Beste Beatrijs,
Als kind mocht ik nooit bij vriendinnetjes logeren, omdat mijn moeder geen zin had die kinderen weer terug te moeten vragen. Ik vond dat toen vreselijk en wist ook zeker dat ik mijn kinderen later wel zou laten logeren. Maar nu het zo ver is, begrijp ik de onwil van mijn moeder. Mijn oudste dochter (8 jaar) zeurt al weken lang of haar vriendinnetje bij ons mag logeren. Totnutoe heb ik er een beetje vaag over gedaan en gezegd ‘later misschien’, maar eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken: ’s avonds en ’s ochtends bij het ontbijt een vreemd kind over de vloer. Tegelijk weet ik nog heel goed hoe ellendig ik me voelde vroeger, als zoiets simpels niet mocht. Zal ik dan toch maar tegemoet komen aan het vurige verlangen van mijn dochter?
Ontaarde (?) moeder
Beste Ontaarde moeder,
Bedenk dat, wanneer u uw dochter terwille bent op het punt van logeren, u twee maal de klos bent: een keer in uw jeugd, toen het niet mocht van uw moeder, en de tweede keer nu u volwassen bent en het moet van uw dochter. Het grote voordeel van ouder zijn is dat je het recht hebt om te bepalen hoe de dingen thuis worden geregeld. U bent niet verplicht bezoek van volwassenen of kinderen te ontvangen op tijden dat het u niet schikt.
Uw gedachte als kind was: als ik groot ben, doe ik lekker toch mijn eigen zin. Ik zou zeggen: voer dat voornemen uit. U hoeft zichzelf daarbij niet gebonden te achten aan uw kinderlijke wensen. Tenslotte is met een ijslollie in een draaimolen zitten ook niet meer uw favoriete tijdpassering.
Afgezien van het feit dat uw persoonlijk gevoelen voldoende reden is om een opdringerige onderneming als een logeerpartij domweg te weigeren (pech voor uw dochter: u heeft er geen zin in, net zomin als u zin heeft om een hond te nemen of om ƒ80,- aan een Charizard-Pokémon uit te geven), zijn er nog andere argumenten die tegen logeren pleiten. Van slapen komt niets. De kinderen liggen de hele nacht te keten en de volgende dag zijn ze niet te genieten (als ze wel slapen, is er geen enkele reden waarom ze dat niet in hun eigen bed twee straten verderop zouden doen). Als de eerste logeerpartij is geweest, volgt een andere. Daarna ontdekt uw kind een ander vriendinnetje. Die mag ook. Vervolgens blijven er twee slapen. Nog leuker. En voor u het weet bent u om het andere weekend gecast in de rol van pannenkoeken bakkende jeugdherbergmoeder.
Daar komt bij: nu zijn het nog vriendinnetjes. Over een paar jaar is uw dochter een tiener. Als het in uw huis zo geregeld is, dat de kinderen vanzelfsprekend logés mogen uitnodigen of zichzelf voor de nacht kunnen afmelden, komt het moment dat u ’s ochtends niet oog in oog staat met Esmé of Milou, maar met Kevin of Thomas. En dan is het te laat om bezwaar te maken (‘Hè Mam, doe niet zo flauw, wat maakt dat nou uit een jongen of een meisje, we doen echt niks, hoor’). En u maar lakens wassen en ontbijtjes serveren.
Logeren? Alleen familieleden. Van buiten de stad.
Hoe lang moeten de lezers van HP/De Tijd nog vergast worden op het vroeg-twintigste-eeuwse gezwets over kinderen en de daarbij horende sociale aspecten van mevrouw Ritsema? Ik val steil achterover bij de volstrekt ouderwetse denkbeelden van Beatrijs. Zo behandelden ouders hun kinderen in de jaren vijftig! Natuurlijk moeten kinderen respect hebben voor hun ouders en volwassenen in het algemeen, maar laten wij volwassenen ze dan alsjeblieft ook met hetzelfde respect behandelen. ‘Logeren? Alleen familieleden. Van buiten de stad.’ Excusez-moi? Mevrouw Ritsema, word wakker!
Met veel plezier blader ik af en toe over deze website. Soms zijn de vragen herkenbaar, soms niet. Maar ik was wel wat verbaasd over het antwoord op de vraag over dat slaappartijtje, waarin een moeder van een dochter van 10 zich afvroeg of ze haar kind isoleerde als ze haar niet naar zo’n partijtje liet gaan.
