Beste Beatrijs,
Ik ben een vrouw van 27 jaar en woon al jaren samen met mijn vriend. In mijn omgeving krijgen steeds meer mensen kinderen. De laatste tijd word ik regelmatig aangesproken over zwangerschap. Op kraambezoek bij deze of gene zeggen mensen: ‘Krijg jij niet ook de kriebels?’ of ‘Wordt het voor jou niet ook zo langzamerhand tijd?’ Toen ik laatst op een feestje toevallig geen alcohol dronk, kreeg ik meteen de vraag ‘Je bent toch niet zwanger?’ Ik vind dit zeer ongepast. Hoe kan ik op een nette manier duidelijk maken dat ik absoluut geen prijs stel op gewroet in mijn voortplantingsplannen?
Impertinente vragen
Beste Impertinente vragen,
Heel vervelend dit soort nieuwsgierigheid. Het beste is om belangstellenden met een grapje het bos in te sturen. Iemand die zwangerschap veronderstelt, als u een niet-alcoholisch drankje neemt, kunt u onderuit halen door van de stelling een wetmatigheid te maken: ‘Natuurlijk ben ik zwanger! Vrouwen die geen alcohol drinken zijn per definitie zwanger. Dat is toch algemeen bekend?’ Een andere mogelijkheid is misten: een nietszeggend antwoord geven in de trant van ‘Misschien wel, misschien niet’. Er is ook geen bezwaar om de overtreder koeltjes tot de orde te roepen: ‘Zullen we het een andere keer over mijn privéleven hebben?’
Mijn zoon is volwassen en ik heb de leeftijd niet meer.
Jaren geleden kreeg ik wel vragen en opmerkingen. Ach, zolang iemand vroeg of ik graag nog een kind zou krijgen en vervolgens het antwoord niet ter discussie stelde, had ik er geen moeite mee. Ik begrijp die nieuwsgierigheid wel. Als ik mensen wat beter ken, wil ik die vraag ook weleens stellen. Ik kreeg echter vaker opmerkingen als: “er hoort nog een meisje bij”, “een kind is het mooiste dat je kan overkomen”, “je moet er nog één nemen, je zult zien dat je dan gelukkiger zult zijn”, “je bent het je zoon verplicht, hij heeft een broertje of zusje nodig”, “geen kinderen krijgen of het laten bij één is egoistisch”, “jullie zijn nog jong, het kan nog”. Dat vind ik niet kunnen en ik werd er behoorlijk opstandig van.
Voor mij zou nog een kind krijgen door sterk verminderde vruchtbaarheid bijna onmogelijk zijn geweest. Gelukkig hoefde het voor mij niet zo.
Of zeg diep beledigd: ‘O. Vind je me dik?’
Ik reageer meestal met een luide: “Wat?! ben JIJ zwanger?!” met een hele domme blik erbij alsof ik het niet goed verstaan heb.
Dat verlegd de ongemakkelijke situatie volledig van jezelf naar de vragensteller. Echt hilarisch om dan de vragensteller zich eruit te zien redden. En als ze zich dan als nog op het droge weten te redden en zeggen “Nee ik bedoel, ben jij zwanger?” Dan kan je altijd nog droogjes zeggen: “Nee hoezo?”