Beste Beatrijs,
Vorige week kreeg ik een bos rozen cadeau van een mannelijke collega. Ik was erg verbaasd, zeker toen bleek dat hij dit als een soort liefdesverklaring had bedoeld. Ik heb hem toen duidelijk gemaakt dat ik zijn gevoelens niet deelde, maar ik heb het boeket wel mee naar huis genomen. Later zei hij dat ik de bloemen maar als teken van vriendschap moest zien en daar heb ik mee ingestemd. Toen ik het hier met een andere (vrouwelijke) collega over had, zei zij dat ik die rozen nooit had mogen aannemen. Volgens haar is het ongepast om bloemen te accepteren van iemand die ze met een bepaalde intentie heeft gegeven. Had ik het boeket moeten weigeren?
Een verkeerd signaal?
Beste Een verkeerd signaal,
Als de collega met diamanten was komen aanzetten, was een weigering op zijn plaats geweest. Maar een boeket rozen accepteren kan best, zolang u duidelijk bent over uw eigen gevoelens. Bijvoorbeeld door iets te zeggen in de trant van: ‘Dank voor de rozen, maar dat ik ze accepteer betekent niet dat ik een relatie met je wil. Ik ben niet verliefd op je en dat zal ik ook niet worden. Ik vind je een aardige collega, maar meer ook niet. Het gaat me te ver om deze rozen in de vuilnisbak te gooien of aan je terug te geven, dus ik zal mijn kamer ermee opfleuren, maar ik kan je gevoelens niet beantwoorden!’
ik denk dat het vooral belangrijk is dat je hem geen valse hoop hebt gegeven en duidelijk bent geweest dat de gevoelens niet wederzijds zijn. meestal voel je dan ook wel aan of de boodschap over is gekomen, als het iemand is die maar door blijft gaan dan zou ik ze inderdaad niet meenemen maar in de meeste gevallen kan het geen kwaad, het is dan denk ik alleen maar ongemakkelijk voor de collega als je de bloemen terug geeft. je kunt ook voor de neutrale optie gaan en ze in de gemeenschappelijke ruimte neerzetten zodat iedereen ervan kan genieten