Nieuwe buren uitnodigen?

Beste Beatrijs,

Ongeveer twee maanden geleden zijn we verhuisd vanuit Amsterdam naar Oostzaan, een dorp van rond de negenduizend inwoners. Bij de meeste buren hebben we ons intussen wel voorgesteld, maar om ze een beetje beter te leren kennen willen we ze uitnodigen. Ik kom zelf uit de provincie en daar is het traditie om alle buren een avondje samen uit te nodigen. Mijn partner wil dat niet. ‘Je weet maar nooit wie met wie ruzie heeft,’ zegt hij. Moet ik daar rekening mee houden? Bestaan er in Nederland nog regels, tradities op dit gebied?

Nieuw in Oostzaan

De prettigste traditie die ik ken op dit gebied is Amerikaans en heet de ‘welcome wagon’. Wanneer nieuwkomers de verhuizing goed en wel erop hebben zitten, worden zij uitgenodigd in het huis van een van hun buren voor een gezellig samenzijn met een aantal straatgenoten. Niet al te veel – het gezelschap moet overzichtelijk blijven. Het voordeel hiervan is dat de nieuwelingen zich niet als gastheer of –vrouw hoeven op te stellen met alle logistiek vandien (uitnodigingsbeleid, drankjes en hapjes verzorgen), maar de buurt op een presenteerblaadje krijgen aangeboden.

In Nederland kennen we de housewarming party. Mensen geven na een verhuizing een feestje, maar – belangrijk onderscheid – niet zozeer om kennis te maken met hun nieuwe buurtgenoten, als wel om hun oude vrienden hun nieuwe ambiance te laten zien. De welcome wagon is een immigrantentraditie, erop gericht om nieuwelingen, die vaak van ver weg komen, op te vangen in de sociale gemeenschap. In Nederland is die behoefte niet zo sterk. U verhuist van Ansterdam naar Oostzaan, een afstandje van niks, en uw bestaande sociale netwerk zal grotendeels intact blijven.

Wat niet wegneemt dat een prettig contact met de buren belangrijk is voor het woongenot. De minimale traditie in Nederland schrijft voor dat de naaste buren links en rechts (eventueel aan de overkant, als de straat niet heel breed is, plus boven en onder in geval van appartementwoning) op een gegeven moment thuis worden uitgenodigd. Het is absoluut aan te raden om dit te doen, omdat een kennismaking die net wat verder gaat dan het uitwisselen van namen de kans op toekomstige onmin verkleint. Uw vriend ziet niets in een ‘avondje’. Ik denk inderdaad dat dit een relatief zware tijdsinvestering is, waar de buren niet op zitten te wachten. De hele traditie van kennissen die om acht uur, half negen langs komen voor koffie met een tom pouce, een à twee alcoholische consumpties met zoute krakelingen en om half elf weer aftaaien, ligt er sowieso uit. In de jaren vijftig en zestig gebeurde dat, omdat vrouwen toen nog nauwelijks werkten en ’s avonds wel eens een redelijk gesprek wilden voeren. Tegenwoordig willen mensen hun doordeweekse avonden voor zichzelf of voor hun hobbies. Het sociale leven speelt zich af op vrijdag- en zaterdagavond en dan krijgen bezoekers ook de volledige behandeling (én borrelen, én eten, én natafelen).

Nodig de directe buren uit op zondagmiddag vier uur voor een kopje thee. Dit tijdstip is laat genoeg dat bezoekers zich niet langer dan een uur verplicht hoeven te voelen. Tegelijk geeft het de mogelijkheid om, als het onverhoopt gezellig wordt, drank en borrelnootjes op tafel te zetten. En daarna een pizza, een muziekje, de voetjes van de vloer… Nieuwe vergezichten openen zich.