Beste Beatrijs,
Een vrouw die ik als een redelijk goede kennis zie noemt mij ‘haar beste vriendin’. Ze wil altijd van alles samen doen, terwijl ik nogal introvert ben en graag dingen in mijn eentje onderneem. Het vervelende is dat als zij weer eens iets voorstelt en ik ‘nee’ zeg, zij dat altijd lijkt te beschouwen als ‘nu niet, maar een andere keer wel’ terwijl ik eigenlijk meestal ‘nee, helemaal niet’ bedoel.
Ik maak graag een praatje met haar en vind haar aardig genoeg om de vriendschap niet te willen verbreken, maar ze zit me zo dicht op de huid dat het voor mij enigszins verstikkend begint aan te voelen. Haar een tijdje negeren lukt ook niet, want als het haar te lang duurt belt ze me net zo lang tot ze me aan de lijn heeft en haar behoefte aan contact weer vervuld is. Hoe kan ik haar op afstand houden?
Geen beste vriendin
Beste Geen beste vriendin,
Uw kennis heeft een beetje een bord voor haar kop. U probeert al langere tijd om haar af te houden door lauw te reageren op haar contactpogingen, maar dat heeft kennelijk niet het beoogde effect gehad. Dan moet u duidelijker en krachtiger bewoordingen gebruiken.
Neem om te beginnen de komende tijd geen enkel initiatief in haar richting. Bel haar niet en maak geen afspraken. Als zij u belt, zegt u: ‘Sorry, ik heb nu geen tijd, ik bel je later wel terug.’ En vervolgens doet u dat niet. Als zij zich hierdoor niet laat afschrikken, is het moment gekomen dat u vriendelijk gaat zeggen waar het op staat: ‘Het spijt me, ik weet dat je mij beschouwt als ‘beste vriendin’, maar voor mij ligt dat anders. Ik vind je heel aardig, maar ik ben graag op mezelf en heb niet zo’n behoefte aan intensief vriendinnencontact. Voor mij is: (kies zelf de gewenste frequentie) een keer per week/ eens per twee weken/ eens per maand/ eens per kwartaal/ twee keer per jaar koffie drinken genoeg.’
Opdringerige kennis zit op het reservebankje en mag daar vanaf komen als het Geen beste vriendin uitkomt, verder is ze niet welkom. Het komt er eigenlijk op neer dat ze wordt gebruikt. Allemaal niet netjes. Maar echt kwalijk is in dit verhaal is dat Beatrijs adviseert om ronduit te liegen door te zeggen ik bel je terug en dat vervolgens niet te doen. In haar hele antwoord hakt zij met een zeer botte bijl. Een beter advies was geweest meteen vriendelijk te zeggen waar het op staat. Mij gaat dit te ver, De Volkskrant vind ik ook een goede krant.