Beste Beatrijs,
Mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder heeft sinds een jaar of drie een nieuwe partner. Ik (vrouw, 30 jaar) heb hem altijd getutoyeerd, zoals ik dat bij mijn ouders en de vriendin van mijn vader ook gewend ben. Laatst heeft hij gezegd dat hij graag wil dat ik hem met ‘u’ aanspreek, omdat zijn eigen kinderen dat ook doen. Hij vindt het aanspreken met ‘u’ van meer respect getuigen. Ik vind ‘u’ zeggen in dit geval heel afstandelijk. Kan de partner van mijn moeder van mij vragen om hem voortaan met ‘u’ aan te spreken?
Van jij naar u
Beste Van jij naar u,
Dit is een hele rare vraag van die man. Het overstappen van u op jij is aan de orde van de dag, maar andersom slaat nergens op. In een relatie met een geschiedenis van tutoyeren kan de een niet ineens eisen dat de ander overschakelt op ‘u’. Tutoyeren duidt op vertrouwdheid en bekendheid. Vousvoyeren vindt plaats bij leeftijdsverschil, onbekendheid, maar vooral bij afstandelijkheid. Als er al een bepaalde vertrouwdheid bestaat binnen de relatie (het gaat ten slotte om de vriend van uw moeder) is het absurd om te bepalen dat ‘jij’ ineens ‘u’ moet worden. Met respect heeft dat niets te maken. Zijn verzoek plaatst u op afstand en in een positie van ondergeschiktheid. Moet u in het vervolg ook afzien van voornaamgebruik en ‘Meneer Achternaam’ tegen de vriend van uw moeder zeggen, nu hij niet meer getutoyeerd wil worden? Of verwacht hij soms dat u ‘Henk, wilt u nog koffie?’ tegen hem zegt? Lach de vriend van uw moeder uit en vertel hem dat hij kan fluiten naar zijn ‘u’. Prima dat zijn kinderen gewend zijn om ‘u’ tegen hem te zeggen, maar u bent zijn kind niet en zult dat ook nooit worden.
Een beetje off-topic, en alleen omdat ik het zo vaak zie in het Nederlands: u is in het Frans weliswaar ‘vous’, maar het werkwoord is ‘vouvoyeren’ (vouvoyer in het Frans), zonder s dus.
Ik zou hem gewoon keihard terugpakken. “U” zeggen? Prima, maar u bent zelf ook 30, dus dat gaat twee kanten op. Laat hem u ook maar “u” noemen en Mevrouw Jansen zeggen. Grote kans dat hij dan doorheeft hoe onzinnig dit is.
Ook kan hij worden gewezen op de geldende regels van het gezin: er wordt getutoyeerd. Binnen zijn eigen gezin mag hij zijn eigen afspraken hanteren, maar als hij onderdeel wil zijn van het gezin van zijn vriendin, dan hoort hij zich daar aan te passen.
@ Glyssine: In de woordenlijst Nederlandse Taal van 2015 zie ik ‘vousvoyeren’ staan. Tenzij de spelling sinds 2016 veranderd is… Vanuit het Frans (vouvoyer) gezien is het inderdaad niet logisch.
Het is te idioot voor woorden dat hij daar na drie jaar mee komt aanzetten. Waarom heeft hij er zolang over moeten nadenken? De moeder van “vanjijnaaru” kan meneer er ook op wijzen dat het nogal onzinnig is wat hij wenst. Ik zou het -als ik in haar schoenen zou staan- verschrikkelijk vinden als hij dat van mijn dochter zou eisen na zoveel jaren.