Beste Beatrijs,
Mijn vriendin en ik (beiden 70-plus) hebben sinds drie jaar een latrelatie. Als de coronamaatregelen versoepeld worden, hopen we weer uitstapjes te kunnen maken en met vakantie te gaan. We verschillen van mening over de kostenverdeling hiervan. Ik heb het financieel een stuk ruimer dan zij. Mijn inkomen is drie keer zo hoog is als het hare. Mijn vriendin wil niet financieel afhankelijk zijn van mij. Daarom houdt zij er aan vast de helft mee te betalen aan onze tripjes. Ik heb al bedongen dat zij een derde van de kosten betaalt en ik twee derde. Ik waardeer haar onafhankelijke opstelling zeer, maar ik vind eigenlijk dat ik af en toe wel alles voor mijn rekening kan nemen. Ook al omdat ik graag een wat luxere accommodatie of vervoer wil boeken. Vroeger kon ik dat niet betalen – daarom geniet ik daar nu des te meer van. Maar deze uitgaven wegen voor haar zwaarder dan voor mij en ik wil haar niet op extra kosten jagen. Hoe kunnen we dit oplossen?
Luxeprobleem
Beste Luxeprobleem,
Het is helemaal niet raar, als u de kosten van gezamenlijke uitstapjes af en toe geheel voor uw rekening neemt. Uw vriendin heeft het financieel minder breed dan u. Dat hoeft niet te betekenen dat zij de limiet stelt. U kunt uw vriendin uitleggen dat u het geluk hebt dat u de financiële draagkracht hebt voor prettige (luxe) accommodaties en voor bijvoorbeeld eerste klas treinreizen. U zit ruim in uw geld – waarom zou u dat niet gebruiken? Natuurlijk wil u uw latvriendin laten meegenieten van uw relatieve luxe. Het extra geld waar u over beschikt wil u aanwenden voor een bepaald niveau van comfort. Dat vindt u belangrijker dan het principe dat iedereen zijn eigen broek ophoudt. U zit liever in fijne hotels en wat duurdere restaurants (waarbij de kosten voor uw rekening zijn) dan in goedkopere accommodaties, waarbij de kosten gelijk verdeeld worden.
Zeg tegen uw vriendin dat u het leuk vindt om dingen samen met haar te ondernemen, nu het nog kan, dat u daar graag uw geld aan besteedt en dat u er niet bij gebaat bent om dat geld in uw zak te houden. Vervolgens is het de taak van uw vriendin om uw gulheid gracieus te accepteren. In intieme relaties liften mensen mee op elkaars extraatjes en houden ze niet krampachtig vast aan hun eigen portemonnee.
2/3 betalen is niet naar rato. meneer verdient 3 appels en mevrouw de vierde appel. ze moet dus 1/4 bijdragen
Ik denk dat meneer goed in staat is om zelf de verdeling te maken. Of dat nou 2/3 vs. 1/3 is of 3/4 vs. 1/4 is alleen zijn/hun zaak.
Ik vind het heel mooi van meneer dat hij zijn vriendin laat meegenieten van zijn hogere inkomen. Ik wens beiden fijne vakanties toe!
Ik zie dit toch anders dan het advies. Volgens mij heeft de vriendin behoefte aan gelijkwaardigheid en onafhankelijkheid. Ze wil net zoveel bijdragen als de vraagsteller. Ik begrijp dat wel.
Ik denk dat u haar onafhankelijkheid moet accepteren en als u luxe wilt geeft u het haar toch een keer een weekendje weg cadeau op bijv een jubileum of verjaardag?