Petekind te logeren

Beste Beatrijs,

Mijn man is peetoom van zijn zevenjarig neefje dat gedragsproblemen en ADHD heeft en in onze ogen liefdevol, maar slecht wordt opgevoed. Tijdens een familie-etentje opperde mijn schoonzuster onlangs dat haar zoontje eens bij ons moest komen logeren. Het kind was meteen enorm enthousiast. Wij een stuk minder. Het is een leuk manneke, maar erg druk en hij kan zich geen seconde alleen vermaken. Wij hebben geen kinderen, dus alle aandacht zal van ons moet komen. Ook ben ik niet bereid om mijn huis te laten afbreken omdat een kind gewend is overal aan te mogen zitten. Bij elk bezoek van dit gezin ging er wel iets in ons huis kapot. Niet alleen hebben wij gewoon geen zin in een vermoeiende logeerpartij, maar ik ben ook bang dat het voor het kind zelf niet leuk is: wij zijn een stuk strenger dan hij thuis gewend is. Hoe poeieren wij dit beleefd af zonder de familieverhoudingen te verstoren?

Geen zin in neefje

Beste Geen zin in neefje,

Ik begrijp dat u niet op een logeerpartij zit te wachten, toch geef ik u in overweging om met uw hand over uw hart te strijken. Toen uw man ja zei op de vraag van de ouders of hij peetoom wilde worden, laadde hij een zekere verantwoordelijkheid op zijn schouders. Hij beloofde daarmee dat hij als volwassene op afstand een oogje in het zeil zou houden en dat het kind mocht rekenen op net iets meer aandacht dan gebruikelijk tussen ooms en neefjes. Het is niet erg hartelijk om terug te krabbelen, nu het kind geen ideaal kind blijkt, maar eentje met een gebruiksaanwijzing.

Als u hem te logeren vraagt, moet het vooral niet te lang duren. Een weekend met een nachtje slapen is genoeg – dan houdt u het voor uzelf overzichtelijk. U zou van tevoren een programma moeten maken met veel activiteiten erin. Niet alles hoeft in dienst van het kind te staan. Er moeten bijvoorbeeld boodschappen worden gedaan: neefje gaat mee. Er moet gekookt worden: neefje helpt mee (en leert intussen ook nog wat nuttige vaardigheden). Verder moeten er een paar leuke kinderdingen op het programma staan. Liefst buiten, zodat hij zijn energie kwijt kan. Een strand- of een boswandeling bijvoorbeeld, uitmondend in bezoek aan een fijne, grote speeltuin. Neem een bal mee, zodat er een balletje getrapt kan worden. Bij sommige dierenasiels kun je een hond lenen om een wandeling mee te maken. Thuis kunnen er spelletjes worden gedaan, oom of tante kunnen voorlezen en er is natuurlijk ook altijd tv en dvd.

Houd vast aan uw eigen huisregels. Het is niet erg als die regels strenger zijn dan bij het neefje thuis. Dat kan een kind heus wel aan. U stuurt hem op tijd naar bed en u staat niet toe dat hij zich misdraagt of dingen kapot maakt. Op dat moment moet u meteen ingrijpen en hem ergens mee afleiden. Dat betekent inderdaad constante supervisie en na het weekend zult u bekaf zijn. Maar u bewijst de ouders een grote dienst, en als u consequent de regels handhaaft en tegelijk liefdevol en hartelijk bent, zal het kind het ook naar zijn zin hebben. Op die manier doet uw man zijn belofte gestand en kunt u allebei tevreden over uzelf achterover leunen als de kleine weer weg is.