Ruzie met publiek

Beste Beatrijs,

Mijn schoonouders zijn Italiaans en ik spendeer met plezier regelmatig met mijn vriend vakantiedagen bij hen thuis. Inmiddels spreek ik Italiaans, wat een groot voordeel is, behalve als de ouders van mijn vriend beginnen te kibbelen. Zij doen dat op z’n Italiaans, op luid volume en met handgebaren die doen vermoeden dat ze elkaar elk moment naar de keel kunnen vliegen, hoewel de onderwerpen triviaal zijn: ‘Ik mag nooit kiezen wat we eten, jij zeurt altijd over mijn dit of dat, jij neemt me nooit mee op een uitje.’ Ik voel me ongemakkelijk bij deze ruzies en vind het moeilijk om me een houding te geven. Soms zwijg ik, soms roep ik iets in de trant van ‘Pace, pace’, soms moet ik mijn lachen inhouden. Wat is een elegante manier om hiermee om te gaan?

Kibbelend echtpaar

Beste Kibbelend echtpaar,

Het is heel vervelend als een stel gaat zitten bekvechten in gezelschap. Misschien zijn ze niet anders gewend en stelt het weinig voor, maar alsnog voelen omstanders zich gegeneerd. Het ruziënde stel is de oorzaak van het ongemak. Dat betekent dat de rest van de aanwezigen geen blaam treft en dat ze ook geen pogingen hoeven te ondernemen om de harmonie te herstellen. Blijkbaar voelt uw vriend, de zoon des huizes, zich niet geroepen om als vredestichter op te treden en als schoondochter kunt u zich er beter helemaal buiten houden. Negeren is het enige wat u kunt doen. Nog beter: verwijder uzelf van de brandhaard, ga ergens anders iets voor uzelf doen en laat ze hun conflictjes uitvechten zonder u als publiek.