Moe van babypraat

Beste Beatrijs,

Ik werk fulltime en heb (nog) geen kinderen. Ik zit op een kamer met twee collega’s die allebei wel kinderen hebben. Met een van hen kon ik het altijd erg goed vinden, maar ik heb het gevoel dat dit steeds minder wordt, want zij praat bijna alleen nog maar over haar dochtertje van een jaar. Voordat ze moeder werd, hadden we het echt heel leuk. Ze was heel nuchter en vond andere moeders vaak een beetje tuttig: zij zou het anders doen. Dat is ook wel zo, ze is bijna fulltime blijven werken. Maar als er even gezellig gekletst wordt, komen we altijd weer op haar kind uit. Het kind loopt, eet, praat, krijgt tandjes, enzovoort. Ik wil er niets van zeggen, bang dat ik haar kwets. Ik begrijp dat ze trots is en dat ze graag dingen wil delen, maar ik vind het niet meer zo leuk.

Wat moet ik hiermee aan? Moet ik er iets van zeggen of wordt het vanzelf weer minder, als het kind wat ouder is?

Verveeld door babypraat

Beste Verveeld,

Uw collega heeft een kind gekregen en is daar vol van, hoewel zij nog zo van plan was geen ‘tuttige moeder’ te worden. Tja, daar is niets aan te doen. Het is jammer voor u, want u kon het goed met haar vinden, en u mist het contact van vroeger. Weet u, als het om een vriendin ging, was dit veel vervelender geweest. Dan kan zoiets je echt dwars zitten, en dan zou u er ook iets van moeten zeggen, als het u te dol wordt. Maar dit is een collega. Toch minder erg. Leg het naast u neer. Ga haar babypraat niet ter discussie stellen, want ze zal dit als een aanval op haar schatje opvatten en uw kritiek als onzin, wie weet zelfs als jaloezie, van zich afwerpen. U krijgt ongenoegen als u haar gaat bekritiseren. Laat haar maar praten en ga er niet teveel op in. Distantieer uzelf door bijvoorbeeld aan het werk te gaan of met anderen te lunchen. Het is niet erg als zo’n werk-vriendschap wat verglijdt. Zolang u maar goed met haar kunt samenwerken als collega.