Ongevraagde adviezen

Beste Beatrijs,

Sinds kort ben ik afgestudeerd en wordt het hoog tijd om zelf mijn boontjes te doppen. Tijdens mijn studententijd stonden mijn ouders erop me financieel te steunen, waar ik uiteraard veel voordeel van heb gehad. Ik heb al die tijd overigens op mezelf gewoond. Het punt is dat mijn moeder zich erg bezighoudt met de inrichting van mijn leven. Dat ik nu mogelijk mijn toekomstige man heb ontmoet wordt met enige twijfel in plaats van met enthousiasme ontvangen. Verder zoekt mijn moeder voor mij naar vacatures in mijn vakgebied, terwijl ik er nog niet helemaal uit ben waar ik wil gaan werken. Omdat ik zolang financieel gesteund ben, voel ik me verplicht gehoor te geven aan adviezen, maar eigenlijk ben ik helemaal niet gediend van ongevraagde bemoeienissen. Hoe kan ik tactisch duidelijk maken dat ik het zelf wel uit kan zoeken?

Geen advies nodig

Beste Geen advies nodig,

U kunt aanhoren wat ze zegt, maar u hoeft haar goede raad niet op te volgen.

Zeg luchtig ‘Dankjewel’ en ‘Interessant’ tegen uw moeder, als ze u van advies dient, en doe vervolgens waar u zelf zin in hebt. Uw moeder mag adviezen geven, zoveel ze wil. U kunt aanhoren wat ze zegt (misschien heeft ze nog wel eens een nuttige tip), maar u bent volwassen en hoeft haar goede raad niet op te volgen. Als ze zegt dat u ergens moet solliciteren, dan doet u dat eenvoudig niet, als de baan u niks lijkt. Als ze niet enthousiast is over uw nieuwe relatie, houdt u voorlopig op om daar verdere mededelingen over te doen.

Dat uw ouders u financieel gesteund hebben met uw opleiding is mooi, maar niet zo vreselijk bijzonder. De meeste ouders betalen mee aan de opleiding van hun kinderen. Dit betekent niet dat ouders daarna zeggenschap hebben over hoe die volwassen geworden kinderen hun leven inrichten. Dat bepalen die kinderen zelf en dat weet uw moeder natuurlijk best. Als haar bemoeienis u te dol wordt, kunt u daar nog eens vriendelijk op wijzen: ‘Mama, ik ben 24, hoor! Ik kan het zelf wel uitzoeken.’