Praten over het eten

Beste Beatrijs,

Mijn vrouw en ik koken beurtelings voor elkaar en hebben er beiden plezier in dat zo verzorgd mogelijk te doen. Als het mijn beurt is, strooit mijn vrouw graag met complimenten en roept reeds als ik de schalen binnenbreng, of ze nu wel of niet weet wat er in zit: “Heerlijk! Oh! Dat ruikt goed!” Vervolgens demonstreert ze dat ook bij de eerste hap: “Mm, Mmm!” En dit herhaalt zich nog een keer en ook bij de volgende gang, en de volgende maaltijd.

Ik vind dit eerlijk gezegd een beetje overdreven, en ook niet echt dagelijks nodig, maar ze houdt vol en, nou ja, wat moet ik, behalve maar een beetje knikken. Ook wil mijn vrouw onder het eten dikwijls graag weten wat er ín zit, iets waarin ze wordt bijgevallen door verschillende familieleden (als die toevallig mee-eten), die ook altijd alles heel lekker vinden. “Hoe heb je dit gemaakt en tjonge, wat is dat eigenlijk en wat zit er in en waar heb je dat idee vandaan? En trouwens weet je wat ook erg lekker is, en wat wij laatst gegeten hebben?”

Mijn voorkeur is dat je dit soort dingen niet aan tafel bespreekt (na de maaltijd mag wel), en dat je geen andere heerlijkheden noemt om te voorkomen dat je afgeleid wordt naar gerechten, die absoluut niet passen bij wat er is opgediend.

Waar het mij om gaat is: gewoon gezellig en rustig eten wat de pot schaft.

Eten zonder eetpraat

Beste Eten zonder,

Inderdaad, een of twee complimentjes over het eten volstaat, want wat moet je bij de derde keer ‘Heerlijk, hoor!’ nog terugzeggen? Aan iemand die zo nabij staat als uw vrouw, kunt u zoiets toch wel vertellen? Maar goed, u kunt haar met haar lofprijzingen ook de pas afsnijden door de conversatie aan te zwengelen. Zie dat voortaan als uw taak. Vertel een voorval van uw werk of neem het liefdesleven van uw vrienden en familie door. Wanneer er ook nog gasten/familieleden aan tafel zitten, is gepraat over het eten wat op tafel staat een minder handige manier om stilte te vermijden en tegelijk iets aardigs tegen de gastheer/vrouw te zeggen. Snijd dus in een gezelschap, als de borden eenmaal opgeschept zijn, zo snel mogelijk mogelijk een onderwerp aan. Balkenende, de ondergang der bananen, een idioot tv-programma, maakt niet uit wat, als de geest maar van het voedsel wegvliegt.

Recepten uitwisselen tijdens de maaltijd is niet erg comme il faut, dat ben ik met u eens. Probeer ook hier weer uw stempel op de conversatie te drukken met een afleidingsmanoeuvre. Stel uw gasten onnozele vragen: hoe het op hun werk gaat, waar ze met vakantie heengaan. Of gooi voor de verandering een pittige vraag in de groep. ‘Kan moed worden aangeleerd in de opvoeding?’