Beste Beatrijs,
Tijdens het klasieke zondagochtendconcert in het Concertgebouw zitten hoofdzakelijk oudere, nette Amsterdammers te luisteren naar een in stijlvol zwart gekleed orkest. Een aanzienlijk deel van de aanwezigen heeft geen enkele moeite gedaan om zich netjes aan te kleden. Onlangs zat ik achter iemand met een gestreept voetbalshirt aan, terwijl velen in trui en kampeerbroek gekleed waren. Ook zag ik iemand in geruit hemd met rode bretels. Dit stoort me en ik word erdoor afgeleid. In het buitenland ziet het publiek in een concertzaal er altijd veel netter uit. Wat is uw advies aan de culturele Amsterdammer?
Slonzig publiek
Beste Slonzig publiek,
Nederlanders gedragen en kleden zich vaak buitengewoon informeel in omstandigheden die om meer cachet vragen. Het is al vaker opgemerkt en er is net zo min iets aan te doen als aan de files. Het opstellen van kledingpolitie bij de ingang van de zaal die concertgangers met een tekortschietende outfit heenzendt zie ik tenminste nog niet zo snel gebeuren. Iedereen die de euvele moed vertoont om kledingadviezen aan de massa te verstrekken zal om zijn oren worden geslagen met een honend ‘Ik heb toch betaald voor mijn kaartje, wat kan het je verder schelen?!’ of ‘Wie ben jij dat je meent mij tips te moeten geven aangaande mijn kledingvoorkeur?’ Staat u mij toe dat ik er het zwijgen toe doe in dezen. Mijn advies aan u is: probeer u zo min mogelijk te ergeren, sluit desnoods uw ogen en concentreer u ten volle op de muziek waar u voor gekomen bent.
Het concertgebouw had een reclamecampagne dat zich richtte op anders gekleed publiek. Ik zie de poster nog voor me: tussen het nette publiek bevonden zich twee donkere heren met een zogenoemd Hiphop-/ gangsterachtige kledingstijl zoals te vinden in bepaalde videoclips en de Bijlmer. Kortom: het concertgebouw tracht zelf een cultureel diverser publiek aan te trekken.
Ja, Nederlandse mensen zijn doorgaans meer gericht op degelijkheid dan op schoonheid. Het formele en het esthetische wordt door hen niet zo belangrijk gevonden. Mensen die verzorgde, mooie en formele kleding dragen worden vaak gewantrouwd, weg gezet als waren zij arrogant of met spot overladen. Het is een van de karaktereigenschappen van veel Nederlanders – ik wil niet generaliseren – waar ik nooit aan zou kunnen wennen. Hoe lang ik ook in Nederland woon.
Een voetbalshirt is misschien wat overdreven, maar té netjes gekleed kan ook storen. Bepaalde concerten in Het Concertgebouwen zijn ware netwerkbijeenkomsten geworden waar sponsors elkaar ontmoeten. Men is dan immer in pak, dat vind ik ook weer geen vereiste. Naar een klassiek concert gaan wordt zo een statusdingetje, een ING congres. Er zijn ook mensen met minder geld die toch een kaartje kunnen regelen. Die lopen er misschien iets minder chique bij, maar mogen dat inderdaad lekker zelf bepalen het gaat om de muziek. Ik roep maar even in herinnering dat in de 19e eeuw iedereen gewoon stond te drinken en te kletsen in Het Concertgebouw en het klassieke gebeuren slechts bijzaak was. Zo erg is het nu ook weer niet…
Advies aan Slonzig publiek,
U komt schijnbaar niet alleen voor de muziek, maar wilt ook uw übermenschlichheit aan de ondermassa etaleren. (iets waar overigens Farizeeërs ook in excelleerden)
Waar deze mensen de euvele moed vandaan halen om zich op úw feest te vertonen.
Een voetbalshirt kan ik enigszins nog begrijpen dat dit vreemd overkomt in een concertzaal, maar dit type etaleerde zichzelf op eigen wijze, en niet allen zijn bij machte zichzelf puur voor eigen gerief van dure gelegenheidskleding te voorzien; let wel, uw weelde wordt misschien gedragen door hun schouders.
Wees blij dat tegenwoordig ook de massa wil aantreden bij een concert, daar dit inkomsten genereert, waar nu de subsidie wordt verminderd, en het orkest misschien ontbonden zal moeten worden, waarna er uiteraard een “snelle” projectontwikkelaar zich over het gebouw ontfermd, en het waarschijnlijk transformeert tot evenementenpaleis inclusief discolicht.
U verwijst naar een buitenland.
