Beste Beatrijs,
Ik ben 31 jaar en sinds acht weken onbedoeld zwanger. Met mijn vriend woon ik nu twee jaar samen. Uit zijn vorige relatie heeft hij al een kind van zeven jaar. Onze relatie vertoont hier en daar wat scheurtjes. Ik ben iemand die veel bevestiging nodig heeft en als ik dat niet krijg, ga ik twijfelen. Het is niet zo dat ik bang ben om alleen te komen staan, ik kan prima voor mezelf zorgen. Het is ook niet zo dat ik mijn lief kwijt wil.
Vanaf het begin heb ik gezegd dat ik een kinderwens heb en hij wil best nog een kind als kroontje op de relatie. Allebei zijn we momenteel druk bezig om ons werk beter op de rails te krijgen. Hij wil omscholen en ik wil een eigen bureau beginnen naast mijn vaste baan. Al met al vraagt de situatie niet om een baby, en een kroontje op de relatie is het niet echt. Mijn vriend heeft liever dat ik het weg laat halen tot we een stabielere relatie hebben en stabieler werk, zodat alle aandacht naar het kindje kan. Ik vind dat wel redelijk, maar ik weet niet of ik de gevolgen van een abortus wel kan dragen omdat mijn gevoel tegen mijn verstand indruist.
Wel of geen abortus
Beste Wel of geen abortus,
Ik denk dat abortus in uw situatie een frivole beslissing zou zijn.
De keuze voor abortus is er een die alleen de vrouw zelf kan maken. Noch uw vriend, noch ik (aan wie u advies vraagt) zouden hier een doorslaggevende stem in mogen hebben. Dit vooropgesteld geef ik mijn mening over uw dilemma. Deze mening kunt u rustig naast u neerleggen, maar u hebt erom gevraagd, dus daar komt-ie: ik denk dat abortus in uw situatie een frivole beslissing zou zijn. Abortus komt alleen in aanmerking wanneer u er alles voor over hebt om uw huidige leven voort te zetten en wanneer de komst van een kind uw leven een wending ten kwade zou geven.
Daar is in uw geval geen sprake van. U wil wél een kind. Zelfs uw vriend wil tezijnertijd wel een kind. De zwangerschap is alleen een beetje ongelukkig getimed. U en uw vriend hebben het druk met zichzelf en de relatie is niet meer zo gelukzalig als in de eerste periode van verliefdheid. Dit is een slappe reden voor abortus. Als u geen vertrouwen hebt in de bestendigheid van uw relatie, moet u nu ogenblikkelijk vertrekken bij uw vriend, want over drie jaar zal het niet vanzelf verbeterd zijn. Als de relatie op dit moment goed genoeg is om bij elkaar te blijven, moet die ook bestand zijn tegen de komst van een kind. Er komt nooit een situatie dat u en uw vriend achterover kunnen leunen en tegen elkaar zeggen: ‘Weet je wat, we zijn nu zo stabiel, het wordt tijd om een kroontje op de relatie te zetten.’ Zo werkt het niet. Kinderen zijn geen kroon op de relatie, maar het bijproduct van liefde en bovendien komen ze wel vaker ongelegen.
U bent 31 jaar. Het is frivool om nu een kind te aborteren en over drie of vier jaar misschien veel moeite te moeten doen om alsnog zwanger te worden van dezelfde man. Vergis u niet: na het 35ste levensjaar gaat de vruchtbaarheid van een vrouw snel achteruit. Als uw vriend zegt over drie jaar aandacht te kunnen geven aan een kind, dan kan hij dat nu ook wel. Een kwestie van de bordjes verhangen op grond van gewijzigde omstandigheden. Als hij u onder druk blijft zetten voor abortus, geeft hij blijk van een gebrek aan verantwoordelijkheid plus een teveel aan egoïsme, en dan bent u beter af zonder hem. U schrijft dat u niet bang bent om alleen te komen staan en prima voor uzelf kunt zorgen. De zorg voor een kindje zult u er als alleenstaande moeder dan ook wel bij kunnen hebben.
In de jaren, dat ik het genogen heb mogen hebben als huisarts te functioneren, kwam ik in een situatie, dat om een verwijzing voor een abortus gevraagd werd. Om niet bevoogdend te willen lijken en iedereen de eigen verantwoordelijkehid te gunnen, hanteerde ik altijd het principe “Als het een weloverwogen keus is, niet zeuren en respecterend handelen”.
Tot ik onlangs in een dergelijke situatie aan de vrouw de vraag stelde “Wat zou je doen, als dit je enige zwangerschap is, die je in je leven zal meemaken ? “.
Want naast de last, die een zwangerschap oplevert, is het ook altijd nog een geschenk, waarvan het de vraag is wanneer je er blij mee kunt/mag zijn, van geniet. En op korte of op lange termijn.
Ik heb namelijk enige malen meegemaakt, dat vrouwen een abortus hebben gehad en daarna niet meer zwanger zijn geweest, waarvan sommigen tegen hun wil.
Misschien, dat een dergelijke vraag aan twijfelende vrouwen steun geeft voor een breder gefundeerde keuze.