Beste Beatrijs,
Mijn ouders zijn op een hele nare manier gescheiden toen ik 14 was ( ik ben nu 40). Nadien heeft mijn vader zich jarenlang nauwelijks bemoeid met mij en mijn broer. Wij zagen hem sporadisch, hij heeft ons nooit financieel gesteund onze studies en we werden niet uitgenodigd toen hij hertrouwde. Pas de laatste jaren is het contact met mijn vader enigszins hersteld, maar de echte problemen zijn nooit uitgesproken, laat staan bijgelegd.
Sinds ik zelf twee kinderen heb (de een is twee en de ander een half jaar oud) wil ik toch graag dat ze hun opa kennen, dus hij ziet ze af en toe. Het probleem is de verjaardagen van de kinderen. Mijn vader en moeder zijn, elk met eigen partners, op de eerste en tweede verjaardag van de oudste geweest. Mijn moeder heeft nu gezegd dat ze niet meer op verjaardagsfeestjes van mijn kinderen komt als mijn vader er ook zit. Zij heeft geen zin om mijn mooi weer spelende vader met zijn vele toffe cadeautjes te ontmoeten, ze wil liever op een andere dag langskomen. Ik begrijp haar wel, ik voel die spanning ook, maar dat betekent dat mijn man en ik een extra ‘ontvangst’ moeten organiseren, en we zitten al niet ruim in de vrije tijd. Ik vind het ook jammer voor mijn kinderen als hun oma er niet bij is, omdat zij wel eens oppast en de kinderen haar veel beter kennen dan hun opa. Als ik mijn vader niet uitnodig, ben ik bang dat hij dat slecht zal opnemen. Hoe kan ik dit oplossen?
Verscheurd
Beste Verscheurd,
Het beste lijkt me om helemaal geen verjaardagsfeest te organiseren voor uw kinderen. Ze zijn nu een en twee jaar oud, dus een feestje in de zin van ‘ontvangst’ zegt hen niets. Vier hun verjaardagen eenvoudig in de gezinskring met cadeautjes, slingers & taart. Dat is genoeg. Als ze ouder worden, krijgen ze natuurlijk een kinderpartijtje en daar zult u uw handen vol mee hebben. Waarom zou u volwassenen uitnodigen voor een kinderverjaardag? Zo’n feestje met diverse oma’s en opa’s, ooms en tantes (plus eventuele kinderen) is alleen leuk in geval van een hechte familie met onderling goede verhoudingen. Aan de jarige peuter is zo’n volwassenenfeestje niet besteed – het kind verdrinkt alleen maar in de cadeautjeszee.
Nu hebt u een familie die overloopt van oud zeer en uw moeder wil uw vader niet zien. Een uitstekende aanleiding om de plichtmatige kinderverjaardag in familiekring te schrappen. Uw kinderen zullen er niets aan missen en u bespaart uzelf een hoop stress. Attente familieleden kunnen op de dag zelf opbellen om te feliciteren of uw kind een feestelijke kaart al dan niet met cadeautje toesturen. Als uw moeder toch regelmatig bij u over de vloer komt, kan ze haar cadeautje ook later overhandigen. Uw vader kan een andere keer weer eens langskomen. Als er geen feest is, hoeft hij zich ook niet gepasseerd te voelen. Zo houdt u uw ouders netjes uit elkaar met als bijkomend voordeel dat er geen enorm evenement wordt gemaakt van iets betrekkelijk onbelangrijks als de verjaardag van een klein kind.
Beste Beatrijs, uw mening over verjaardagen voor kleine kinderen is duidelijk. Dit probleem is echter groter dan dat. De musical van groep 8, diploma uitreikingen en zelfs bruiloften: de kleinkinderen moeten kiezen tussen hun grootouders omdat die niet samen in een ruimte kunnen zijn. Triest dat veel (groot)ouders zo ook de volgende generaties ‘opzadelen’ met hun eigen problemen.
“Als ik mijn vader niet uitnodig, ben ik bang dat hij dat slecht zal opnemen.” O, dus uw vader, die zich jarenlang alleen om zichzelf bekommerde, zijn eigen kinderen niet eens uitnodigde voor zijn huwelijk en u en uw broer nooit financieel heeft ondersteund, zou zich eens gepasseerd kunnen voelen als hij op zijn beurt ergens niet voor wordt uitgenodigd? Het lijkt me niet dat het ontzien van zíjn gevoelens na al die jaren uw hoogste prioriteit zou moeten zijn.
Maar u spreekt zelfs al over het niet uitnodigen van de oma, die nog wel een betere band met de kinderen heeft en vaak op ze past! Als er één grootouder meer recht van aanwezigheid zou hebben, lijkt de oma me in dit geval de betere keuze.
Het wordt tijd de problemen met uw vader eens uit te spreken, dan ziet u aan zijn reactie meteen hoeveel waarde u ècht aan het hernieuwde contact kunt hechten. Of u moet nog zin hebben in jarenlang doorgaan met mooi weer spelen…