Beste Beatrijs,
Mijn man heeft een vriendin, ja u leest het goed, hij heeft een buitenvrouw. Wij hebben hier woorden over, met name omdat ik met respect behandeld wil worden door beiden. Geen makkelijke situatie, maar meestal leefbaar. Nu is mijn man binnenkort jarig en zij heeft al een cadeau voor hem bedacht. Ik ben er niet in gekend, maar mijn man vertelde het me. Het zal een horloge zijn. Hetzelfde horloge had ik hem ook willen geven, samen met onze kinderen. Dit gaat me te ver, het is een duur geschenk. Mijn man weet dat ik me nu toch gekwetst voel. Ik heb hem gezegd wat mijn oorspronkelijke plan was en om nu een ander cadeau te moeten bedenken, daar pas ik voor. Wat moet ik hier nu mee? Moet ik haar bellen (we zijn amper on speaking terms) en zeggen dat ik het er niet mee eens ben?
Touwtrekken over een cadeau
Beste Touwtrekken over een cadeau,
Uw mans vriendin gaat aan de haal met uw verjaardagscadeau-idee. Een wonderlijke situatie! Weet u zeker dat uw probleem met het cadeau groter is dan uw probleem met het feit dat uw man een vriendin heeft? Ik kan wel begrijpen dat u niet zo’n zin hebt om een alternatief cadeau te verzinnen. Aan de andere kant: stel dat u de vriendin vraagt om af te zien van het geven van dat horloge. Dan is het nog steeds niet echt leuk om het zelf te geven, lijkt me. Op de een of andere manier is dat cadeau besmet geraakt.
De simpelste uitweg lijkt me om gewoon maar aan uw man te vragen wat voor cadeau hij wil krijgen van u en de kinderen, nu het horloge al bezet is. Dan kan hij een bestelling plaatsen en dat bespaart u verder gepieker over een geschikte verrassing.
Als polyamorist (iemand die binnen een vaste relatie van meer dan een persoon mag en kan houden), wil ik voor Beatrice even benadrukken dat het heel normaal is dat mensen het niet bij 1 partner tegelijk houden.
Ik wil de schrijfster van de vraag de volgende tip doen: Lees het boek “Ik houd van twee mannen” van Ageeth Veenemans en mbt het euvel met het cadeautje: ga met man en diens vriendin om de tafel en maak afspraken! Communicatie is de weg naar een gezonde relatie; dat geldt helemaal voor een relatie tussen meer dan twee personen samen.
En verder respect voor een ieder die zichzelf en zijn/haar partner de ruimte geeft om van meer mensen te houden !
Met vriendelijke groet,
Kitty (getrouwd plus nog een vriend, waarbij elke partij helemaal op de hoogte is, zoals het ook hoort)
@ Kitty: ik ben het met je eens dat communicatie de sleutel is naar een harmonieus samenleven. Echter de vragenstelster schrijft zelf dat zij en de vriendin van haar man nauwelijks on speaking terms zijn, een goed gesprek met de 3 partijen zou dus weleens een tamelijk onmogelijke opgave kunnen zijn.
Ik weet ook niet precies in hoeverre is de vragenstelster nu happy is met deze buitenvrouw situatie?, of dat zij bang is haar man kwijt te raken als ze haar mond opentrekt en er dan met de kinderen alleen voor te staan (gesteld dat ze dan bij haar blijven)? Deze punten worden voor mij niet duidelijk uit de vraag.
Ik vind het prima wanneer mensen zoals jij in openheid en met respect naar alle partijen er in vrijheid voor kiezen om in een polyamoreuze relatie te leven. Maar of dat hier ook allemaal het geval is weet ik niet. (Vragenstelster rept ook van gebrek aan respect naar haar toe). Zou de irritatie over het verjaardagscadeau niet symbool staan voor een groter probleem? Ik vraag me af of de echtgenote wel zo’n polyamorist in hart en nieren is, zoals ik het inschat denk ik dat ze de situatie met de buitenvrouw nu tolereert, maar wel vind dat zij zich meer op de achtergrond dient te houden.
Helemaal eens met Ben. Als het in volstrekte harmonie is, dan is dat prima, maar deze man is respectloos naar zijn vrouw. Wat ik me afvraag waarom je met iemand samen moet leven die respectloos is naar jou. Wat een voorbeeld geef je daarmee aan je kinderen? Dat het normaal is volledig aan de gevoelens van je partner voorbij te gaan? Want als jij het weest, dan weten weer mensen het en je kinderen dus ook.
Zelfs als je hem voor de keuze zou stellen “je vriendin of ik”, zelfs dan komt het niet vrijwillig, en zelfs dan vraag ik me af of het ooit goed komt.
Nogmaals, als deze man jou niet respecteert, waarom blijf je dan bij hem? Ik hoop niet dat je dochters hebt die leren dat het gewoon is de moeder respectloos te behandelen.
Het advies van Beatrijs is de tip die harmonieus is. Maar verdient deze man het niet om geen cadeau te krijgen? Of om toch gewoon dat horloge te krijgen? Zadel hem maar op met het dillema. Hoe gaat hij dit naar zijn kinderen uitleggen?
Is de ‘binnenvrouw’ afhankelijk (financieel) van haar man, waardoor zij genoegen neemt met de situatie? Ga scheiden, dan krijgt u uw eigenwaarde weer terug.
Na intiem te zijn geweest met zijn buitenvrouw, kan ik mij niet voorstellen dat u nog open staat voor enige vorm van seksueel contact met uw man.