Beste Beatrijs,
Ik (man) heb geen contact meer met mijn zoon, omdat hij nooit mijn scheiding van bijna dertig jaar geleden heeft geaccepteerd. Wel heb ik app-contact met schoondochter en kleinkinderen en zij hebben een berichtje gestuurd dat ze graag een keer langs willen komen. Ik wil hen graag ontmoeten, maar zit er niet op te wachten dat mijn zoon meekomt. Alhoewel het niet aannemelijk is dat hij komt, wil ik niet overvallen worden en iemand in mijn huis toelaten die mijn levenskeuzes niet respecteert. Hoe verstuur ik een nette uitnodiging, waarbij ik hem uitsluit?
Zoon is onwelkom
Beste Zoon is onwelkom,
Een echtscheiding is geen misdaad.
Heel bijzonder dat uw schoondochter de moed heeft opgebracht om contact te leggen met u en heeft voorgesteld om langs te komen met haar kinderen (uw kleinkinderen). Dit heeft ze gedaan ondanks de jarenlange stilte tussen u en uw zoon (haar man). Voor haar initiatief, dat u kunt beschouwen als een verzoeningspoging, verdient uw schoondochter een groot compliment. Ook omdat zij op die manier het contact tussen u en uw kleinkinderen mogelijk maakt. Uw zoon zal hier niet enthousiast over zijn. Maar ongetwijfeld heeft uw schoondochter haar man voorgehouden dat het tijd wordt om zich over zijn wrok heen te zetten. Een echtscheiding is geen misdaad. Soms lopen huwelijken op de klippen. Dat kan heel ellendig zijn voor de kinderen, maar is ook weer geen reden voor een zoon om de relatie met zijn vader voor de rest van het leven op te zeggen. Uw schoondochter heeft vast tegen haar man gezegd: ‘Houd op met stommetje spelen en sluit vrede met je vader!’
Als u alsnog weigert om uw zoon te zien, komt het nog steeds niet in orde. Als u in de toekomst uw kleinkinderen af en toe wil zien, is het belangrijk dat u vrede sluit met uw zoon. Uw schoondochter heeft de moeite genomen om een eerste stap te zetten in de richting van verbeterde familieverhoudingen. U kunt uw dankbaarheid laten zien door u vergevingsgezind op te stellen tegenover uw zoon. Sluit hem in bij uw uitnodiging voor een ontmoeting.
Had het zelf niet beter kunnen zeggen! Mocht het tot een ontmoeting komen en uw zoon is er niet bij, praat dan niet (kwaad) over uw zoon. Zij zullen loyaal zijn aan hun man/vader en met wat er tussen u beiden is voorgevallen hebben zij verder niets te maken.
Het is een beetje vreemd als je wel contact wilt hebben met je schoondochter en kleinkinderen, maar niet met je eigen zoon. Lijkt mij dat je na dertig jaar toch wel over oud zeer moet kunnen stappen, zeker als iemand die eigenlijk helemaal niks met je te maken heeft de eerste handreiking doet. Een hernieuwd contact met je eigen zoon geeft je ook de gelegenheid om een en ander uit te leggen en te bespreken. Misschien dat de zoon in die dertig jaar wat milder is geworden in zijn oordeel en wel open staat voor een verzoening. Het zou jammer zijn als je dat voorbij laat gaan vanwege gekrenkte trots.
Meneer zegt dat hij geen behoefte heeft in zijn zoon. Dat moeten jullie ook respecteren want jullie kennen het verhaal niet. Misschien na enkele bezoeken met schoondochter maar 1e x zonder zoon vind ik ook geen misdaad.
Spreek wel buiten af, zou ik zeggen, dat houd het laagdrempelig. Ga ergens een drankje drinken of een wandeling maken, niet 1 op 1 op de bank zitten. Dat maakt het ongemakkelijk. Bij het wandelen kan ieder ook even makkelijker achteraan gaan lopen als ze zich niet prettig voelen.