Relatie met MS

Beste Beatrijs,

Anderhalf jaar geleden kreeg ik, gescheiden vrouw van 41 met een kind, de vervelende diagnose MS. Hoewel dit een progressieve en potentieel invaliderende aandoening is, heb ik op dit moment nergens last van en weiger ik een slachtoffer te zijn. Ik heb maar één aanval gehad en daarvan ben ik helemaal hersteld. Ik gebruik medicijnen, zorg goed voor mezelf en voel me sterker dan ooit. Sinds twee maanden ben ik aan het daten met een man die mijn hoofd en hart op hol brengt. We hebben het samen heel fijn, maar hij twijfelt enorm of hij een relatie met me kan beginnen vanwege het onzekere toekomstperspectief en de angst dat hij later misschien voor mij zou moeten zorgen. Volgens hem maakt het verschil of zo’n diagnose zich aandient binnen een bestaande relatie of dat je een relatie begint met iemand die de ziekte al heeft. Hoewel ik begrip heb voor zijn twijfels, kom ik op een punt dat ik van hem wil weten of hij bereid is te investeren in de relatie, dus dat we iets verder kunnen kijken dan een afspraakje voor volgende week. Garanties voor gezondheid (of wat dan ook) zijn er nooit in het leven. Hoe kan ik het beste hiermee omgaan en wat mag ik van hem verwachten?

In de wacht

Beste In de wacht,

U bent twee maanden met elkaar aan het daten. Dat is nog tamelijk pril natuurlijk. U bent nog niet in het stadium dat u elkaar als vaste partner beschouwt. Misschien zou het zonder uw MS-diagnose langzamerhand tijd zijn voor meer commitment. U hebt hier met hem over gesproken, maar hij deinst terug, omdat hij een toekomst voorziet waarin u hulpbehoevend wordt. Dat is iets waar hij zelf uit moet komen. U hebt daar geen invloed op en aandringen helpt niet. De ene persoon is optimistisch en zorgzaam van aard en denkt: ‘Het zal wel meevallen, het kan twintig jaar goed gaan, daarna zien we wel en dan ben ik er voor haar.’ De andere persoon is pessimistischer en ziet zichzelf in gedachten over vijf jaar uw rolstoel duwen. Je weet niet hoe mensen in elkaar zitten en er zijn grote persoonlijke verschillen in hoe ze reageren op ziekte of ander onheil van een partner.

Punt is dat u er niets aan kunt doen. Het is in ieder geval niet goed om deze man op dit moment voor het blok te zetten en van hem te vragen of hij de relatie wil bevestigen, en zo niet dat hij beter kan vertrekken. Daar is het nog te vroeg voor. Ik raad u aan om rustig de tijd te nemen om elkaar beter te leren kennen, veel leuke dingen samen te doen en over een half jaar nog eens te bespreken wat u van elkaar wil en verwacht.