Dit zal misschien een land zijn zoals de Verenigde Staten, waar 2% van de bevolking 98% van het bezit in handen heeft, iets dat normaal is in een bananenrepubliek, en waar de hebberigheid van deze nieuwe rijken de oorzaak is van onbeschrijfelijke ellende en tirannie, laten we hopen dat dit hier niet zal gebeuren.
Mijn advies aan u is, geniet van de schone kunsten, en geniet van het feit dat tegenwoordig ook de modalen dit doen, daar het voor hen een stap in de richting van beschaving kan zijn, zoals we in Nederland vanaf de tweede wereldoorlog aan beschaving gewoon zijn.
U weet wie u bent, en dat weten zij ook.
Met vriendelijke groet T.G.F.M. Plantinga- van Lieuwarde.
Frasier bestaat dus echt!
Petje (of hoge hoed zo u wilt) voor bovenstaande schrijver. Zeer goede bijdrage
Wat een onzin om te zeggen dat “armere mensen” geen geld hebben om zich wat netter te kleden. Een net overhemd kost bij de Wibra maar 6.95. Dat kan er vast wel van af als men ook een kaartje voor het concert kan kopen.
Nee, het is een mentaliteitskwestie: de meeste Nederlanders hebben geen gevoel voor feestelijkheid en theater meer, en voor de vormelijkheid die daar bij hoort. “Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.”
Dit betekent echter ook dat men de intensiteit van de hoogtepunten in zijn leven – en concertbezoek is voor mij vaak zo’n hoogtepunt – vermindert. Men doet zichzelf tekort, hetzij uit schaamte of onwennigheid, hetzij uit onverschilligheid.
Ik zou zo zeggen: prachtig toch dat ook “slonzige mensen” van uw soort muziek houden? Dat ze daarmee bewijzen vooral geen “Johnny&Anita”types te zijn in hun muziekkeuze? (het blijft blijkbaar menselijk om een ander op diens uiterlijk te beoordelen)
Ikzelf een “die-hard” hardrock & metalfan (met tattoos en “dood-en-verderf-t-shirts”), houd ook enorm van klassieke muziek, zoals Modest Moessorgski (pictures at an exhibition), het Requiem van Verdi en heel veel van Wagner om er een paar te noemen. Als ik eens naar het concertgebouw ga, zou het zomaar kunnen gebeuren dat ik een t-shirt of longsleeve van een metalband aan heb. Misschien wel om te bewijzen dat “wij hardrockers” van goede muziek houden (wat hardrock en metal ook is trouwens). Alhoewel ik echt niets hoef te bewijzen. Het kan ook gebeuren dat ik “gewoon normale” kleding aan heb. Een normale pantalon of een rokje/jurkje of iets dergelijks. Mijn gewoonte is verder om mijn tattoos niet perse te tonen (ik hoef niets te bewijzen in dat opzicht), maar als er iets onderuit piept, jammer dan.
En wanneer iemand die normaliter naar het concertgebouw gaat, laten we zeggen, zogenaamd keurig gekleed, en die eens op een metalconcert arriveert en alszodanig is gekleed, dan wordt dat gewoon stilzwijgend geaccepteerd.
Al die zogenaamde “kleren maken de man” toestanden zijn we zo onderhand wel ontgroeid, mag ik hopen. Het “kijk mij eens” publiek bestaat ook en ach ja: iedere gek z’n gebrek.
Vreemd dat er toch blijkbaar nog steeds mensen die die menen te moeten bepalen wat goed is voor anderen…… Ik loop vanwege m’n werk als consultant de hele week in pak, mag ik in het weekend dan misschien iets makkelijks aan, zelfs als ik naar het Rotterdams Philharmonisch Orkest ga? En de prachtige muziek klinkt exact hetzelfde. Het is daar geen modeshow dacht ik zo.
Beste Pascal,
Ik ben het helemaal met je eens. Maar als advocaat van de duivel: Zouden je adviezen die je als consultant geeft, ook niet precies hetzelfde zijn als je die in een slobbertrui presenteert?
Zalige reactie hierboven.. je kleedt je naar de gelegenheid, punt uit. Je gaat ook niet naar een begrafenis in een clownspak, een trouwfeest in armypants of naar een3-sterrenrestaurant in short en teenslippers, net zoals je op zondagochtend je voetballende zoontje niet staat aan te moedigen in een driedelig pak. Noem het bekrompen, kortzichtig en onverdraagzaam maar als ik besluit naar evenementen te gaan met bepaalde dresscodes draagt het bij aan mijn totaalervaring als de andere aanwezigen zich óók houden aan de gangbare normen.