Studiegenote inspecteert kamer

Beste Beatrijs,

Sinds een half jaar woon ik (studente, 20 jaar) in een kamer met een eigen keukenblok en badkamer, waar ik het prima naar mijn zin heb. Ik vraag me alleen af wat de regels voor bezoekers zijn. Ik had een keer een studiegenote te eten, waarna we naar de stad zouden gaan. Vlak voor we vertrokken, ging ik even naar de wc en bij terugkomst zag ik dat ze alle keukenkastjes had geopend. Ze zei: ‘Je houdt wel van wereldgerechten (van die pakjes waar de kruiden al inzitten), hè?!’ Dat klopt, het is lekker, snel klaar en niet duur. Maar het beviel me niet dat ze mijn voedselvoorraad inspecteerde in mijn afwezigheid.

Een andere keer had ik met een groepje van zes studenten bij mij thuis afgesproken om iets voor te bereiden. Als eerste arriveerde een meisje die ik niet goed kende. Ze zei ‘Hallo,’ gooide haar jas neer en begon zich te vergapen aan mijn prikbord met foto’s en kaarten, die ze uitgebreid ging bestuderen. Ik begrijp best dat mensen benieuwd zijn hoe anderen wonen (ben ik zelf ook wel), maar ik vond dit behoorlijk vrijpostig en vroeg me af of ik de foto’s weg had moeten halen. Toen iedereen er was, serveerde ik thee en zette een mandje met zo’n tien verschillende soorten thee neer. Meteen kreeg ik van meerdere mensen de vraag of ik geen groene thee had. Dat was niet het geval, wat niet bij iedereen in goede aarde viel.

Wat ik me nu afvraag is: stel ik me aan als ik dit alles onbeleefd vind? Mij is als kind geleerd om me niet te nieuwsgierig te gedragen bij relatief onbekenden en te bedanken als je iets aangeboden krijgt, in plaats van te zeggen dat je liever iets anders hebt.

Doen alsof je thuis bent

Beste Doen alsof,

Bezoekers mogen nooit zomaar kastjes of laatjes gaan openmaken. Daar had u best iets van kunnen zeggen: ‘Ah, je wil weten wat ik zoal in huis heb, wil je de inhoud van mijn klerenkast ook bekijken?’ Dit klinkt een beetje pinnig, maar het openen van gesloten deuren gaat ook vrij ver.

Rondkijken in een kamer ligt minder gevoelig. In principe kunnen mensen ervan uitgaan dat de dingen die zichtbaar zijn ook bekeken mogen worden. Als de eigenaar van de huiskamer iets te privé vindt voor toevallige bezoekers, moet hij het niet openlijk neerleggen of ophangen. In de situatie die u beschrijft vind ik het niet zozeer onbeleefd dat bezoekster de dingen van het prikbord bekijkt, maar dat zij zich niet met de gastvrouw bemoeit. Als je met z’n tweeën wacht op de rest die nog moet komen, dan praat je met elkaar en dan doe je niet alsof je in je eentje op de bus zit te wachten. U had haar natuurlijk ook kunnen afleiden door zelf een gesprek te beginnen.

Tenslotte: bezoekers mogen altijd om iets speciaals vragen (‘Heb je toevallig decaf? Suiker? Groene thee? Havermout?’) – dat is op zichzelf niet onbeleefd, zeker niet onder studenten. Het wordt pas onbeleefd als ze de gastvrouw op haar donder geven, als die het gevraagde artikel niet onmiddellijk tevoorschijn kan toveren.