Beste Beatrijs,
Mijn schoonzus is samen met haar vriend vijf dagen komen logeren bij ons in Zweden. Ik had vurig gehoopt dat ze een stukje oude kaas mee zouden brengen als attentie. Ze hadden niet eens een flesje wijn bij zich en vonden het heel normaal dat wij boodschappen deden, kookten, wasjes voor hen draaiden enzovoort. Ze hebben ons een keer op een etentje getrakteerd, dat wel. Ben ik ouderwets door een attentie van logees te verwachten?
Met lege handen
Beste Met lege handen,
Mensen die komen logeren worden geacht om een attentie mee te brengen. Omdat het niet altijd makkelijk is om te bedenken wat dat voor attentie zou moeten zijn, nemen logees vaak hun toevlucht tot een fles alcoholica of een delicatesse. Een boek is ook een geschikt cadeautje. In uw geval verlangde u naar een stuk Hollandse oude kaas. Dit had u best aan uw schoonzuster van tevoren kunnen mededelen. Bij de besprekingen over de aanstaande logeerpartij had u haar kunnen zeggen of mailen dat ze u een groot plezier zou doen als ze voor u een lekker stuk oude kaas zou meebrengen, omdat u dat mist in Zweden. Dat zou ze vast met liefde gedaan hebben. Verder is een keer trakteren op een etentje of een excursie betalen genoeg als tegenprestatie van logees. Een extra wasje draaien is voor een gastgever geen noemenswaardige inspanning.
Ik snap niet dat de gastvrouw haar gasten moet attenderen om een presentje, als gast heb je echt wel een bord, nee een blok van gewapend beton voor je kop als je niet begrijpt dat je iets mee dient te nemen, vooral als zij in het buitenland wonen. ik wonen zeld ook in het buitenland en hoef nooit iemand te attenderen dat een cadeautje of in iedereen geval een kleine bijdrage aan het huishouden gewenst is.
Wij hebben het ook wel eens meegemaakt dat men verwachtte dat wij alles zouden betalen maar heb het toen gewoon voor de voeten gegooid dat een bijdrage in de vorm van of boodschappen of in geld zeer gewenst was. Vooral om dat deze persoon letterlijk onze voorraadkast leeg at in een week
Een practisch advies. Koop Lagrad Västerbottenost. Bijna net zo lekker als Nederlandse oude kaas. Moest ik ook achterkomen.
We logeerde in Frankrijk bij mensen met een enorme tuin. Daar was mijn ex-man de hele dag hard en vakkundig aan het werk. We hadden toe niet gevraagd of deze bijdrage voldoende wat (niet handig natuurlijk). Na ongeveer een week bemerkte ik dat de gastvrouw wat geïrriteerder begon te reageren. Bij navraag bleek dat haar boodschappen laten doen op onze kosten (1x)
gezien werd als een normale bijdrage. Oké, dat deden we dus, maar ze gooide echt de winkelkar helemaal vol; ook veel dingen die we nooit kopen ivm niet nodig of veel te duur. We moesten dan ook een heel flink bedrag betalen. Het voelde als een soort wraakactie