Beste Beatrijs,
Mijn vliegangst houdt mij en mijn gezin (vrouw, zoon van 14 en dochter van 12) aan de grond. Ik weet dat deze angst irrationeel is, maar onze vakanties worden wel steevast op rijafstand ingevuld. Familieweekenden vinden daardoor ook altijd binnen Nederland plaats, dit tot ongenoegen van mijn schoonouders. Zij weten dat ze van mij geen toestemming zouden krijgen voor een stedentripje met onze kinderen naar een Europese hoofdstad. Nu hebben mijn schoonouders een andere weg bewandeld. Nadat ze eerst de kinderen lekker hebben gemaakt om komende meivakantie zo’n reisje te maken, hebben ze gisteren hun dochter om toestemming gevraagd. Behalve dat ze deze omweg hebben genomen heeft mijn vrouw geen grote bezwaren. Voor mij voelt dit verzoek echter als een voldongen feit. Kan ik in alle redelijkheid nog zeggen dat ik het niet zie zitten dat de kinderen gaan vliegen en dit plan afblazen?
Liever aan de grond
Beste Liever aan de grond,
Toegeven aan uw eigen irrationele vliegangst is één ding, uw gezinsleden hetzelfde regime opleggen is iets anders. Dat zou u niet moeten doen. U weet dat vliegangst een handicap is, een disfunctionele fobie waarmee u zich beperkt. U ziet af van leuke, mogelijk zelfs verrijkende, ervaringen in verre streken, omdat het transport u angst inboezemt. Dat is uw eigen keus (u kunt er zelfs een maskerende milieuriedel over afsteken), maar het is nogal overheersend om uw gezinsleden dezelfde beperkingen op te leggen. Stel dat u zo bang zou zijn voor spinnen dat u nooit zou willen kamperen of de vrije natuur in of ergens een huisje huren, omdat u daar misschien een spin zou kunnen tegenkomen. Wilt u dan dat uw kinderen ook zo’n leven leiden? Nee toch, neem ik aan.
Vasthouden aan een vliegverbod voor uw kinderen betekent vasthouden aan uw onredelijkheid.
In deze tijd is vliegen even vanzelfsprekend als de trein of de bus nemen. Uw kinderen zullen in de loop van hun middelbare-schooljaren waarschijnlijk met schoolreisjes (naar Rome, Berlijn of Londen) te maken krijgen die ook vaak per vliegtuig worden ondernomen. Als ze student zijn, willen ze misschien eens naar een ander continent. Wie weet krijgen ze later werk, waarbij ze moeten vliegen. Dan zult u hen toch moeten laten gaan ondanks uw duizend angsten. En nu is er het geval van een vakantie van uw kinderen met hun grootouders. Ook al hadden uw schoonouders u niet op slinkse wijze mogen omzeilen, vasthouden aan een vliegverbod voor uw kinderen betekent vasthouden aan uw onredelijkheid. Toestemming geven zou een eerste stap in het temmen van uw onredelijke angst kunnen zijn.
Ik raad u aan om een cursus te volgen om van uw fobie af te komen. Er zijn er genoeg, want vliegangst komt betrekkelijk veel voor. U bent niet de enige. Natuurlijk kunt u zo’n cursus aan u voorbij laten gaan, u kunt uw leven prima doorkomen zonder ooit in een vliegtuig te stappen. Maar laat intussen uw fobie niet ook het leven van uw vrouw en kinderen afknijpen.
Ga een cursus vliegangst volgen of naar de psycholoog. Autorijden is veel gevaarlijker. U kunt als ouder uw angst niet op uw kinderen overbrengen, dat is niet gezond. Het is uw probleem en maak het niet andermans probleem – los het zelf op desnoods met hulp of medicijnen. U mist heel erg veel hoor door niet te durven reizen per vliegtuig, dat is toch zonde. De wereld staat voor u open en geniet ervan zou ik zeggen.
Terwijl ik een enorme genieter ben van vliegreizen, vooral het dálen en opstijgen vind ik helemaal tóp, ben ik het helemaal met het advies eens.
Bovendien verbaast de volgzame houding van het gezin mij.
Nooit of te nimmer liet ik mij als adolescent door fobische ouders aan banden leggen. Ik riep: “Ik ben jullie niet”, trok mijn eigen plan en genoot/geniet enorm van vliegen!
Dat was in de vorige eeuw. Hoog tijd, dat uw gezin dat ook doet.
Ik heb ook vliegangst en ben niet van plan ooit nog te gaan vliegen. Toen ik mijn man leerde kennen was hij bijna 40, had al heel wat van de wereld gezien en heeft hij geen behoefte meer aan verre reizen gelukkig. Onze dochter is nu 20 en reist al een paar jaar naar verre landen. Natuurlijk vind ik dat niet prettig, ze smst direct als ze is geland en dan ben ik altijd heel erg opgelucht. Maar die ervaringen kan en wil ik haar niet ontnemen.
Jammer dat je als zonderling wordt weggezet als je kiest om niet te vliegen. Ik vlieg niet. Omdat vliegen de kans op een trombose vergroot en ik al tweemaal een trombose zonder duidelijke oorzaak heb gehad. Kwestie van prioriteiten. Of je veel mist door niet te vliegen, dat is discutabel. Er zijn genoeg mensen die naar een ‘all-in’ bestemming vliegen, daar in en om hun hotel blijven, en alsnog niks van de wereld zien. Terwijl je met de auto, de trein en de boot de meest fantastische bestemmingen in Europa kunt bereiken.