Beste Beatrijs,
Mijn vriend en ik verwachten over een paar maanden ons eerste kindje. We kijken er beiden enorm naar uit. Mijn vriend gaat zeer bewust met voeding en gezondheid om, wat ik toejuich omdat dit voor mijzelf ook belangrijk is. Nu heeft hij ergens gelezen dat je na de bevalling de placenta kunt opeten. Hij heeft zich er uitgebreid in verdiept en wil dit ook gaan doen, omdat dit heel gezond en natuurlijk schijnt te zijn. Het maakt voor hem deel uit van zijn aankomende vaderschap. Zelf ben ik er niet zo happig op, het staat me eerlijk gezegd enorm tegen dat hij na de bevalling mijn placenta opeet. Kan ik hem hiervan weerhouden of moet ik me er overheen zetten en niet zeuren?
Een exquis hapje
Beste Een exquis hapje,
Je kunt natuurlijk van alles in de koekenpan gooien met een beetje knoflook en opeten na een bevalling: de placenta, de navelstreng, de vliezen, maar waarom zou je het doen? Er zit geen enkele meerwaarde aan, niet qua gezondheid, niet qua psychisch welbevinden, zelfs niet qua ritueel, want in deze cultuur (in de meeste culturen) wordt er geen ritueel in acht genomen om placenta’s op te eten. Deze naar kannibalisme zwemende handeling is gebaseerd op de pseudo-natuurmystiek van de oermoeder, kortom een vorm van obscurantisme om verre van te blijven. Katten en andere zoogdieren die nestjes krijgen eten placenta’s bij wijze van opruimwerkzaamheden, maar voor mensen bestaat die noodzaak niet. Als er al iets moet gebeuren met een placenta en toebehoren, kunt u een donatie aan de medische wetenschap overwegen, omdat de daarin aanwezige hormonen nuttig kunnen zijn voor stamcelonderzoek.
Zeg tegen uw vriend dat hij niet zo mal moet doen en dat er voor hem als kersverse vader wel andere dingen te doen zijn dan een restproduct van de bevalling consumeren: thee zetten en beschuit met muisjes aan het kraambezoek serveren bijvoorbeeld.
Begraaf de placenta bij een boom en voed de grond ermee.
Mijn ouders hebben dat gedaan, zo is de voedingswaarde niet verspild en hoef je geen hapje te nemen van je eigen placenta.
Bovendien heb je dan een mooie levensboom, die geleefd heeft van hetzelfde als je kindje.
ik vind het een goed idee om het aan de wetenschap te geven of op te laten slaan voor als je kindje in de toekomst stamcellen nodig heeft.
van het opeten van de placenta door de vader heb ik nooit gehoord, ik weet wel dat sommige moeders het doen maar voor de vader is er geen enkele reden dat te doen, straks wil hij ook je moedermelk gaan drinken…
Nog los van het feit dat ik het een idiote gewoonte vind die niets met gezonde voeding te maken heeft en ook niets te maken heeft met het vaderschap al dan niet goed uitvoeren: het is uw placenta, gemaakt door uw lichaam, en u wil het niet. Hij gaat daar niet over en moet het feit dat het u tegenstaat voor kennisneming aannemen en zich op een nuttige manier gaan voorbereiden op het vaderschap. Er komt een enorme uitdaging aan: het opvoeden en verzorgen van een hulpeloos klein mensje. Laat hem daar maar eens onderzoek doen naar doen. Mocht hij er dan toch volharden dan kunt u suggereren dat hij de eerste keer dat u menstrueert een soepje koopt van wat u opvangt. Als afscheid van een kind dat er nooit komt. En vast net zo gezond als een placenta.
Overigens vermoed ik dat een blik op de placenta (in combinatie met de toch ook best heftige aanblik van een bevalling) hem direct van zijn onzalige plan zullen afbrengen, maar het blijft een feit dat hij u hier niet over onder druk hoort te zetten. Een keer zeggen moet volstaan: het staat u tegen dus het gebeurt niet.
Wow, ik ben perplex over de negatieve reacties hier! In alle oude culturen worden de placenta’s opgegeten door de net bevallen vrouwen. De placenta zit boordevol gezonde stoffen die de vrouw goed kan gebruiken na zo’n marathon. Wel eens gezien hoe het in de natuur gaat bij dieren?