Slaappartijtjes zijn echt geen nieuwe grillen van moderne ouders die hun kinderen aan het klaarstomen zijn voor 24 uurs houseparty’s. Slaappartijtjes zijn al zo oud als de weg naar Rome. En af en toe zo’n partijtje op zijn tijd kan ook helemaal geen kwaad. Dan ga je toch een keertje niet naar ballet? Als het nu echt de pan uit rijst kan je als ouder altijd nog het aantal partijtjes beperken (niet meer dan één per maand) of een limiet stellen aan de dagen: niet op vrijdag, want op zaterdag moet je dansen. Zo deed mijn moeder dat jaren geleden al (ik ben inmiddels in de dertig) en dat werkte prima.
Onvoorstelbaar hypocriet en egoïstisch zijn de adviezen van Beatrijs Ritsema. Als leraar constateer ik onder jongeren een sterke toename van egocentraal-egoïstisch gedrag, al dan niet hedonistisch getint. Verklaarbaar, met zulke adviezen!
Bij dezen een gratis advies aan mevrouw Ritsema: lees het boek Een gedoodverfde minnaar van Rudolf Geel eens.
Met stomme verbazing las ik je antwoord over een logeerpartij. De moeder wilde geen andere kinderen laten logeren want dan zat zo’n vreemd kind bij je aan het ontbijt. Echt ronduit belachelijk vond ik je antwoord. Je noemde een logeerpartij een opdringerige onderneming en voordat je het weet ben je een pannenkoekbakkende jeugdherberg moeder, wat vreselijk kortzichtig.
Ik heb een dochter van bijna 10 jaar en zij en haar vriendinnen logeren over en weer veel bij elkaar. Het is altijd erg gezellig en spannend voor die meiden. Op haar verjaardag slapen ze alle 9 bij ons in de kamer en is het dolle pret, dat heet een slaappartijtje. Soms zijn er kinderen die heimwee krijgen, maar dat weet je van tevoren en die worden om 9 uur opgehaald, de rest gaat lekker keten en dansen en om 12 uur moeten ze stil zijn. Tuurlijk de volgende dag zijn ze moe, nou en? Lekker vroeg naar bed en ze zijn er weer overheen. Als mijn dochter uit logeren gaat is dat altijd in het weekend, wij gaan dan lekker uit eten en naar de film en als ze bij ons slaapt dan zijn haar ouders even lekker vrij. Je gebruikt voelen is echt een hele rare gedachte. Later zullen ze met veel plezier terugdenken aan al die spannende nachten.
Ook ik heb met stomme verbazing het antwoord gelezen. Zodra je 1 logeerpartijtje toestaat, sta je er niet automatisch meer toe. Bij elk nieuw verzoek kan je weer nee en weer ja zeggen. Ook in de toekomst en je kan wel degelijk een onderscheid maken tussen een mannelijke of een vrouwelijke logé.
Ik zou, als ik de Ontaarde (?) moeder was het gewoon 1 keer proberen, niet omdat je het vroeger niet mocht, maar om te kijken of je tegenzin terecht is. Daarna heb je een referentie hoe je er echt tegenover staat en je dochter waarschijnlijk een geweldige avond. Succes.
Beste Beatrijs,
Ook ik vind je antwoord wat kort door de bocht. Allereerst maakt het nogal uit wat het logeerpartijtje inhoudt: is het een logeerfeestje of komt er één logeetje? En hoe oud zijn de betreffende kinderen eigenlijk? Ik vind het een groot verschil of het een vijfjarige of een tienjarige betreft.
Ik vind het educatief voor je kind om eens ergens te logeren en ook om eens een logée in huis te hebben. Het hoort volgens mij bij de opvoeding,waarbij je natuurlijk ook met je kind doorneemt hoe het zich hoort te gedragen als logé. Kleinigheidje mee voor de gastvrouw; daar moet je je bed óók opmaken (hoeft niet in een hotel, maar wél als je ergens logeert); aanbieden om te helpen bij het ontbijtmaken, etcetera.
Nog nooit zo iets stoms gelezen! Je hebt werkelijk geen idee van hoeveel gezelligheid zoiets met zich mee brengt. Bij ons staat er één regel voorop bij logeren. Als je naar bed gaat ga je ook naar bed en slapen. Hebben ze het de volgende dag tenminste ook nog gezellig. En een vreemd kind aan ’t ontbijt? Dat is geen inbreuk, maar geeft een extra dimensie. Het is maar één ochtend , waar maak je je druk om. Je hoeft dat ontbijt echt niet super de luxe te maken. Gewoon een boterham worst die ze samen mogen eten. Is toch ook heel gezellig. Mijn dochter van 5 kan zelfs al haar eigen boterham klaarmaken. dat ik daarna de keuken opnieuw kan doen neem ik voor lief. Ze is zo trots en eet zo vol smaak haar boterham. dat is toch heerlijk.
