Onbeleefde vriendjes

Beste Beatrijs,

Ik heb twee zoontjes van vier en acht jaar oud, die allebei sociaal en prettig in de omgang zijn. Onze kinderen spreken graag af met vriendjes na schooltijd. Ook komen er vaak buurkinderen binnenlopen om te spelen. Ik ben vrij geduldig en kan veel hebben met kinderen, maar soms gedragen die kinderen zich ronduit irritant. Een voorbeeld: een vriendje mag van mij wat slagroom op een plakje cake spuiten. Kind spuit vervolgens de halve spuit leeg, schuift het bord terug en zegt: ‘ik lust die troep niet’. Of hij gaat hardhandig met de cavia om en als ik dat verbied, vraagt hij: ‘waarom niet?’ Of het kind krijgt een schoteltje met lekkers en spuugt er vervolgens overheen of snuit het vol met snot. Ook veelvuldig gezeur om snoep en chips ergert me mateloos. Ik word er erg moe van om in mijn eigen huis politieagent te moeten spelen, maar gun mijn kinderen hun vriendjes. Wat ik zo opvallend vind is dat ouders dit soort zaken bagatelliseren. ‘Hij is gewoon druk’ of ‘hij heeft het zo moeilijk met onze scheiding’ zeggen ze, als ik me in bedekte bewoordingen beklaag. Is het overdreven om te verlangen dat kinderen zich in mijn huis prettig gedragen? Moet ik een veto uitspreken over bepaalde kinderen of moet ik maar op mijn tanden bijten?

Politieagent tegen wil en dank

Beste Politieagent,

Nee, u moet zeker niet op uw tanden bijten, als vriendjes van uw kinderen zich misdragen in uw huis. U moet dan kordaat ingrijpen. En al veel eerder dan u nu doet, denk ik. Als een kind met slagroom gaat spuiten, moet u het onmiddellijk afpakken, met de woorden ‘Zo doen wij dat hier niet’ (tegen een achtjarige) of ‘Dat mag niet’ (tegen een vierjarige). Kinderen die eerst iets wel willen en het vervolgens ‘niet lusten’worden niet gedwongen het toch op te eten, maar krijgen eenvoudig verder niets meer. Ondergespuugd voedsel wordt zonder commentaar weggegooid, maar in geen geval krijgt het kind iets anders. Schoteltjes lekkers lijken me trouwens überhaupt teveel van het goede, net zoals plakken cake mét slagroom – dat is toch meer iets voor een verjaardag? Een belangrijk probleem in deze tijd is dat jonge kinderen worden overvoerd met snoep, vruchtensap en frisdrank (leidt allemaal tot vetzucht). Als kinderen gaan spelen met eten is dat ook vaak een teken dat er teveel is. Deel liever één snoepje of koekje uit dan een heel schoteltje.

Zeuren om snoep of chips pareert u met: ‘Nee, daar is het nu geen tijd voor.’ Op waarom-vragen antwoordt u: ‘Daarom niet.’ Of u herhaalt het antwoord: ‘Omdat het daar geen tijd voor is’.

Een cavia moet onmiddellijk uit mishandelende kinderhanden worden gered. U zegt erbij: ‘Niet doen! Dan heeft de cavia pijn!’ Dat is meteen ook het antwoord op de vraag waarom het kind de cavia niet mag mishandelen.

Het heeft geen zin om ouders van deze kinderen te wijzen op onbeleefd/onprettig gedrag van hun kroost. De meeste ouders kunnen geen kritiek op hun lieve bloedjes van kinderen verdragen en zullen zich van de weeromstuit aan u ergeren, in plaats van hun kinderen beter op te voeden. Bovendien zullen veel ouders niet begrijpen waar u het over hebt, want zij vinden dit gedrag van hun kinderen vaak volstrekt normaal. Spreek geen veto uit over vriendjes van uw kinderen (tenzij er sprake is van aanhoudend onacceptabel gedrag, maar dan vinden uw kinderen het waarschijnlijk ook niet meer leuk om met ze om te gaan). Handhaaf gewoon de regels in uw huis. Op een vriendelijke, zakelijke, lik-op-stuk-manier. Als ze uit zichzelf de tv aanzetten, terwijl u daar andere tijden voor aanhoudt, dan zet u hem onmiddellijk uit en zegt: ‘Daar is het nu geen tijd voor, ga maar wat anders spelen’. Als een politie-agent inderdaad, er zit niets anders op.

Wees steeds duidelijk, stel de grenzen vast en ga nooit in op waarom-vragen of andere discussie-uitnodigingen. Meestal leggen kinderen zich daar vlot bij neer, want zij begrijpen heel goed dat het niet in elk huis hetzelfde toegaat.