Beste Beatrijs,
Ik ben een meisje van 17 en volgende week ga ik voor het eerst de ouders van mijn vriendje ontmoeten. Deze mensen zijn erg netjes (zelfs van adel) en ik kom uit een gewoon milieu. Mijn ouders hebben mij wel met bepaalde regels opgevoed. Zo zeg ik bijvoorbeeld niet ‘Eet smakelijk’ voordat we gaan eten. Maar andere dingen weet ik niet zo zeker. Moet ik bijvoorbeeld een hand geven en mijn naam zeggen bij het voorstellen of moet ik wat anders zeggen? Is het beleefd om een bos bloemen mee te nemen? En is het beleefd om drie zoenen te geven als je afscheid neemt, of is één zoen beter? Moet ik ze bij hun voornaam noemen, of meneer en mevrouw? Ik hoop dat u tips voor me hebt.
Kennismaken met de ouders
Beste Kennismaken met de ouders,
Voor het eerst op bezoek bij de familie van je geliefde gaat overal zo’n beetje hetzelfde. Of een familie wel of niet van adel is maakt niet uit voor hoe je je gedraagt. Als je je houdt aan de regels, zoals je ouders je hebben opgevoed, kan er weinig misgaan. Geef bij binnenkomst een hand en stel je voor, met voor- en achternaam. Een klein, onopdringerig bosje bloemen meenemen voor de gastvrouw is prima. Geen grote struiken!
De vuistregel is om je afwachtend op te stellen.
Deel geen zoenen uit bij het afscheid, maar geef gewoon een hand. Behalve wanneer de gastvrouw het initiatief neemt om wel een afscheidszoen te geven, maar dat zal ze niet doen. In adellijke kringen gaat er flink wat tijd overheen, voordat men op zoenbasis met elkaar verkeert. Gebruik geen voornamen, maar zeg: ‘meneer, mevrouw en u’. Tenzij de ouders je uitdrukkelijk uitnodigen om hen te tutoyeren en erop aandringen dat je hun voornaam gebruikt.
De vuistregel voor jou als jongere gast is dat je je afwachtend opstelt en niet te veel initiatief neemt. Ga bijvoorbeeld niet op eigen houtje door het huis dwalen op zoek naar de wc, maar vraag waar die is. Iets aardigs zeggen over een object dat in het zicht staat of aan de muur hangt is gepermitteerd, maar ga niet met het hoofd scheef de inhoud van de boekenkast inspecteren. Laat het verder aan de gastheer/-vrouw over om de gespreksonderwerpen aan te dragen. Het is hun taak om jou als gast op je gemak te stellen en zij zullen wel vragen stellen. Antwoord daar niet met eenlettergrepige woorden op en ook niet met dooddoeners als ‘van alles’ (bijvoorbeeld op de vraag wat je in je vrije tijd doet). Weid een beetje uit in je antwoorden, geef voorbeelden, wees specifiek. Ventileer geen scherpe opinies over politiek of religie. Grapjes mogen wel. Als je je bescheiden en vriendelijk opstelt, komt alles vanzelf in orde.
Gewoon lekker jezelf blijven! En vooral niet in een kramp schieten vanwege die adelijkheid. Stelt toch helemaal niets voor. Alleen een kwestie van in een bepaald nest geboren worden en zelfs dat hoeft niet eens. Je ziet het aan Maxima: eerst een gewoon volksmeisje en dan ineens een prinses en zelfs koningin. De omgeving maakt hen tot iets bijzonders een beetje zoals het sprookje van de keizer onder kleren. En misschien geloven mensen van adel wel tot hen dat tot speciale mensen maakt, maar dat is toch echt iets als “geloven” hoor, want zijn doen ze het niet. Hopelijk zijn het aardige mensen die je op je gemak proberen te stellen. En zijn ze niet aardig? Je hebt gelukkig verkering met hun zoon en niet met hen! Succes, ik hoop voor je dat het gezellig wordt.
Maxima was helemaal geen gewoon volksmeisje: haar vader was staatssecretaris van Landbouw ten tijde van het regime van Videla. Echt geen dochter van een schoenlapper ofzoiets, maar een vrouw, gewend aan de omgangsvormen van de bevoorrechte klasse.
@Theo, Toen Maxima ‘in the picture’ kwam, en er allerlei programmaatjes over gemaakt werden, was er ook een trotse schooldirectrice op tv die vertelde dat Maxima bij haar op school had gezeten… meisjes kregen daar etiquette bijgebracht met als doel een, liefst westerse, diplomaat of anderszins rijke man aan de haak te slaan. Summa cum laude geslaagd dus!