Beste Beatrijs,
Over enige tijd vier ik een belangrijk kroonjaar met een lunch in een prachtig historisch pand en een fantastische lunch. Ik ben niet echt een doorgeslagen conservatief, maar ik hecht er wel aan dat op deze voor mij belangrijke dag mijn gasten goed gekleed zijn. En tot mijn spijt moet ik concluderen dat de uitdrukking ‘tenue de ville’ nog maar nauwelijks wordt begrepen. Het stoort mij bijvoorbeeld als vrouwen in een broekpak komen aanzetten en mannen het zich makkelijk maken met een al-dan-niet grijze flannel broek en donkerblauwe blazer. Wat ik die dag zou willen zien is mannen in een keurig donker pak en vrouwen in een nette jurk (al dan niet met jasje) of mantelpak. Hoe krijg ik mijn gasten zo ver? Oftewel wat voor kledingcode moet ik op de – formele – uitnodiging vermelden, zodat zowel ouderen als jongeren begrijpen wat de bedoeling is?
Niet dol op broekpakken
Beste Niet dol op broekpakken,
Houd gewoon vast aan de uitdrukking ‘tenue de ville’. Wie hem niet kent, kan hem op internet opzoeken – dat is een kleine moeite. Bedenk trouwens wel dat de kledingcode ‘tenue de ville’ tegenwoordig broeken toestaat voor dames. Kijk naar Angela Merkel, Hillary Clinton of prinses Maxima en haar schoonzusters. Zij dragen naast keurige jurken of mantelpakjes ook wel eens een geklede broek met een mooie jasje bij wijze van tenue de ville. U hebt een afkeer van broeken voor vrouwen, maar dat is een persoonlijke afkeer die u niet tot protocol kunt verheffen. Mocht een enkele dame een broek aan hebben op uw feestje, dan zal dat overigens nauwelijks opvallen, omdat het door u gewraakte kledingstuk zich het grootste deel van de tijd onder tafel bevindt.
U gaat een exquise lunch geven voor uw verjaardag. Waarom niet wat meer vertrouwen dat uw gasten zich netjes zullen uitdossen en niet in hun ouwe kloffie komen aanzetten? Uw familie en vrienden kennen u langer dan vandaag. Zij zullen toch bekend zijn met uw gehechtheid aan decorum en traditie?
Laten we ons het tafereel even voorstellen: Iedereen zit aan tafel, de champagne fonkelt in de glazen, uw oudste vriend neemt het woord voor een charmante tafelrede, iedereen heeft het naar zijn zin en de stemming is voortreffelijk. Het is waar dat de heren een donker pak horen te dragen. Maar vormt het voor u werkelijk een domper op de feestvreugde wanneer een enkele heer in zijn onnozelheid de gevreesde grijze broek/ blauwe blazer-combinatie met kopergoude knopen heeft aangetrokken? Laat het van u afglijden! Als de gasten u een warm hart toedragen, zullen ze moeite doen om op hun paasbest te verschijnen. Wie weet komen ze zelfs met gepoetste schoenen!
Heren, gekleed in een strak donker pak, lopend door de gangen van een historisch pand, op ongepoetste schoenen en een of meerdere gaatjes in hun sokken, precies boven de schoenrand uit, dat is gênant! Het is mij onlangs overkomen.
Hun gouden manchetknopen zag ik pas bij het afscheid.
Afschuwelijk, als gastheren zich denken te kunnen permitteren dat men kosten maakt voor het Grootse Feest, door kleding die gekocht moet worden.
Sorry, ik doe daar niet aan mee. Ik hoop velen met mij.
De gedáchte alleen al dat mensen iemands komst op zich niet voldoende zouden vinden, maar ook nog eens verregaande eisen stellen aan hoe diegene gekleed is… bah. Wat een oppervlakkigheid en ijdelheid.
Onbeschofte manier ook om mensen met een krappere beurs te laten merken dat zij niet welkom zijn om zich te mengen in een over het paard getild gezelschap als dit.
Driewerf bah.
Vreemd, tenue de ville verwachten en dan verbazing als uw gasten zich aan de (oudste) regel houden door een grijze pantalon te combineren met een blauw colbert.
Vraag dan gewoon om een donker pak en nette jurk, daar ging het toch om?
Hoezo bah? Netjes gekleed gaan bij een bijzondere gelegenheid is bah? Goed, mevrouw (of meneer) houdt wel een beetje té strak de hand aan de dresscode en kan beter gaan voor black of white tie, maar zo moeilijk is het niet. Tenue de ville is één van de makkelijkste ‘dresscodes’. Welke extra kosten? Hangt er geen één nette (zwarte) broek of eigenlijk, pantalon in je kast? Geen één witte blouse of andere blouse die niet schreeuwend felpaars of gifgroen is? Geen mooi topje? Dan vraag ik me af wat je zou dragen naar het Concertgebouw bijvoorbeeld. Je ouwe afgeharkte verfjeans met teenslippers?
Jee, wat doen we moeilijk. Wat geeft het nou als mevrouw het leuk vindt dat gasten het geheel completeren door in gepaste kleding te verschijnen. Haar feestvreugde wordt er toch door vergroot en tenslotte is het feestje voor haar.