Bovendien haal je toch nioet gelijk een hele kleuterklas in huis. Gewoon 1 vriendinnetje , waar je zelf een klik met de moeder hebt. En natuurlijk geen jongens met scooters als ze 16 is. Da’s toch niet te vergelijken. Wat een zwartkijker zeg. Zo wordt het leven nooit gezellig of ontspannen.
Ik vind het echt een neurotisch antwoord.
Moeder met twijfels… Probeer het gewoon een keer. Je eigen regels blijven gelden, ook met een logee. En het geeft veel onverwachte extra gezelligheid. Het blijft iets bijzonders wat alleen is weggelegd voor vakanties. Want door de week en weekend vaak al te druk. Pas als je een keer een vriendinnetje hebt laten logeren weet je of het je energie kost of oplevert.
Zeer de moeite waard. Veel plezier met de logeerpartij.
groetjes Mariette
Als uw dochter er steeds over “zeurt” dan wil zij het kennelijk erg graag. Waarom zou u haar dan zo’n onschuldig plezier ontzeggen? Het is toch ook leuk je kind een plezier te doen en het gelukkig te maken? Als je geen moeite wilt doen voor je kinderen, had je ze niet moeten nemen. Het advies van Beatrijs klinkt mij hardvochtig.
U neemt onbewust de houding van uw moeder over, ook al wilt u dat niet. Laat dat los en laat vriendinnetjes logeren. Zie alle antwoorden hierboven. Beatrijs, het antwoord is deze keer een misser.
wat een afgeschermde kliek zeg. “Dit zijn wij en niemand mag zich in dit gezinnetje wurmen. Zelfs niet even. Ik beschouw iedereen als indringer.”
Ook eters ’s avonds is een vreemd mens (volwassen of kind) aan de eettafel, dat gebeurt ook niet neem ik aan?
Het is juist hartstikke gezellig als er een vriendje komt logeren. Je hoort verhalen over school of wat dan ook net weer eens uit een ander perspectief. Dit plezier wil je je kind toch niet ontzeggen gewoon omdat je zelf niet één keer een gast aan de ontbijttafel wilt, omdat je het te veel moeite vindt één bed extra te verschonen? Als je je kind alleen hebt voor je eigen plezier………
Ontspan een beetje en doe niet zo paranoÏde. Het hoort erbij.
Ik lees op zaterdag de Trouw en altijd met plezier en bewondering de deskundige antwoorden van Beatrijs in haar rubriek. Ik ben altijd onder de indruk van de oplossingen die zij heeft voor de problemen van mensen en haar argumentatie er rondom heen; die ik altijd zeer aannemelijk en rationeel vind.
Echter, toen ik dit antwoord las, dacht ik, ze maakt een grap. Maar niks hoor, ze meent het serieus. Jammer. Een zeer starre houding; terwijl ik haar juist als modern en ruimdenkend beschouw.
Maar volgens mij heeft Beatrijs in deze haar leven gebeterd, want onlangs las ik in Trouw over een stel die eventueel hun petekind te logeren zouden krijgen en dat absoluut niet zagen zitten, o.a. omdat het joch adhd had. Haar antwoord in deze was weer als vanouds zeer genuanceerd, subtiel en overtuigend! Natuurlijk gaat dat peterstel het eens proberen met hun petekind en Beatrijs had goed uitgelegd hoe en waarom zij dat logeerpartijtje gingen proberen! Dat lijkt mij de enige juiste insteek en zo ken ik haar weer!!
Jeminee, wat worden allerlei zaken uitvergroot!!! Door het krijgen van kinderen deel je, dat betekent ook die voordeur. Dus ook je huis… Ik vind fijn om gastvrij te zijn, dat betekent dat mijn kind haar vriendjes/vriendinnetjes mee mag brengen. Daar horen ook logeerpartijtjes bij in de vakantie. Jammergenoeg neemt in veel gevallen de gastvrijheid af, ouders werken, kinderen blijven over en het weekend staat bol met afspraken. Trots is mijn kind op het feit dat er kinderen welkom zijn, trots ben ik op mijzelf dat ik mijn huis mag delen met anderen en dat mensen graag komen… Oók de vriendjes/vriendinnen van mijn dochter. En ja, als kind vond ik het fijn dat ook mijn vrienden welkom waren in mijn ouderlijk huis, het delen van liefde is mooi!
Ik vind dat Beatrijs gelijk heeft als ze zegt dat moeder mag bepalen wie ze in haar huis toelaat. Als ze pertinent geen vreemde kinderen te slapen wil hebben, moet ze het niet doen.
Ik denk alleen wel dat het antwoord wat overdreven is: ik kreeg als klein meisje ook weleens vriendinnen te logeren, maar dat was een hele speciale gelegenheid (en dat besefte ik ook goed!)
