Relationele status

Beste Beatrijs,

Een paar maanden geleden ontmoette ik bij een workshop een leuke man. Later kreeg ik een aardig mailtje van hem dat ik hem bijgebleven was en hij stelde voor om wat te gaan drinken. Bij die gelegenheid vertelde hij over zijn oudste kind dat het huis uit was en over een puberzoon thuis. Een vrouw kwam niet ter sprake.

Eigenlijk nam ik aan dat hij gescheiden was of weduwnaar en ik liet het gevoelige onderwerp verder rusten. Had ik dat maar niet gedaan, want na een tijdje zowel gezellig als serieus heen en weer mailen hebben we inmiddels een tweede date gehad, waarbij hij na hand in hand wandelen en een kus ineens met een vrouw op de proppen kwam. Zwaar geïrriteerd heb ik de date en het contact beëindigd. Alle clichés kwamen voorbij: kennissen beschouwden hen allang als gescheiden, ze bleven voor de kinderen voorlopig bij elkaar, ze hadden nu geen zin in een procedure, maar hij wilde op termijn een serieuze relatie met mij omdat hij dacht dat we veel met elkaar gemeen hadden. Hij heeft mij dit alles ook nog eens nagemaild. Mijn vraag: wanneer en hoe snijd je het onderwerp aan? De vraag: ‘Heb je een partner?’ is immers ook een vraag naar intenties en laat interesse van de vraagsteller zien, iets wat de ander in een vroeg stadium kan afschrikken.

Precair onderwerp

Beste Precair onderwerp,

De vraag of iemand in een relatie zit (getrouwd is, samenwoont of wellicht een betekenisvolle latrelatie heeft) is heel belangrijk, en zeker niet onbeleefd of privacyoverschrijdend. Bij een eerste verkennend afspraakje tussen onbekenden (waar altijd een romantische ondertoon in zit – je spreekt immers niet af om kwartaalcijfers door te nemen of een businessplan op te stellen) is het een topprioriteit om te weten hoe het zit. Het is als het ware de eerste vraag die je elkaar stelt, nadat de ober de bestelling heeft gebracht. U hoeft zich op geen enkele manier te generen om het onderwerp aan te roeren.

Wanneer deze vraag naar elkaars relationele status om redenen van omzichtigheid of angst een te happige indruk te maken wordt vermeden, bestaat er een gerede kans dat u terechtkomt in de pijnlijke situatie, zoals u hebt meegemaakt. Alle investering is voor niets geweest, want als u had geweten hoe het zat, had u niet eens een afspraak gemaakt!

Het moet dus van het begin af aan duidelijk zijn hoe betrokkenen er relationeel voorstaan. De vraag stellen is altijd gerechtvaardigd en wel in een zo vroeg mogelijk stadium. Het kan zelfs al in het e-mailcontact dat voorafgaat aan het afspraakje. En dan maar hopen dat er niemand liegt.