Normen van gastland overnemen?

Beste Beatrijs,

Al mijn hele leven krijg ik te horen dat het beleefd is je te gedragen volgens de mores van het gastland, waar je op dat moment bent. Dus geen linkerhand gebruiken in sommige landen, niet naar de gezondheid van de gastvrouw vragen, een lichte buiging maken en nog veel meer van dat soort zaken. Tegelijkertijd heb ik geleerd dat men het zijn gast altijd zo veel mogelijk naar de zin moet maken. Volgens mij botsten deze beide principes. Los van het feit dat je je altijd gastvrij, netjes en beleefd dient te gedragen, kun je stellen dat als je beide dingen moet doen, beide partijen volstrekt tegenover elkaar komen te staan met hun goede bedoelingen. Of is er toch een hiërarchie of een protocol?

Mijn normen of de hunne?

Beste Mijn normen,

Bij contacten tussen mensen van verschillende culturen is het belangrijk als de bezoekers zich in grote lijnen houden aan de regels en codes van het land waar ze verwijlen. Voor zover ze die kennen natuurlijk. Een gast hoeft geen dikke boeken van tevoren door te ploegen om zich alle finesses eigen te maken. Maar als je weet: hier trekken mensen hun schoenen uit, als ze iemands drempel overschrijden, dan trek je je schoenen uit. In geval van twijfel goed om je heenkijken wat anderen doen en dit imiteren.

Tegelijk is het belangrijk dat gastheer en -vrouw hun best doen om het gasten naar de zin te maken. Voor zover ze op de hoogte zijn natuurlijk. Soms geven Japanners hun westerse gasten een hand ter begroeting, omdat ze weten: zo doen ze dat daar, terwijl de gasten net een buiging hebben ingestudeerd. Dat geeft niet. Dat breekt het ijs. Als iedereen z’n best doet om zich een klein beetje te verdiepen in wat de ander gewend is en wat de ander prettig vindt (zonder daarbij z’n eigen codes te verloochenen), dan ontstaat vanzelf een compromis-situatie, waarbij gastvrijheid van de ontvangende partij en beleefdheid van de gasten elkaar op aangename wijze in evenwicht houden. Kleine botsinkjes worden in de categorie ‘onwetendheid’ of ‘misverstand’ geplaatst en met de mantel der liefde bedekt.