Beste Beatrijs,
Laatst was ik met een vriendin een weekendje weg. We hebben alle kosten verrekend en door twee gedeeld. Helemaal prima. Een ding zit me dwars: bij een van de etentjes heeft deze vriendin twee prijzige cocktails gedronken en dronk ik een rabarbersapje. Hierdoor waren haar kosten 17 euro hoger dan die van mij voor die avond. Ik had het wel netjes gevonden als ze zich daar bewust van was geweest en had aangeboden dit bedrag zelf te betalen in plaats van het in het totaal te laten opgaan. Waarschijnlijk zou ik zo’n aanbod hebben afgeslagen, maar toch, wat is de etiquette voor het verdelen van de kosten van gezamenlijk restaurantbezoek?
Kostenverdeling
Beste Kostenverdeling,
Alleen bij grote verschillen in koopkracht (de een zit heel krap bij kas en moet op de kleintjes letten, terwijl de ander veel geld heeft en maar raak bestelt) is het geoorloofd om aanmerkingen te maken op het verdelen van de rekening. Zo van: ‘Jij hebt twee dure cocktails op tegenover ik een sapje – kun je die voor eigen rekening nemen?’ Maar in het algemeen is het vreselijk vervelend om over een relatief klein bedrag te zeuren. Niet altijd hoeft alles precies gelijk te worden verdeeld. Zolang het globaal in orde is, moeten kleine oneffenheden genegeerd worden.
Etentjes en andere uitgaanskosten worden in principe eerlijk verdeeld binnen een gezelschap vrienden die samen uit zijn, tenzij iemand van tevoren een voorbehoud maakt. Bijvoorbeeld: ‘Mensen, jullie gaan vanavond een paar flessen wijn wegzetten, prima, maar ik drink niet mee en ik betaal hier ook niet aan mee.’ Maar probeer niet achteraf een paar euro van uw aandeel in de rekening af te krijgen door erop te wijzen dat u geen toetje hebt besteld.
Totdat je iemand treft die, als ze weinig trek heeft, ieder voor zich wil betalen. Als ze duur eet en drinkt, wil ze ineens de rekening delen. Vroeger al twee keer meegemaakt. Dan vraag ik voortaan altijd ieder voor zich te betalen.
Dit doet mij denken aan die keer dat ik een weekend weg ging met mijn beide broers. Na een paar uur werd ik ziek: een maag-darm stoornis. Ik kon niets meer eten of drinken, behalve een kopje thee. Mijn broers zetten het echt op een drinken. plus de mooie restaurants die wij van plan waren te bezoeken. Toen heb ik aan het eind van het weekend wel gevraagd of ik wat minder mocht betalen. Het verschil in verbruik was echt te groot.
U hebt gelijk, mevrouw Ritsema.
Het moet me wel van het hart dat als ik samen uit was met iemand en mijn eerste consumptie oversteeg in kosten/luxe verre de consumptie van mijn metgezel, dat ik dan drie keer zou uitkijken dit een tweede keer te laten gebeuren. Wellevendheid of eigenlijk voorkomendheid is vaak een tweesnijdend zwaard.