Rauw volk op de camping

Beste Beatrijs,

Mijn vrouw en ik en onze zoons van 12 en 10 hebben vaak vakanties doorgebracht op het vredige en vriendelijke Schiermonnikoog. Dit jaar hebben we daar voor het eerst gekampeerd. Tussen de tenten zat voldoende ruimte in de vorm van struikgewas of duin en naast ons stond een kinderrijk gezin. Op een camping hoeft men niet te fluisteren en daarop hadden wij ons ingesteld. Het was echter het soort geluid waar wij ondanks de beste bedoelingen onpasselijk van werden. De gezinsleden adresseerden elkaar met allerhande schunnigheden, dierlijke genitalia en andere schuttingtaal. De buren lieten zonder schroom boeren en scheten knetteren. Onze jongens moesten aanhoren hoe hun jongste van hooguit tien jaar vanuit zijn slaapzak zong dat hij ‘een kind van de duivel’ was. Kunnen kampeerders elkaar hierop aanspreken of zijn wij gestuit op een klassenverschil?

Onrust op Schier

Beste Onrust op Schier,

Net als uw gezin waren de buren daar met vakantie en net als u zetten zij hun dagelijkse leven voort, maar dan op een andere locatie. Zolang dat dagelijks leven min of meer in gemoede verloopt, kunt u zich beter niet bemoeien met hun interactie. De buren corrigeren op onwelvoeglijk taalgebruik is een interventie die te ver gaat. Zonder het meteen als een klassenverschil te benoemen (praten in termen van hogere en lagere klassen ligt nogal gevoelig) bent u in ieder geval op een cultuurverschil gestuit. In sommige gezinnen gaat het er qua taalgebruik nogal ongepolijst aan toe. Beschouw het als een kans om uw kinderen een interessante ervaring op te laten doen. Het kan nooit kwaad om mee te maken dat andere gezinnen de dingen anders aanpakken dan je eigen familie. Bespreek het onderling (zachtjes natuurlijk) en lach er vooral om. Het taalgebruik van de buren geeft u ook de gelegenheid om u er als gezin tegen af te zetten en blij te zijn dat er bij u andere omgangsvormen bestaan. Gedeelde afkeer van aanstootgevende types kweekt des te meer saamhorigheid in uw gezin.