Oma geeft oude rommel weg

Beste Beatrijs,

Mijn moeder (93) heeft haar leven lang spullen verzameld. Serviezen, tafellinnen, vazen, boeken, sjaaltjes, snuisterijen enzovoort. Ze begrijpt ook wel dat ze het niet mee kan nemen in haar graf en deelt het graag uit. Kleinkinderen die op kamers gaan krijgen oude pannen, jarige familieleden krijgen keramiek die zelfs de kringloopwinkel niet meer wil hebben. De kleinkinderen kunnen het nauwelijks opbrengen om beleefd te bedanken en dat brengt weer discussies op gang over hoe wij de kinderen hebben opgevoed. Hoe kunnen we tactvol naar voren brengen dat ze misschien een paar tientjes zou kunnen uitgeven aan iets waar de ontvanger echt blij mee zou zijn? Ze heeft echt geen geldgebrek, maar ze klampt zich vast aan dit idee dat iedereen dol is op oude rommel die van familie is geweest.

Ongewenste erfstukken

Beste Ongewenste erfstukken,

Uw moeder heeft de leeftijd der supersenioren bereikt. De kleinkinderen die intussen ook al bij de volwassenen horen moeten ophouden om interessante verjaardagscadeautjes van hun oma te verwachten. Iemand van 90-plus mag zo langzamerhand wel eens worden vrijgesteld van de taak om op zoek te gaan in winkels of op internet naar geschikte verjaardagscadeautjes voor het nageslacht. En van haar verwachten dat ze telkens weer de portemonnee trekt om een paar tientjes te overhandigen slaat ook nergens op.

Laat uw moeder doen waar ze aardigheid in heeft: haar rotzooi uitdelen aan wie er toevallig op bezoek is. Laat iedereen die iets toegestopt krijgt haar recht hartelijk bedanken. Het is een kleine moeite om de schijn op te houden dat oma iemand ergens blij mee kan maken. Instrueer de kleinkinderen om de spullen onder dankzegging te aanvaarden, zolang de objecten tenminste niet te volumineus zijn om te vervoeren, en doe dat zelf ook. Vervolgens kan iedereen die oma’s pand verlaat de rotzooi in de eerste de beste vuilnisbak proppen. Wanneer ze komt te overlijden (en dat zal een keer gebeuren) kan het hele interieur linea recta naar het grofvuil.