Beste Beatrijs,
Mijn vriend heeft laten doorschemeren dat hij me ten huwelijk wil vragen. Omdat hij nogal een leek is in dit soort aangelegenheden, kwamen wij te spreken over de ringen. Ik vertelde hem dat hij me hoort te vragen met een verlovingsring, waarna ik ja zou kunnen zeggen, en dat we uiteindelijk zullen trouwen met een ander paar ringen dat we gezamenlijk uitzoeken. Ik zei dat ik de verlovingsring hoor te houden. Hij schrok hiervan en zei dat hij van dat geld voor een tweede ring liever een mooie huwelijksreis maakte. Kan dat, je verlovingsring inruilen en het geld besteden aan de trouwring, de bruiloft of de huwelijksreis? Of is dit ongepast? En kun je ook gevraagd worden met de ring waarmee je gaat trouwen? En indien je je verlovingsring niet hoort in te leveren, moet je hem dan blijven dragen, naast je trouwring, en zo ja hoe is dan de verdeling tussen linker- en rechterhand? Het zijn nogal wat vragen, maar ik ben erg benieuwd naar de traditionele en meer moderne etiquette op dit gebied.
Naar een correcte verloving
Beste Naar een,
Wat een geluk dat uw vriend een leek is op het gebied van huwelijksaanzoeken! Stelt u zich eens voor dat hij zo vaak met dat bijltje had gehakt dat hij zijn hand niet zou hoeven omdraaien voor zo’n routineklusje. Dan had u wel andere zorgen aan uw hoofd. Zoals het nu ligt is er in de verste verte geen wolkje aan de horizon te bekennen. Of het zou uw preoccupatie met obscure tradities moeten zijn. Uw vragen berusten op een misverstand. Er bestaat niet één goede manier waarop mensen besluiten hun relatie te formaliseren en die iedereen helaas is vergeten. U breekt zich het hoofd over achterhaalde gewoontes uit een ver verleden. Het hele gedoe rond verlovingen en aparte verlovingsringen is al een jaar of veertig uit. Als iemand zijn geliefde een ring wil geven, kan hij dat doen zonder dat dat een officiële verlovingsdaad is. Wil een stel zich graag verloven, dan kan dat met of zonder ringen. Voor het trouwen hoeft niet weer een nieuwe set van ringen te worden aangeschaft. Een beetje knappe verlovingsring kan uitstekend dubbelen als trouwring. Het zou bespottelijk zijn om een verlovingsring terug te brengen naar de winkel. Juweliers doen niet aan leaseringen.
Een verloving had als functie om de toekomstige verbintenis alvast te legitimeren tegenover familie en vrienden. Opdat de omgeving niet zou denken dat zo’n stel maar wat aanrommelde met elkaar. Een verloofde jonge vrouw had ook vaak net iets meer armslag dan een meisje met alleen een vrijer. In deze tijd van openlijke relaties en ongehuwde samenwoners heeft de verloving geen zin meer. De vraag ‘trouwen we wel of trouwen we niet?’ is een zuivere privéaangelegenheid. Wanneer twee geliefden hun wederzijdse intenties hebben uitgesproken, dan resteert het vaststellen van een datum. Besluiten ze tot het dragen van trouwringen (dat wil ook lang niet iedereen), dan gaan ze samen naar de winkel om iets uit te zoeken wat ze allebei mooi vinden. Tijdens de huwelijksceremonie worden die ringen plechtig aan elkaars vinger geschoven. Linker- of rechterhand mogen betrokkenen zelf kiezen.
Maak het niet te ingewikkeld met overleefde tradities die hun betekenis verloren hebben en alleen maar extra geld kosten. Wees blij dat uw vriend zoveel van u houdt dat hij u ten huwelijk wil vragen. Accepteer zijn aanzoek gracieus en bijt u niet vast in irrelevante details.
“De vraag trouwen we wel of trouwen we niet? is een zuivere privéaangelegenheid (…)”
Welnee. Er is niets mooiers dan de traditionele manier waarbij de man/vrouw op de knieën gaat, bij een mooi uitzicht. De romantiek en de opbouw van de spanning. Wie haalt het in zn hoofd om op zondag in z’n slaapkloffie onder het genot van een bakkie senseo, met slaapadem aan te geven dat trouwen wellicht fisaal aantrekkelijk is?! Doe eens niet zo gek! Dit vereist planning en een geweldig moment, immers vergeet je het je hele leven niet meer!
kennelijk heeft Vriend niet genoeg geld voor twee ringen en wil hij liever het geld besteden aan een mooie ervaring met zijn tweetjes. mooi plan toch! liefde is belangrijker dan geld of een (2e) ring aan je vinger.
