Beste Beatrijs,
Onlangs is mijn paspoort tijdens mijn rondje op de racefiets uit mijn broekzak gevallen. Ik ben een man van 35 jaar. Korte tijd later werd ik via social media door een man uit de buurt benaderd, omdat hij mijn paspoort op straat gevonden had. Toen ik langsging om het op te halen, wilde ik hem € 10 geven. Een nieuw paspoort zou me ongeveer € 80 kosten, dus zo’n relatief klein bedrag leek mij een gepast vindersloon. De beste man wilde hier echter niets van weten en na korte tijd met uitgestoken hand te hebben gestaan heb ik het biljet maar weer in mijn portemonnee teruggestopt.
Had ik meer moeten aandringen dat hij dit geld zou aannemen? Zou het gepaster zijn geweest om hem iets tastbaars te geven zoals een bosje bloemen of chocolaatjes? Of was het allemaal wel best zo en hoor je zo’n aanbod altijd af te slaan?
Vindersloon
Beste Vindersloon,
Het hangt ervan af wie het verloren object (in dit geval uw paspoort) heeft gevonden. Een paspoort is een buitengewoon waardevol ding. Een Nederlands paspoort is iets waar mensen die willen ontsnappen aan oorlogsomstandigheden, dictaturen of andere landen zonder perspectief ongelooflijk veel moeite voor willen doen vanwege de vrijheid die zo’n paspoort biedt. Aan de andere kant zijn er kwaadwillenden die een gevonden paspoort als een buitenkansje zien om iemands identiteit te stelen. Er had van alles mis kunnen gaan in uw leven, als uw verloren paspoort in criminele handen terecht was gekomen.
Daarom vind ik tien euro tamelijk mager als beloning voor degene die uw paspoort heeft gevonden en de moeite heeft genomen u te contacteren. Een krantenbezorger krijgt al 20 euro als eindejaarsfooi. Maar goed, het maakt uit wie de vinder is. Als dit iemand uit een welgesteld milieu is met een mooie baan en een aangenaam huis, dan is tien euro een volkomen onbetekenende fooi, die bijna beledigend is. Voor iemand met weinig geld kan tien euro iets beter voor een beloning doorgaan, al is het nog steeds aan de miezerige kant voor een teruggevonden paspoort. Twintig of vijftig euro is gepaster. In zo’n situatie (u gaat ergens uw verloren paspoort ophalen) is de beste manier om te bedanken een grote bos bloemen bij u te hebben, een flink boeket ter waarde van twintig euro, en ter plekke het welstandsniveau van de vinder te checken. Gaat het om iemand in duidelijk goede doen, dan geeft u alleen de bloemen. Gaat het om iemand die veel krapper bij kas zit – dat ziet u in een oogopslag -, dan geeft u in ieder geval de bloemen en biedt u daarnaast het geld aan (een biljet van twintig of meer euro) dat u van tevoren in een bedankkaartje in een envelop hebt gestopt. Als de vinder (die op dat moment weet dat er geld in de envelop zit) dit alsnog weigert, dan blijft u niet aandringen, maar u stopt de envelop weer terug in uw tas of zak en spreekt alleen nogmaals uw mondelinge dank uit.
Bij ‘arm’ iemand die geen geld wil, gooi ik de envelop daarna in zijn brievenbus of wanneer je zegt dat het dan voor de spaarpot van zijn kinderen is, is het voor de ander ook makkelijkker te aanvaarden.
Een bos bloemen lijkt mij inderdaad ook de beste geste, De geldbedragen die Beatrijs suggereert zijn m.i. te hoog in deze tijden van inflatie. Ik ben nog van de generatie die heeft geleerd dankbaar te zijn met alles wat je krijgt en niet per se iets terug te verwachten als je voor iemand anders iets goeds doet.
De eigenaar van het document heeft overigens geluk gehad dat de vinder zich met naam en toenaam bekend heeft gemaakt. Velen willen anoniem blijven om eventuele onaangename vragen (‘Er zat een briefje van honderd in, nu niet meer, wat heeft u daarmee gedaan?’) te voorkomen.
Een identiteitsdocument is wettelijk niet het eigendom van degene wiens gegevens erin staan, maar het is nog steeds iets diep persoonlijks.
Waar ik me tegen verzet is de waarde die Beatrijs aan een Nederlands paspoort toekent.
Wat als het een document uit een Oost-Europees of Arabisch land was geweest? Was een zakje boerderijdrop dan als vindersloon afdoende geweest? Ik hoop van niet.
Heel vervelend voor de vraagsteller, dat het goedbedoelde vindersloon niet geaccepteerd werd.
Zelf heb ik ook ooit zo’n situatie meegemaakt, dan met verloren rijbewijs in plaats van paspoort. Verschil was, dat in mijn geval het verlorene bij de gemeente was afgegeven. De ambtenaar bood aan om het telefoonnummer van de vinder te delen (daarvoor was toestemming gegeven) en vervolgens heb ik de vinder zo snel mogelijk gebeld. Vindersloon aangeboden, maar dat vond mevrouw overdreven voor haar kleine moeite.