Als moeder zich laat vermurwen, kan ze denk ik het beste wel heel duidelijk maken dat dit een uitzondering is: er mag één vriendin komen, de logeerpartij moet een bepaalde tijd van tevoren worden afgesproken, bij wangedrag is het direct einde oefening en de moeder van de gast komt de logé ophalen als er sprake is van heimwee of andere ongeregeldheden.
Als dochterlief doorheeft dat wanneer ze haar moeder te vriend houdt, de kans groter wordt dat een logeerpartij wordt toegestaan, zal dat de zaak misschien ook vergemakkelijken.
Wow, wat een reacties op deze ‘ontaarde moeder’. Een iemand heeft nog nooit zoiets ‘stoms’ gelezen en anderen lezen met ‘stomme verbazing’.
Laat haar alsjeblieft in haar waarde. Niet iedereen vindt het even gemakkelijk om logeerpartijtjes te houden. Tegenwoordig lijkt het wel alsof alles moet kunnen en mogen wat de kinderen betreft. Als je er zelf (nog) niet aan toe bent om een kind te logeren te hebben, waarom zou je het dan doen? De een is nou eenmaal makkelijker in dit soort dingen dan de ander.
En ‘ontaarde moeder’, wat is er mis met je kind uit logeren laten gaan als deze wordt gevraagd, maar vooraf even laten weten dat jij er zelf nog niet aan toe bent? Dus dat je ook geen verwachtingen creëert bij de ander. Je moet doen wat goed voelt.
Kind van toen zal nu 21 jaar zijn en denkt misschien met heimwee aan de kindertijd.
Nu komen er misschien wel jongens slapen.
Veel te hard van Beatrijs, zoals wel vaker. Waar is de hartelijkheid en de liefde? Logeren is voor kinderen ontzettend belangrijk en leuk en het is een goed voorbeeld als vrienden en vriendinnen altijd welkom zijn, mogen mee eten en kunnen blijven slapen. Als je als ouder dat aan je kind kunt geven, dan geef je een warme hartelijke gezellige jeugd. En als je als ouder daar niet aan moet denken? Dan had je geen kinderen moeten krijgen, want vriendjes en vriendinnetjes over de vloer horen er dus gewoon bij. Welke moeder begint er nu over privacy en vreemde kinderen aan het ontbijt? Ik vind het afgrijselijk kil!
Wat leuk dat deze discussie blijft voortduren :)
Ik heb het jaren geleden gelezen, en zag toen ook best ook op tegen logeerpartijtjes. Maar nu een paar ervaringen rijker, weet ik dat het leuk is. Je voelt een beetje minder privacy, loopt niet in je blootje van badkamer naar slaapkamer, maar het is vooral gezellig. En het zal zelden om een “vreemd”kind gaan, maar een kind dat al vaak is komen spelen.
Het heeft ook wel voordelen om jeugdige logés over de vloer te hebben. Het is een prima gelegenheid om je kind iets te leren over gastvrijheid. Je kunt het betrekken in de voorbereidingen en het extra netjes maken van de kinderkamer (want zelf opruimen, daar heeft een kind vrijwel nooit zin in, maar nu móet het wel :-)). Bovendien zijn jonge kinderen doorgaans makkelijke logés. Ze vallen vroeger in slaap dan pubers. En je kunt ze tevreden stellen met pannenkoeken of pizza met een glas ranja als diner. Volwassen gasten die een driegangenmenu met bijpassende wijnen verwachten en tot twee uur ’s nachts in de woonkamer tegen je aan kletsen, zijn ook leuk, maar dat kost allemaal beslist meer tijd en geld!
Al lang geleden deze kwestie en toch enigszins nog wel actueel voor ouders:
Het antwoord van B. Ritsema op de vraagsteller lees ik als ironie, als overdrijving om de betrekkelijkheid ervan aan te tonen. Binnen de psychologie is er zelfs een richting van: provocatieve psychologie, voor de liefhebber dus en over de top!
Nog steeds actueel dit onderwerp: logeren !
Ikzelf heb jarenlang in de provincie Overijssel gewoond in de buurt van mijn volwassen dochter met opgroeiende kinderen. Ze waren daar redelijk hartelijk, hoewel het niet overhield, ik zag of hoorde ze daar eens per 6, 7 weken, hoewel ik 20 km verderop woonde.
Maar nu ben ik verhuisd naar de randstad en plotseling word ik overstelpt met telefoontjes, want men wil graag logeren !
Ik heb daar moeite mee, een dagretour met de trein komen lijkt me leuk voor hen en voor mij, maar logeren vind ik te vermoeiend. Ik vind het moeilijk om dat naar voren te brengen en weet ook niet hoe ik dat moet aanpakken.