Er is een verschil tussen de vroegere verlovingsringen die zoals Beatrijs ook al aangeeft gebruikt werden om aan te geven dat de relatie “serieus” genomen moest worden. Deze ringen werden later als trouwring gedragen aan de andere hand, voorzien van een extra gravure, namelijk de trouwdatum. De ring waarmee vriend jou gaat vragen is een aanzoeksring en heeft niets meer met de traditionele verloving te maken. De trouwring kan in de toekomst tegen de aanzoeksring gedragen worden of aan de andere hand.
De aanzoeksring inruilen is niet gebruikelijk, dat wil je ook helemaal niet die ring is zeker net zo belangrijk als je trouwring.
In de tijd dat ik voor het eerst trouwde, in 1980, hadden de meeste mensen echt geen geld om een verlovingsring te kopen. Je ging trouwen, plande dat samen, en kocht een paar trouwringen die overeenkwamen met je budget. Die kon je eventueel als verlovingsring aan de andere hand dragen, zoals de vorige reactie. Ik vind het nogal inhalig je vriend een dure verlovingsring af te troggelen ‘omdat het zo hoort’.
Is het sowieso niet hevig ouderwets om een man in z’n eentje op te laten draaien voor alle kosten? Mijn man en ik hebben alle kosten voor onze bruiloft samsam gedeeld net zoals we alle kosten van ons gezamenlijk huishouden delen. We verdienen immers ook beide. De uitzondering hierop is echter de ring. Nadat we voor een ontwerp hadden gekozen wilde hij graag een witgouden ring en ik een zilveren. Door het enorme verschil in prijs hebben vervolgens allebei onze eigen ring gekocht. Van een aanzoek en verlovingsring was overigens geen sprake. We hebben op een gegeven moment gezamenlijk besloten dat wij onze relatie wilde formaliseren in de vorm van een huwelijk. Misschien niet erg romantisch, maar wel de manier die bij ons past en daar gaat het mijns inziens toch om: dat je het doet op een manier die bij beide partners past, ervan uit gaande dat je elkaar op zo’n moment ook goed genoeg kent om dat van elkaar te weten. Voor de een is dat een romantisch aanzoek met verlovingsring en voor de ander is dat op zondag in pyjama aan de ontbijttafel. Gelukkig mag het kan het tegenwoordig allebei.
Mensen waar is de liefde en romantiek gebleven? Ik ben bijna 2 jaar verloofd, niet omdat het zi hoort, maar het heeft onze verbinding gewoon mooier gemaakt! Het gaat niet om tradities of gewoontes, het gaat om de liefde! En wat betreft de ringen en de kosten? Iedereen maakt daarbzijn eigen keuze in toch? Trouwringen uitzoeken is het mooiste om dat samen te doen! Ga niet uit vab tradities en gewoontes, maar maak je eigen verhaal!!!
Hilarisch!! Een verlovingsring hoeft toch helemaal niet kostbaar te zijn? Een mooie zilveren ring met wat steentjes (geen diamanten) hoeft niet meer dan €20 te kosten, het gaat om het gebaar op het moment, ik ken bijna niemand met een dure verlovingsring, het gaat erom dat hij ‘iets’ heeft- en dat hoeft zelfs niet- de trouwringen kunnen dan van een andere prijsklasse zijn waarin men overigens ook ruim de keus heeft…
Als half Amerikaanse begrijp ik de vraagsteller wel. In de VS is het gebruikelijk dat de verlovingsring 3x de salaris moet kosten en dat de trouwringen inderdaad samen later worden uitgezocht (deze hoeven daarentegen niet duur te zijn, mag wel uiteraard). Als vrouw heb je na het trouwen dus twee ringen. Wellicht dat de vraagsteller door Hollywood films is geïnspireerd waar je vaak wel ziet dat er een diamanten ring wordt gebruikt bij de aanzoek of inderdaad door vroegere tijden. Maar tegenwoordig moet je samen uitkomen hoe en wat voor jullie als stel werkt.
Wij hebben gekozen om eerst samen te wonen, maar hebben later bij ons trouwen toch gekozen voor een aparte verlovingsring en trouwring.