Dat zou mijn reactie ook geweest zijn. Ik denk dat het aangeboden bedrag daar niets mee te maken heeft. Hoezo zou 10 euro een belediging zijn??
Helemaal niet een met Beatrijs deze keer. Teruggeven van verloren spullen is toch heel vanzelfsprekend en ik vind een tientje een prima beloning hiervoor.
Ik vind dit een beetje vreemd antwoord. Ten eerste: we weten helemaal niet hoe de verliezer van het paspoort in de slappe was zit. Misschien is 10 euro voor hem wel een hoge uitgave. Ten tweede vind ik het vreemd de beloning af te stemmen op de welstand van de ontvanger. En het idee dat een (rijkere) vinder beledigd zou zijn door een beloning van 10 euro vind ik ook enorm vreemd. Wel zou ik het bedankje zelf inderdaad in de vorm van een mooi boeket of (indien het een geldelijke beloning is) in een bedankkaartje in een envelop hebben gedaan. Ik zou niet iemand zomaar zonder meer een bankbiljet in de handen stoppen.
Overigens krijgt de krantenjongen van mij ook geen 20 euro fooi met Nieuwjaar…
Ik denk dat dit advies van Beatrijs een beetje overtrokken is. Na een verklaring van vermissing bij de gemeente is de oude eigenaar van het paspoort gevrijwaard van de eventuele gevolgen van misbruik van het document. Er gaat dus in je leven niet heel veel mis na verlies van je paspoort. Niks eigenlijk, behalve de kosten voor een nieuw paspoort. Een mooie bos bloemen is dus al een heel passende beloning. Het idee je beloning aan te passen aan de financiële status van de vinder is echt uitgesproken raar. Los van het feit dat je je daar gemakkelijk in kunt vergissen, (uiterlijkheden zeggen zeker niet alles) is het een beetje aanmatigend om een minder goed bedeelde nog een fooi toe te stoppen.
Ben ik het absoluut niet mee eens. Ja, een paspoort is belangrijk, maar serieus, zoveel ‘vindersloon’? Het is toch menselijk om elkaar met zulke zaken te helpen? Dit is toch wat je doet in een samenleving waarbij mensen elkaar niet uitbuiten? Een doosje chocola of een bosje bloemen als bedanktje is oké, maar 50 euro? Als ik iemands paspoort vind, mag ‘ie m gratis en voor niets bij me op komen halen.
En er had echt niet zoveel mis kunnen gaan als er meteen aangifte van was gedaan, dan was zijn paspoort gewoon ongeldig en hadden criminelen er ook niks mee gekund.
Misschien is het een goed idee om uw paspoort thuis te laten als u een eindje gaat fietsen,
Tenzij u bijvoorbeeld in Helsinki bent en een boodschap wil doen in St.Petersburg.
Jaren geleden vond ik bij een glasbak een gouden armband met onder andere een bedel met een kindertandje erin. Na lang speurwerk vond ik de eigenaresse die ontzettend blij en ontroerd was toen ze haar kostbaar sieraad weer had. Ze vertelde dat ze de armband had gekregen van haar overleden man. Wat een toeval dat ik haar de armband terug kon geven precies op zijn sterfdatum. Een grotere beloning dan het blije gezicht van de vrouw was voor mij niet denkbaar.
@Barbara: het is de bedoeling dat je een geldig ID-bewijs bij je draagt. Het is niet /verplicht/ maar er kan altijd onverwachts iets gebeuren waardoor je het moet tonen. Niet ieder heeft een rijbewijs. Ik weet niet of je tegelijkertijd een ID-kaart en paspoort kan hebben, ik dacht niet maar dat kan veranderd zijn. Voor onwelwilligen kunnen rijbewijs en ID-kaart even goed nuttig zijn.
Beter advies: tijdens racen op de fiets geen spullen van waarde in de achterzak maar in een van de vele opties die hiervoor bestaan. Zelfs een buidelzakje op de rug is hier beter. En dan tijdens pauzes de buidel op de buik dragen.
Tien euro vind ik ook te weinig.
Een nieuw paspoort kost zo’n 80 euro en een hoop gedoe. Dan vind ik een vlindersloon van zo’n 40,- of een grote bos bloemen en een envelop wel zo netjes. Dan is het ook nog echt leuk voor de vinder, een beloning is ook zeker een manier om dankjewel te zeggen! Waarom beknibbelen op mensen die je dankbaar mag zijn?
Zelf vond ik eens een nieuwe i Phone en deed moeite om te zorgen dat deze weer bij de eigenaresse terecht kwam.
Toen kreeg ik een miezerig bosje bloemen van het tankstation (a 5 euro).
Persoonlijk vond ik dat heel erg schraal, ik heb het niet laten merken, maar een nieuwe telefoon had haar zeker 500 euro gekost, dus een bedrag van 50,- had ik eigenlijk wel schappelijk gevonden.