Beste Beatrijs,
Twee maanden geleden is mijn man overleden en hoewel ik nooit veel contact met de buren had, waren ze die avond dat het gebeurde erg betrokkenen. Dit heb ik als een grote steun ervaren. De weken die daarop volgden werd ik overspoeld met hulp en goede bedoelingen. In het begin ben ik daar te veel in meegegaan, maar eigenlijk zit ik daar niet op te wachten. Ik wil mijn leven weer oppakken en zo min mogelijk afhankelijkheid. Ik heb hun aanbod voor hulp een aantal malen zo tactvol mogelijk afgewezen. Ze hebben de boodschap nu wel begrepen, maar nu negeren ze mij. Het was nooit mijn bedoeling hen te beledigen, maar ik vrees dat dit gaat escaleren. Het is met hen hollen of stilstaan. Hoe los ik dit op?
Hulp afslaan
Beste Hulp afslaan,
Sommige mensen kunnen inderdaad te ver gaan in hun hulpvaardigheid en het is vervelend om ze steeds te moeten afwijzen. Blijkbaar hebben de buren uw ‘Nee, dank je,’ verkeerd opgevat, alsof u hen persoonlijk afwijst. Ik raad u aan om hen uit te nodigen voor een kopje koffie. Tijdens het gesprek bedankt u hem nogmaals voor hun hulp bij het overlijden van uw man. U zegt dat u hun betrokkenheid erg op prijs heb gesteld, maar dat u geen verdere hulp nodig hebt, omdat u prima in staat bent om voor uzelf te zorgen. Zeg dat u het fijn vindt dat u in geval van nood een beroep op hen kunt doen, maar dat ze geen hulp meer hoeven aan te bieden, omdat daar geen noodzaak voor is. Verzeker hen ervan dat u het leuk vindt om af en toe een praatje te maken en dat u niet hulpbehoevend bent. Voer het gesprek op een vriendelijke manier, dan komt het wel weer goed met de burenverhouding.
Vrienden van mij hebben in een dergelijke situatie ook hulp verleend in de vorm van hand- en spandiensten. Zij kregen van de weduwe op een gegeven moment een bloemetje bezorgd met een “”bedankt” kaartje erbij. Zij waren daar erg blij mee. En voor de gever een goed moment om te bedanken voor de hulp,.