moet alles aanraken. Ooit wel eens naar de tv-serie Monk gekeken? Die had ook die dwang. Je kunt beter je vriend verwijzen naar een arts/psycholoog.
Beste Jo, Nooit, maar dan ook nooit, tegen iemand zeggen dat hij of zij een ‘stoornis’ heeft, al is dat voor jou nog zo duidelijk. Dan is de vriendschap gelijk onherstelbaar over. Tenzij dat laatste natuurlijk je bedoeling is.
Ik ken iemand die de ander per de moest vastpakken en aanraken en ook haar hand de hele tijd op mijn arm legde toen ik wilde eten. Ik moest haar zeggen dat ik mijn twee handen nodig had voor de maaltijd. En dat ze haar hand even moet terug trekken. Dat deed ze wel maar niet voor lang, helaas. Het is verder een aardige vrouw maar dit is super hinderlijk. Een kennis die psycholoog is legde uit dat een afwijking is en ze er niks aan kan doen zolang ze zich niet laat behandelen. Zelf snapt ze niet dat ze mensen afstoot.