Als mijn dochtertje een prinsessenfeestje geeft en het leuk vindt dat iedereen zich volgens haar dresscode kleedt, dan doen we daar toch ook niet moeilijk over?
Ik kan mij volledig vinden in het betoog van Niet Dol Op Broekpakken.
Het doet mij dan ook het grootste genoegen te ondervinden dat mijn persoon zich niet onvergezeld bevindt in de strijd tegen de brusque ongepaste uitwassen van het hedendaags gepeupel dat langs komt banjeren op mijn gerennomeerde avant garde diners bij provencaals kaarslicht.
Wat mij doorgaans bijzonder stoort, is mutatis mutandis het ongegeneerd en ongevraagd dragen van Zwitserse lederen hakken onder een met emaille afgeborduurde galajurk, terwijl de veters afgezet zijn met Oostenrijkse everzwijnensnorren. Deze incongruente houding getuigt van een exorbitante nonchalance jegens Ons Soort Mensen.
Hoogachtend teken ik,
Ik vind het niet anders dan normaal wanneer een bepaalde wens qua kleding in een uitnodiging of huisregels genoemd staat men hier ook aan voldoet. Dit heeft niets te maken met het op kosten jagen van gasten. Voor elk budget kan hier aan voldaan worden.
Wel vind ik het persoonlijk verwarrend dat het begrip “tenue de ville” op verschillende wijze benaderd kan worden. Mag een heer nou wel of niet in een bruin pak verschijnen ?
Moi
Na regelmatig het internet te hebben geraadpleegd over het Tenue de Ville ben ik van mening dat men het op de volgende pagina erg compleet omschrijft:
http://www.rudolfpeter.nl/herenmode/etiquettes/tenue_de_ville/
Het juist kunnen interpreteren of opvolgen van kledingvoorschriften is een basisvaardigheid die thuishoort bij de algemene ontwikkeling van iedereen, jong en oud. Of iemand in de gelegenheid is, kostentechnisch gezien, om hieraan te voldoen is een tweede. Ik denk dat het sterk van de gelegenheid afhankelijk is of iemand het zich kan permitteren om van het voorschrift af te wijken. In de privé sfeer kan wat mij betreft een iets grotere marge aangehouden worden dan bij openbare aangelegenheden.
Feit blijft dat het diep triest is dat velen inderdaad zich geen raad weten met de termen, en zich dus niet aan kunnen, of willen passen aan de stemming die er bij een aangelegenheid geprobeerd wordt te creeren.
Tevens vind ik kleding een mate van respect vertonen tegenover de gastheer/vrouw. Het is een belediging voor de organisatie als iemand bij een black tie feestje in een spijkerbroek zou verschijnen.
Leuk geprobeerd, prof. dr. Likmevestje, maar u had beter het bij uw thesaurus kunnen laten in plaats van met Latijnse termen te gaan strooien die in uw hele betoog als een tang op een varken slaat. Het is hetzelfde als bijvoorbeeld zeggen dat u vandaag bij de bakker bent geweest voor een carpe diem. Als het een poging tot humor was, tja, dan zou ik het maar een beetje oppoetsen.
P.S. Het is ‘gerenommeerd’, niet ‘gerennomeerd’. Volgende keer beter?
Wat is er nou mis om je mooi aankleden voor dit feestje? Normaal loop je in spijkerbroek en t-shirtje. Aanpassen aan de omstandigheden heet dat mensen!
Dat je dan niet goed genoeg bent als je geen pak aan wilt trekken? Nee, als jij de wens van dresscode negeert dan zegt dat ook iets over jou!
Besye Ienka,
Normaal loop je al in je pak op je werk, heb je een verjaardagsfeest (je kan het ook de viering van een kroonjaar noemen, maar het blijft hetzelfde), moet je weer pakkiedeftig.
Of je hebt geen pak en je wordt genoodzaakt om er een aan te schaffen.
De schrijver zal zich wel in bepaalde kringen begeven en dan hoeft hij ook niks te vrezen. Maar als hij hoopt een stel pubers om te toveren tot pakkendragers, zal het een teleurstelling worden.
“iedereen heeft het naar zijn zin en de stemming is voortreffelijk.”
Die Beatrijs, altijd lachen met haar. Alsof je je in een dergelijke setting ook maar een beetje op je gemak kunt voelen. De enige oplossing van het probleem is natuurlijk om de hele santenkraam af te gelasten en de jubileum-flauwekul gewoon bij moeder thuis te vieren (als je dat dan toch wilt).
Jammer dat weinigen weten wat tenue de ville voor mannen inhoudt en dat er inderdaad zelfs wordt gedacht dat een grijze broek en een blauwe blazer not done zijn, terwijl het eigenlijk zo hoort. Het aardige van deze combinatie is juist dat mannen anders gekleed kunnen en horen te gaan dan in hun dagelijkse kantoorpak.
Op zich is het wel makkelijk dat mannen nu niet weer een speciaal maatpak hoeven te laten maken voor een feestje. Wel denk ik dat, als je al kledingcommando’s geeft, je zelf goed moet weten wat ze eigenlijk inhouden en wat de grenzen zijn.