Beste Beatrijs,
Ik wil mijn vriendin ten huwelijk vragen en ben op zoek naar ideeën voor een geweldig orgineel huwelijksaanzoek. Het mag best in het bijzijn van een aantal vrienden en kennissen gebeuren, maar niet op televisie of ergens midden op een podium. Onze hobby’s zijn: tennissen en films kijken. We gaan graag op vakantie, maar ik wil het huwelijksaanzoek hier in Nederland doen. Wij zijn erg sportief en zij gaat graag shoppen.
Hoe imponeer ik haar?
Beste Hoe imponeer ik,
De essentiële dingen in het leven zijn niet origineel en moeten ook vooral niet origineel worden aangepakt. Dat leidt alleen maar af van waar het echt om gaat. Als er een baby is geboren, dan zeg je: ‘Gefeliciteerd en wat een prachtig kindje!’ Als iemand doodgaat, zeg je: ‘Gecondoleerd, ik vind het heel erg.’ Als u iemand een huwelijksaanzoek wil doen, dan zegt u: ‘Ik houd van je, wil je met me trouwen?’ Zo’n aanzoek kan in principe overal plaatsvinden, maar het is een slecht idee om daar allerlei vrienden en bekenden getuige van te laten zijn. Op die manier kan de aanbedene zich in het nauw gedreven voelen en misschien durft ze dan wel geen ‘nee’ meer te zeggen. Dat kan toch niet uw bedoeling zijn? U wilt een antwoord dat recht uit haar hart komt. Liever een eerlijk ‘nee’ dan een leugenachtig ‘ja’ dat wordt ingegeven door een ‘yes, yes, yes’ scanderende menigte.
U kunt zichzelf gerust met een roos tussen uw tanden voor uw geliefde op de knieën werpen, maar doe het privé. Doe het ergens waar het rustig is. Bij een etentje in een restaurant. Thuis in een liefdevolle sfeer. Buiten tijdens een wandeling in de voorjaarsregen, wanneer u uw geliefde vast kunt pakken. Niet in de auto, niet op de tennisbaan, niet in de bioscoop, niet in het winkelcentrum. Ook zeker niet in een luchtballon. Doe het ouderwets. Doe het serieus. Doe het hartstochtelijk. Of doe het romantisch, maar alstublieft, doe het niet origineel!
Ik zou zeggen, (al is het vast al gedaan) doe het WEL origineel, maar niet tegen het gekke aan. Geen belachelijke dingen zoals limo’s, maar je kan bijvoorbeeld een dagje shoppen, en afspreken dat je dingen moet kopen (voor een ‘feestje’ vanavond, waar ze zich mooi voor moest maken).
Dan heb je vantevoren al een ring bij de juwelier liggen (ook al was hij daar niet gekocht) en neem je het mee in een pakje.
Zij wordt nieuwsgierig, je zegt niets. ‘Oh, niet belangrijk.’ Dan door naar een HELE andere winkel, met eten of chocolade. Weer een pakje. Volgende winkel, feestwinkel. Zes ballonnen hingen al voor je klaar. Zij wordt razend nieuwsgierig, en jij hebt van tevoren die ballonnen daar ‘besteld’ met in allemaal een briefje/foto/iets speciaals.
(In de laatste kán je zelfs de ring doen, maar dat is met helium héél gevaarlijk, vliegt zo de lucht in)
En dan vertel je NIETS, neem je haar mee naar een parkje, bindt je de ballonnen aan het bankje vast, eet je een paar stukjes chocolade of..zoiets, pak je het ‘eten’ uit, en dan na een paar blokjes, prik je een ballon kapot, zeg je (zonder uitleg) hardop wat erop staat.
(Iets als..’vijf jaar geleden ontmoetten wij elkaar, in een belachelijk lelijk restaurant zonder servetten en tóch zijn we gebleven en hebben we daar gegeten.’ zo maak je per ballon kleine grappige stapjes, en na/met de laatste ga je op je knieën en zeg je op een leuke manier dat je wilt trouwen.
Elke vorm is goed, zo lang het maar helemaal klopt bij de inhoud.
Al het andere leidt af of forceert.
We zijn inmiddels 8 jaar verder en ik zie in dat mijn eerste bericht wél erg overdreven is, haha. Ik ben inmiddels bijna 30 en zou nu iets anders gezegd hebben.