Beste Beatrijs,
Onlangs bezocht ik (vrouw, vijftig-plus) met vier andere mensen een concert. Na afloop dronken we nog een glaasje wijn. Een van de aanwezigen, een jongeman van in de dertig, die ik alleen van naam kende, zat met zijn smartphone te spelen en nam geen deel aan het gesprek. Toen ik in een poging tot contact hier een (vriendelijke) vraag over stelde, zei hij dat hij niet van zijn apparaat af kon blijven. Bij het afscheid nemen was deze man nog steeds even onbekend voor mij als toen we elkaar begroetten eerder op de avond. Ik vind dit merkwaardig gedrag om zich zo voor anderen af te sluiten. Of is dit tegenwoordig normaal?
Apparaten in gezelschap
Beste Apparaten in gezelschap,
In een klein, overzichtelijk gezelschap dat om sociale redenen bijeen zit, is het de bedoeling dat mensen zich met elkaar bezighouden en geen individuele genoegens najagen. Ze mogen zich niet terugtrekken om bijvoorbeeld een boek of krant te lezen, een sudoku te maken, patience te spelen, televisie te kijken of vergaderstukken door te nemen. Dus ook niet opgaan in smart-phones. Dat valt allemaal onder onbeschoft gedrag.
Iemand die niet de elementaire beleefdheid kan opbrengen om zich te onderhouden met het gezelschap waar hij tijdelijk deel van uitmaakt (terwijl hij wel de drankjes opdrinkt die voor hem worden neergezet) is ook niet de moeite waard om te leren kennen. Zo iemand wordt genegeerd en mag zelfs quasi per ongeluk over het hoofd worden gezien bij het afscheid nemen. Als iemand zich aan een cafétafeltje gedraagt als een anonieme treinpassagier, dan zal hij worden behandeld als een anonieme treinpassagier.
Ik vind het ongelooflijk welke conclusies Beatrijs allemaal meent te kunnen trekken uit het simpele gegeven dat een jongeman in gezelschap met zijn smartphone heeft zitten spelen. Jumping to conclusions.
Vind je? Ik ben een stuk jonger, maar ik vind het ook behoorlijk onbeschoft. Ik had ook zo’n vriend, die gerust in gezelschap patience ging zitten spelen op zijn telefoon. Ik vind dat je daarmee aangeeft dat je het gezelschap absoluut niet interessant vindt. Even kijken als je een berichtje krijgt, okee, maar uitgebreid spelletjes gaan zitten spelen als je met een paar mensen wat gaat drinken, zoals mevrouw beschrijft, nee, dat vind ik niet erg sociaal.
De reactie van Vincent is inderdaad knap onbegrijpelijk. Hoezo ‘jumping to conclusions’? Het verhaal bevatte meer dan genoeg informatie om de de door Beatrijs getrokken conclusie te rechtvaardigen. Intreurig overigens, als iemand zegt dat-ie niet van z’n apparaat kan afblijven.
05.05.2011 Ik heb eens iemand gekend uit mijn eigen familie nb. die met een breiwerk naar een verjaardag ging. Toen maakte iemand er een grapje over: moet die trui nog voor de winter af?
Charlotte Bakker
O, maar breien vind ik heel iets anders. Tijdens het breien kan je nog prima deelnemen aan de gesprekken, luisteren, meepraten, of anderen de aandacht geven. Niet voor niets vinden bij Jane Austen de belangrijkste ontboezemingen altijd plaats in de damerkransjes met iedereen over een naaiwerkje gebogen!
Nee, de huidige telefoonverslaafden zijn nog niet 10% zo sociaal, die kunnen de aandacht namelijk helemaal niet meer opbrengen voor hun echte omgeving, maar zijn volledig verdiept in de virtuele…